ตอนที่ 8
“นี่แกจะให้ฉันยอมแพ้ยัยเด็กนั่นงั้นเหรอ”
“ถามใจเฮียดูสิ”
“ทำไมต้องเป็นฉันที่ต้องยอม”
“รักเขาก็ต้องยอมเขาสิ...ถามได้!”
เพราะคำว่ารักแท้ๆทำให้เหมราชยอมลดทิฐิไปง้อชมพูนิษฐ์เช้าวันต่อมา แต่เธอไม่ยอมคุยดีด้วย
“ถ้าเธอไม่อยากขายสุขสยาม เราลองมาคิดกันใหม่ว่าจะทำยังไง”
“หมดมุก หมดตัวช่วยแล้วเหรอ คุณกวินทร์ไปไหนล่ะถึงกับลงทุนมาเล่นละครด้วยตัวเอง”
“นี่ฉันอยากช่วยเธอจริงๆนะชมพูนิษฐ์ เธอต้องเชื่อฉัน”
“ฉันไม่เชื่อคุณอีกแล้ว แล้วคุณก็ไม่จำเป็นต้องมาช่วยฉันด้วย ฉันจะปกป้องสุขสยามด้วยตัวของฉันเอง”
“โง่อย่างเธอจะไปทำอะไรได้”
“เลวอย่างคุณ กลับไปซะ”
“โง่อย่างเธอตามคนอื่นไม่ทันหรอกชมพูนิษฐ์”
“เลวอย่างคุณก็ตกนรกหมกไหม้ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด โง่ก็ยังดีกว่าโดนคุณหลอกอีก ถ้าคุณไม่ไป ฉันไปเอง”
“ชมพูนิษฐ์เดี๋ยวก่อน ฉันตั้งใจจะช่วยเธอจริงๆ ชมพูนิษฐ์...นิด”
ชมพูนิษฐ์ไม่สนเดินหนี ทิ้งเหมราชให้มองตามด้วยความเป็นห่วง พึมพำไล่หลัง
“ยัยเด็กดื้อ! นี่จะไปโง่ให้ใครเขาหลอกอีก...”
ooooooo
ความอยากเอาชนะเหมราชผลักดันให้ชมพูนิษฐ์เลือกทางสุดท้ายคือนำโฉนดที่ดินของสุขสยามไปให้ไพศาลค้ำประกันเพื่อกู้เงินนอกระบบ โบนิตาดีใจมากเพราะนั่นหมายถึงสัญญาระหว่างเธอกับไพศาลจะจบด้วย...เมื่อชมพูนิษฐ์เพื่อนรักหมดตัว เธอก็ไม่ต้องเป็นเมียเก็บของเขาอีก
ไพศาลรับปากโบนิตาส่งๆจะทำตามสัญญา จักรเห็นโฉนดของสุขสยามในมือเจ้านายก็ตาวาว
“ยินดีด้วยครับนาย”
“ในที่สุดทุกอย่างที่ลงทุนลงแรงไปหลายปีก็เห็นผลในวันนี้”
“นายจะเอาไงต่อครับ”
“ในเมื่อได้ทุกอย่างมาครบแล้วก็คงถึงเวลาที่จะต่อยอดแผนการเดิมให้เสร็จซะที...ไปเก็บไอ้ตัวปัญหาซะ!”
ตัวปัญหาของไพศาลคือชลัช และก็เหมือนชลัชจะรู้ตัวจากสังหรณ์บางอย่าง เขาพยายามส่งเสียงและขยับท่าทางบอกให้ชิดชนกไปหาเอกสารมอบอำนาจที่ห้องทำงานของเขา ชิดชนกไม่เข้าใจพ่อนัก แต่เชื่อว่าเป็นบางอย่างที่สำคัญจึงยอมออกจากบ้านไปตามหาให้แต่โดยดี
ชลัชอยู่บ้านตามลำพังกับละออสาวใช้ เปิดโอกาสให้จักรกับลูกน้องเข้าไปฆ่าตามคำสั่งไพศาล โชคดีที่เหมราชตัดสินใจทำตามคำแนะนำของกวินทร์ซึ่งมารับตำแหน่งเลขาแวะมาหาเพื่อให้ช่วยกล่อมชมพูนิษฐ์จึงช่วยไว้ทันเวลา
แต่กระนั้นชลัชก็ช็อกจากเหตุการณ์เฉียดตายจนมีอาการชัก เหมราชต้องพาส่งโรงพยาบาลโดยมีอรรณพคอยดูแลอย่างใกล้ชิด กว่าชิดชนกกับชมพูนิษฐ์จะรู้เรื่องและมาถึง ชลัชก็ถูกส่งเข้าห้องไอซียูแล้ว
เหมราชเกือบได้เป็นจำเลยในสายตาชมพูนิษฐ์อีกข้อหาหากละออสาวใช้จะไม่ยืนยันว่าเขาช่วยชลัชไว้ ชมพูนิษฐ์ยอมรับว่าแปลกใจมากและอดไม่ได้จะค่อนแคะซาตานหนุ่ม
“ทุกเรื่องเลวร้ายในชีวิตเธอต้องโยนให้ฉันเป็นตัวการหมดเลยใช่ไหม”
ชมพูนิษฐ์ยักไหล่ หัวเสียเกินกว่าจะสังเกตน้ำเสียงตัดพ้อของเขา “คุณมันเจ้าเล่ห์ ในหัวมีแต่แผนชั่ว ใครจะไปรู้...บางทีคุณอาจจะคิดจะฆ่าพ่อฉันแล้วจัดฉากว่าตัวเองเป็นฮีโร่เพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัย”
“แล้วฉันจะได้อะไรจากการตายของพ่อเธอล่ะ ...บอกมาซิ”










