ตอนที่ 8
“เมื่อไหร่จะหายดื้อสักที”
“ต่อให้ต้องตายวันนี้ เดี๋ยวนี้ ฉันก็ไม่มีวันขายสิ่งที่พ่อฉันรักให้กับคุณเด็ดขาด!”
ชมพูนิษฐ์โกรธมากและตัดสินใจควักหมดตัวเพื่อเอาชนะเหมราช กวินทร์หนักใจมาก ทุกอย่างเริ่มจะถลำลึกจนยากจะถอนตัว เหมราชเข้าใจดีแต่อยากให้บทเรียนกับชมพูนิษฐ์มากกว่า
อิงขวัญเกือบได้รู้ความลับของเหมราชกับกวินทร์ที่ร่วมมือกันต้อนให้ชมพูนิษฐ์จนมุม แต่ธามันกลับทำสำเร็จสืบจนรู้ความจริงทั้งหมดแต่ยังไม่ยอมบอกชมพูนิษฐ์เพราะอยากรอดูหายนะของเหมราช
เหมราชรับมือความดื้อของชมพูนิษฐ์อย่างใจเย็นแต่สำหรับผู้ไม่หวังดีกับเธออย่างมนปริยาเขากลับไม่ดีด้วย มาลินีต้องออกรับแทนว่าแผนสร้างความเสียหายให้สุขสยามเป็นคำสั่งของเธอ
“เหมคงไม่ว่าแม่ยุ่งอีกคนนะ เหมไม่ลืมใช่ไหมว่าพ่อต้องการที่ดินผืนนั้นมาก”
“ผมไม่เคยลืม...แต่ทำไมคุณแม่ต้องทำแบบนี้ด้วย”
“เพราะเหมไม่จัดการเรื่องนี้ให้เด็ดขาดสักที แม่ถึงต้องทำแบบนี้”
“ผมก็ทำอยู่นี่แล้วไงครับ”
“เหมทำได้มากกว่านี้แต่ไม่ทำ จะมัวชักช้าอยู่ทำไม หรือเหมชอบเด็กนั่นอย่างที่หนูมันนี่สงสัยจริงๆ”
ซาตานหนุ่มเจอแม่กดดันถึงกับไปไม่ถูก มาลินีหัวเสียมากขู่เสียงกร้าว
“ถ้าเรื่องแค่นี้เหมยังปล่อยให้ยืดเยื้อแม่จะจัดการเอง...รู้ใช่ไหมเหมว่าถ้าแม่ลงมือเอง...มันจะเป็นยังไง”
ooooooo
เหมราชเครียดมากเพราะคำขู่และแรงกดดันของแม่ แต่เหนือกว่านั้นคือความสงสัย กวินทร์ถูกเรียกตัวมาพบเพราะเขาคิดว่าแม่แท้ๆกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง
“เหมือนแม่ต้องการทำลายสุขสยามมากกว่า แต่แม่จะทำอย่างนั้นเพื่ออะไร...ฉันต้องรู้ให้ได้”
“ถ้าคุณน้าเอาจริง คุณนิดต้องไม่เหลืออะไรแน่ๆ เฮียบอกความจริงคุณนิดเถอะว่าเฮียตั้งใจจะช่วยเขา”
“เขาคงเชื่อ...ฉันมันเป็นซาตาน เป็นมารร้ายในสายตาเด็กนั่น”
กวินทร์ถอนใจเหนื่อยหน่าย เหมราชนิ่วหน้าก่อนเปรยลอยๆ “ฉันต้องเป็นศัตรูกับแม่ตัวเองงั้นหรือ และถ้าฉันถอยคิดเหรอว่าแม่จะยอม อย่างที่แกบอก ถ้าแม่ลงมือเองยัยเด็กนั่นจะไม่เหลืออะไรเลยจริงๆ”
“เฮ้อ...แล้วทีนี้เฮียจะเอายังไงฮะ”
“ทำตามแผนต่อจนกว่ายัยเด็กนั่นจะหมดหนทางยอมปิดสุขสยามแล้วขายที่ดิน มันเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยเขาได้”
“งั้นเฮียเอาไง ผมเอาตามด้วย”
“ขอบใจ...แล้วก็เร่งมือด้วย ตอนนี้ไม่รู้ว่าแม่กับคุณไพศาลจะมีแผนอะไรอีก...”
ไพศาลมีแผนจริงๆตามที่เหมราชคาด ชมพูนิษฐ์มุ่งมั่นเอาชนะเหมราชจนไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของไพศาลซึ่งหมั่นมาเยี่ยม ปั่นหัวให้เกลียดชังเหมราชและกล่อมให้เธอกู้เงินนอกระบบ!
ชมพูนิษฐ์ยังไม่อยากกู้เงินนอกระบบเพราะรู้ความเสี่ยงดี ไพศาลเจ็บใจมากจึงส่งโบนิตาไปกล่อมอีกแรง
“นิด...ทำไมแกไม่ให้คุณไพศาลช่วยล่ะ แกไม่ไว้ใจเขาแล้วเหรอ”
“ไม่รู้สิมันบอกไม่ถูก...โบ...ฉันไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้ฉันจะเชื่อใจใครได้”
โบนิตาแอบสะดุ้งตามประสาพวกมีชนักติดหลัง “บ้าน่า...เดี๋ยวนี้แกกลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปแล้วเหรอไอ้นิด คุณไพศาลเขาเป็นเพื่อนดีที่สุดของพ่อแกเลยนะ คุณลุงชลัชก็บอกแบบนั้นไม่ใช่เหรอ”










