ดวงใจในไฟหนาว
ตอนที่ 12
แฟรงค์ปลงแล้วเรื่องดาวเหนือ เขาปรารถนาดีกับเธอจากใจจริงจึงช่วยให้ได้ปรับความเข้าใจกับเยี่ยมยุทธ เยี่ยมยุทธตระหนักเรื่องนี้ดีและตัดสินใจเปิดอกกับเธอเรื่องปิ่นมุก แต่ไม่ทันเริ่มปิ่นมุกก็โทร.บอกว่าได้สร้อยเจ้าปัญหามาจากดาวเหนือสมัยเล่นด้วยกันตอนเด็กๆ
ความจริงจากปิ่นมุกแทบทำให้เยี่ยมยุทธล้มทั้งยืน เขาแอบขโมยเส้นผมดาวเหนือจากหวีของเธอไปตรวจดีเอ็นเอเพื่อความแน่ใจ...แม้จะมั่นใจไปกว่าครึ่งว่าเธอคือขวัญน้องสาวแท้ๆของเขา
นอกจากรักษาบำบัดปิ่นมุก เปลวยังแวะมาหาสุนทรที่มูลนิธิเสมอ และวันนี้จิตแพทย์หนุ่มก็ได้ยินเรื่องราวบางอย่างจากปากคนไข้หนุ่มใหญ่เกี่ยวกับช้างสีชมพู
“ช้างสีชมพู ช้างสีชมพูเขาไม่ตาย แม่พาเขาออกมา”
“ช้างสีชมพูคืออะไรหรือครับ บอกหมอได้ไหม”
“ผมผิดเอง ผมเลว ผมชั่ว ผมไม่น่าเกิดมาเป็นคนเลย”
“ฟังนะครับ...คนเรามีทั้งตัวมืดที่เป็นคนเลว มี ตัวสว่างที่เป็นคนดี ในตัวเราคนเดียวกันนี่แหละ...เรามีทั้งตัวมืดตัวสว่างเป็นร้อยๆตัวเลยในชีวิตประจำวัน เราเลือกสลับไปมาตลอดเวลาครับ”
สุนทรนิ่งฟังด้วยท่าทีสงบลง เช่นเดียวกับดาวเหนือที่ขอแฟรงค์กลับมาทำงานมูลนิธิเป็นวันแรก บทสนทนาระหว่างเปลวกับสุนทรเรียกความสนใจเธอแต่ยังไม่อยากปรากฏตัวให้ทั้งสองเห็น
เปลวค่อยๆพูดกับสุนทรอย่างใจเย็น “เวลาเราทำผิดมันเป็นเพราะตอนนั้นเราใช้ตัวมืดในตัวเราตัวหนึ่งจากหลายร้อยตัวแค่นั้นเอง”
“ในตัวเรามีตัวสว่างหรือครับ”
“มีสิครับ...อย่างเช่นตอนนี้ไง ตอนที่เราไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ใคร...คนบางคนทำผิดครั้งเดียว ปล่อยให้ตัวมืดออกมาครั้งเดียวแต่ถูกสังคมตัดสินไปแล้วว่าเลว พวกเขาเหมารวมว่าเลว แต่ที่แย่กว่าคือตอนเราตัดสินตัวเองครับ”
ถ้อยคำของเปลวช่วยเรียกสติของสุนทรเช่นเดียวกับช่วยเตือนสติดาวเหนือให้ยอมอภัยให้ตัวเอง
“ธรรมชาติคนเรามักยึดติดตัวมืดไม่ยอมปล่อย ยิ่งยึดติดก็ยิ่งหมองเศร้า เหมือนขยายความมืดให้มัน ปกคลุมตัวเราและคนรอบข้าง ไอ้ที่แย่คือหลายๆคนถลำลึกสร้างตัวมืดเพิ่มขึ้น...เพิ่มขึ้น”
ดาวเหนือยืนร้องไห้ให้ความผิดเก่าของตัวเอง เพราะความอยากเอาชนะทำให้ดาวเด่นเกือบพิการตลอดชีวิตและปิ่นมุกหวิดฆ่าตัวตายเพราะคลั่งที่ถูกเธอแย่งเยี่ยมยุทธ คำพูดของเปลวยังลอยเข้าหูเรื่อยๆ
“ชีวิตเราเกิดมาเพื่อมีความสุขและสร้างความสว่างให้คนที่เรารัก เรายังมีตัวสว่างอีกหลายสิบหลายร้อย เราต้องให้คุณค่ากับตัวสว่างพวกนี้ ขยายพวกมันให้โตและ สร้างให้มันมีมากแทนที่ตัวมืด...ความหมายของการมีชีวิตมีแค่นี้ครับ”
ooooooo
