ตอนที่ 10
กัลป์ไม่อยู่เฉยจริงๆ เขากับองอาจดักจับทหารของเจมส์และปลอมตัวเข้าไปในค่ายพักแรมของแสน องอาจรับหน้าที่ดึงความสนใจด้วยระเบิดปามือ ส่วนกัลป์ฉวยจังหวะชุลมุนไปชิงตัวอัญชันออกมา
แต่ที่กัลป์กับอัญชันคาดไม่ถึงคือแสนจะมาดักเจอระหว่างทางหนี
“กูรู้แต่แรกว่ามึงต้องมาช่วยอัญชัน กูรู้ว่ามึงจะต้องมาไม้นี้”
“ถ้างั้นก็ถึงเวลาสะสางบัญชีแค้นกันซะที”
กัลป์ปล่อยมือจากอัญชันและจดคมแฝกอันใหม่ในท่าเตรียมพร้อม
“แสงอัคคี...ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง”
แสนคำรามแล้วโถมตัวหา กัลป์รับได้ทุกท่าจนอดีตเพื่อนรักอดทึ่งไม่ได้
“ไม่เลว...มึงไวขึ้น”
“ไวกว่าที่มึงคิด...ไอ้แสน!”
กัลป์ไม่รอให้อีกฝ่ายตั้งตัวจู่โจมด้วยท่าใหม่ที่เข้ากับคมแฝกแสงอัคคีได้ดีจนแสนผงะ
“นี่สินะที่อัคนีสอนมึง มันคิดเหรอว่าแค่นี้จะโค่นแสน ราชสีห์ได้”
แสนบุกใหม่อีกครั้งด้วยท่วงท่าดุดันกว่าเดิมแต่กัลป์ก็รับไว้ได้
“ไม่เลว...มึงมีกระบวนท่าใหม่แต่กูไม่เชื่อหรอกว่ามึงจะเหนือกว่ากู!”
ขาดคำสองหนุ่มอดีตเพื่อนรักเพื่อนตายก็ปล่อยท่าไม้ตาย แต่ครั้งนี้กัลป์รับมือได้แม้จะบาดเจ็บที่ไหล่ ส่วนแสนเจ็บหนักถึงกับมือสั่นเพราะแรงฟาดจากคมแฝกแสงอัคคีที่ไม่ธรรมดา
เซ่งซึ่งซุ่มรอจังหวะเห็นเจ้านายเสียท่าก็เล็งปืนไปทางกัลป์ อัญชันเห็นเสียก่อนร้องบอก กัลป์จึงใช้ท่าคมแฝกฟาดมือขวาคนสนิทของอดีตเพื่อนรักตายคาที่ แสนเจ็บใจมากคว้าตัวอัญชันมารัดคอ
“ถ้าต้องเสียอัญชันให้กับมึง กูยอมฆ่าอัญชันทิ้งซะดีกว่า”
ท่าทางเอาจริงของแสนทำให้กัลป์ใจไม่ดี อยากช่วยอัญชันแต่เธอส่งสายตาให้หนี
“ถ้าคนของกูมาถึงเมื่อไหร่มึงตายแน่...รู้สินะว่าต้องทำยังไง”
“ทุกอย่างมันไม่จบแค่นี้หรอกไอ้แสน ตราบใดที่ไอ้กัลป์คนนี้ยังไม่ตาย...กูจะกลับมา!”
ooooooo
กระรอกไปไหว้หลุมศพพ่อกับแม่ที่ภูผาเพลิง ร่ำไห้สัญญาจะเข้มแข็งและจะยอมตายหากถูกนำไปสังเวยพวกฝรั่ง ดอกไม้ไม่ได้สะทกสะท้านหรือสำนึกผิดที่มีส่วนทำให้มาลัยตาย แถมดักรอจับผิดกระรอก
“ออกไปไหนมานังกระรอก อย่าบอกนะว่าจะหาเรื่องให้คนอื่นเดือดร้อนอีก...ถ้าฉันเป็นแก ฉันจะไม่ทำให้นายแสนโกรธตอนนี้ เพราะตอนนี้ไม่มีใครช่วยคุ้มกะลาหัวแกอีกแล้ว”
“ไม่ใช่กงการของพี่...ตกลงพี่รักใครกันแน่...กัลป์ เกรียงไกร หรือว่าแสน ราชสีห์...พี่นั่นแหละที่เนรคุณทำให้ครอบครัวฉันแตกแยก ทำให้พ่อแม่ฉันต้องตาย พี่มันเลว แพศยา ผู้หญิงสองใจ!”
ดอกไม้เดือดจัดกระชากกระรอกมาตบ
“ยังมีหน้ามาด่าฉัน แค่การรู้จักอยู่เอาตัวให้รอด... ยังไม่เข้าใจอีกอีโง่!”
สถานการณ์ของกระรอกไม่ดี ต่างจากอาการของเพลิงที่ดีขึ้นหลังพวกตะเภาช่วยกันล้างท้อง ฤทธิ์ยาเสพติดทำอะไรเขาไม่ได้แล้ว แต่ไม่ทันปรับความเข้าใจกับตะเภา สิงโตก็พาพวกมาลากตัวเขากลับเสียก่อน
เพลิงเห็นท่าไม่ดีกลับไปสวมบทบาทอินทรีย์อีกครั้ง แกล้งเมายาให้พวกสมุนของแสนตายใจ สิงโตเห็นท่าทางสะลึมสะลือของคู่ปรับก็ทักด้วยความสะใจ
“ไงวะไอ้อินทรีย์ กำแหงไม่ออกเลยสิท่า”
“ฉันยอมแล้ว ฉันขอเถอะ เอายามาให้ฉันแล้วฉันจะยอมทำทุกอย่าง”










