บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 8
“เธอเองต่างหากที่โลภ ถ้าเธอไม่คิดอยากเอาชนะฉัน เธอคงไม่โง่ถูกหลอกง่ายๆแบบนี้”
ชมพูนิษฐ์แค้นแทบกระอักจะอาละวาด เหมราชกลัวจะเป็นข่าวฉาวอีกลากตัวไปเคลียร์อีกทาง อิงขวัญซึ่งมาเป็นเพื่อนชมพูนิษฐ์จะตามไปแต่กวินทร์ยื้อไว้เพราะอยากให้หนุ่มสาวคู่ปรับคุยกันตามลำพัง
เหมราชลากตัวชมพูนิษฐ์ไปคุยในมุมลับตาและยอมให้เธอทุบตีโดยไม่ตอบโต้
“ไอ้พวกลวงโลก ไอ้คนมายา คุณใช้แผนสกปรกมาเล่นละครตบตาฉัน คนไม่มีหัวใจไร้สำนึก คุณคงสะใจแล้วสินะที่ฉันหมดตัว หมดหนทางสู้ ไอ้คนใจร้าย ไอ้ขี้โกง ไอ้ซาตาน!”
ชมพูนิษฐ์ทรุดตัวร้องไห้โฮอย่างหมดอาย เหมราชใจอ่อนยวบแต่จำต้องทำใจแข็ง
“ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง เอาโฉนดที่ดินสุขสยามมาแลก ฉันจะจ่ายให้ทุกอย่างที่เธอเสียไป เธออยากได้เงินเท่าไหร่เรียกได้ตามที่เธอต้องการ”
“ให้คุณเอาเงินทั้งหมดของคุณที่มีมากองตรงหน้า ฉันก็ไม่ขาย!”
“ชมพูนิษฐ์! ถึงขนาดนี้แล้วเธอยังจะดื้ออีกเหรอ”
“ก็เคยบอกแล้วไง...ต่อให้ต้องตายก็ไม่มีวันยอมขายสุขสยามเด็ดขาด นับจากนี้คุณกับฉันคือศัตรูกัน!”
“เธออยากให้เป็นแบบนั้นจริงๆเหรอชมพูนิษฐ์”
“คุณต่างหากที่อยากให้มันเป็นแบบนี้...เหมราช!”
ooooooo
ไม่ใช่แค่เหมราชที่ปวดหัวใจเมื่อเห็นสภาพชมพูนิษฐ์ กวินทร์ก็รู้สึกผิดมากที่หักหลังความเชื่อใจของอิงขวัญนักข่าวสาวที่เป็นกำลังใจให้เสมอตอนเขาตกงาน แต่ความลับของเหมราชซึ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องชมพูนิษฐ์ผู้หญิงคนเดียวที่เขารักหมดใจก็ทำให้บอกความจริงกับใครไม่ได้
อิงขวัญโกรธกวินทร์มากจนแทบไม่อยากมองหน้าแต่เขาก็มาดักเจอจนได้
“ผมรู้ว่าคุณกับคุณนิดคงโกรธผมมาก แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าทั้งหมดที่ผมกับเฮียทำไปเพราะมีเหตุผล”
“เหตุผลอะไร...โลภ เห็นแก่ตัวหรืออยากเอาชนะ พวกคุณมันใจดำทำร้ายคนจนหมดทางสู้เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ถามจริง...ที่ดินผืนเดียวมันสำคัญมากจนทำอะไรก็ได้เหรอ เงินทำให้พวกคุณไม่หลงเหลือความเป็นคนได้จริงๆเหรอ”
กวินทร์หน้าเสียอยากสารภาพแต่ทรยศความไว้ใจของเหมราชไม่ได้
อิงขวัญเห็นเขาเงียบก็ยิ่งปรี๊ด แหวลั่นทิ้งท้าย “รู้ตัวไหมคุณกวินทร์...นับวันวิญญาณซาตานของเจ้านายคุณมันก็เข้ามาสิงร่างคุณหนักขึ้นทุกที...คุณมันไม่ใช่คน...คุณมันไอ้ซาตาน!”
แผนต้อนชมพูนิษฐ์ให้จนมุมทำให้ทุกคนมีปฏิกิริยาแตกต่างกัน มนปริยากับไพศาลสะใจมาก ต่างจากธามันที่เสียใจกับชมพูนิษฐ์ไม่น้อยและฉวยโอกาสนี้ทำคะแนนให้ตัวเอง เหมราชเสียใจมากที่ทำให้ชมพูนิษฐ์หัวใจสลาย ยิ่งเห็นเธอกับธามันยิ่งช้ำใจ ทั้งหึงทั้งหวงตีกันให้วุ่น
“ยัยเด็กดื้อ ถึงตายก็ไม่ยอมแพ้ฉัน...โง่จริงๆ”
กวินทร์เห็นท่าเจ้านายหนุ่มแล้วอ่อนใจ “จะเอาชนะกันเพื่ออะไร สุดท้าย...ยังไงก็เจ็บกันทั้งคู่”
เหมราชชะงัก คำพูดของอดีตเลขาแทงใจดำอย่างบอกไม่ถูก กวินทร์เห็นท่าแล้วหมั่นไส้มาก
“คิดจะเอาชนะเขาแต่สุดท้ายก็แพ้อยู่ดี ทำไมเฮียไม่ยอมซะตั้งแต่ตอนนี้ล่ะ”
