จ้าวสมิง
ตอนที่ 16
“ตะวันทำถูกแล้ว...พ่อคะ ตะวันจะเป็นอะไรก็ช่าง พิมพ์จะรักและรอเขาเสมอค่ะ”
“พ่อเข้าใจ แค่ความรักที่เขามีให้ลูกมันก็มีค่ามากพอแล้ว พ่อยอมรับในตัวเขาทุกอย่างแล้วลูก”
“สุดท้ายข้าก็ทำให้ลูกข้ากลับมาเป็นคนไม่ได้” ยองตะมุตัดพ้อตัวเอง
“ใครบอกว่าตะวันกลับมาเป็นคนไม่ได้”
“ไม่มีหัวใจเสือสมิง ตะวันจะหลุดจากอาถรรพณ์ได้ยังไง”
จอปาอธิบายว่า “แผ่นหนังเสือนั่นไง อากาพะโยบอกความลับข้าหมดแล้ว...ถ้าเสือสมิงตัวไหนที่ไม่เคยกินเนื้อคน แค่ทำพิธีกรีดเลือดสมิงทิ้งลงที่แผ่นหนังเสือต่อหน้าศาลหม่องโปตู แค่นี้ก็ล้างอาถรรพณ์ได้ทั้งหมด เจ้าตะวันเป็นสมิงที่ไม่เคยกินเนื้อใครไม่ใช่เหรอ”
“ใช่...แต่จะมีประโยชน์อะไร เราไม่มีหนังเสือแผ่นนั้นแล้ว”
“ใครบอกล่ะ ดูนั่นสิ”
จอปาชี้มือไปทางต้นไม้ที่มีนกเหยี่ยวเกาะ เห็นชัดว่าขาของมันมีหนังเสือผูกติด ทุกคนมองไปด้วยความดีใจ โดยเฉพาะพิมพ์สายที่ยิ้มกว้างเปี่ยมไปด้วยความหวัง
ooooooo
กำพลกับซาเงเห็นใจตะวันที่ไม่สามารถกลับมาเป็นคนได้ตามปกติ สุดท้ายเขาต้องอยู่ในร่างคนครึ่งเสือไปตลอดชีวิต แต่สองคนก็เชื่อว่าตะวันกับพิมพ์สายไม่มีทางรักกันน้อยลง เพราะความรักของพวกเขาคือรักแท้
“แล้วความรักของเราล่ะคือรักแท้หรือเปล่า” กำพลวกเข้าเรื่องตัวเองหน้าตาเฉยจนซาเงเขินอาย “ผมไม่รู้หรอกว่าความรักที่มีให้คุณมันเป็นรักแท้หรือเปล่า แต่ชีวิตผมต่อไปนี้คงขาดคุณไม่ได้...ซาเง ผมรักคุณ”
“ซาเงก็รักผู้กองค่ะ”
กำพลดีใจมาก ขอซาเงแต่งงานทันที...ส่วนอีกทางจ่าชัยกับอรวันก็ลงเอยกัน จ่าชัยสวมแหวนวงน้อยที่ใช้เวลาเก็บเงินนานนับปีให้อรวัน แล้วต่างคนต่างกระเซ้าเย้าแหย่กันอย่างมีความสุข...
ที่หน้าผาสูง...ตะวันปักหลักอยู่ที่นี่ตั้งแต่เช้ายันเย็น เขารำพึงหน้าเศร้าด้วยความท้อแท้...ถอดใจ
“ทำไมฟ้าต้องกลั่นแกล้งข้า ตอนนี้ข้าสิ้นหวังแล้วจริงๆ”
พิมพ์สายเดินช้าๆเข้ามาทางด้านหลัง เรียกชื่อเขา เบาๆ
“ตะวัน...”
เมื่อชายหนุ่มหันกลับมาเห็นรอยยิ้มของเธอ เขานิ่วหน้าแปลกใจ
“ที่ปลายฟ้ายังมีความหวังเสมอนะตะวัน”
ตะวันไม่เข้าใจ พิมพ์สายเดินเข้ามาใกล้ ชูหนังเสือ ในมือให้เห็นชัดเจน
เท่านั้นเองตะวันยิ้มหน้าบานเข้าใจทะลุปรุโปร่ง สองคนส่งยิ้มให้กัน แล้วสวมกอดกันแนบแน่นด้วยความรู้สึกอบอุ่นสมหวังยิ่งนัก
หนุ่มสาวกอดกันท่ามกลางแสงอาทิตย์งดงามที่กำลังจะลับขอบฟ้า โดยมีชายสามคนยืนมองมาด้วยความปลาบปลื้มยินดี
จอปา สวัสดิ์ และยองตะมุ...พวกเขาแย้มยิ้มให้กันอย่างอิ่มเอมหัวใจ คาดหวังว่าตะวันจะครองรักกับพิมพ์สายในสภาพคนปกติ ไม่ใช่ครึ่งคนครึ่งเสืออีกต่อไป...
ooooooo
–อวสาน–
