บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 7
ชิดชนกอาการดีขึ้นจนหมออนุญาตให้กลับบ้าน ชมพูนิษฐ์แวะมารับตามประสาน้องสาวที่ดีแต่กลับต้องเจอปัญหาเมื่ออรรณพกับลิมเปงเซียงก็มาด้วยและแย่งกันไปส่งชิดชนก
อรรณพที่เพิ่งรู้ใจตัวเองหงุดหงิดมากที่เห็นลิมเปงเซียงพยายามกันท่าทุกทางแต่ก็ต้องหน้าเสียเมื่อคนกลางอย่างชิดชนกเลือกจะกลับกับลิมเปงเซียง
ชิดชนกไม่รู้ความรู้สึกของอรรณพ คิดแต่อยากตัดใจจากเขาจึงเลือกจะไปกับลิมเปงเซียง หมอหนุ่มได้แต่มองตามหน้าจ๋อย ชมพูนิษฐ์สงสารปลอบเสียงอ่อน
“เลือกให้ไปส่งบ้าน ไม่ได้เลือกแต่งงาน ทำไมต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้นด้วยคะพี่หมอ”
ลิมเปงเซียงไม่ได้ดีใจที่ชิดชนกเลือกกลับกับเขา ท่าทางเหม่อลอยและเงียบผิดปกติของเธอทำให้เขาเดาได้
“คุณนกไม่ต้องเกรงใจผมหรอกนะครับ ถ้าคุณอยากไปกับคุณหมอ...”
“นกไม่มีสิทธิ์เลือกหรอกค่ะ นกเป็นแค่คนที่ ไม่ถูกเลือกต่างหากค่ะคุณลิม...พานกไปจากที่นี่ได้ไหมคะ”
ชมพูนิษฐ์กลับไปรอพี่สาวที่บ้านพร้อมตอบคำถามเหล่าพนักงานเรื่องอาการของชิดชนกที่ปลอดภัยดีไม่มีอะไรน่าห่วง เหมราชคิดถึงและอยากมาเยี่ยมจึงมาถึงสุขสยามแต่ท่าทางอวดดีของเธอก็ทำให้เขาอดค่อนแคะไม่ได้
“ฉันบอกแล้วไง ถ้าขายสวนสนุกเน่าๆนี่ซะทุกคนก็จะไม่เดือดร้อน”
“เสียใจด้วยที่ฉันยังไม่ตาย”
เหมราชหน้าตึง น้อยใจจนต้องประชด “เธอคิดว่าเป็นฝีมือฉันงั้นเหรอ...อยากคิดแบบนั้นก็เอาที่สบายใจเถอะ”
“ใช่ไม่ใช่แต่คุณก็คงสะใจสินะ”
“ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหม คนพูดดีทำดีก็ไม่ได้คิดดีกับเราเสมอไป...โดยเฉพาะคนใกล้ตัว...จำไม่ได้รึไง”
“เหมือนคุณไง...อย่ามาทำเป็นพูดหวังดี เพราะคุณเองก็ประสงค์ร้ายกับฉันเหมือนกัน”
“คิดได้แบบนั้นก็ดีแล้ว ตกลงเธอจะไม่ยอมขายสวนสนุกจริงๆใช่ไหม”
“ถามอีกร้อยครั้งฉันก็ตอบแบบเดิม ไม่เบื่อบ้างรึไง”
“ชมพูนิษฐ์เธอมันโง่แถมยังบ้า”
“แต่ก็ยังดีกว่าคุณ...ซาตานมารนรก!”
ชมพูนิษฐ์ต่อปากต่อคำไม่ยอมแพ้จนเหมราชหวิดจะหมดความอดทน
“เธอลืมตาดูโลกภายนอกให้ดีๆ ในสภาพแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่เธอจะปลุกสวนสนุกที่กำลังจะเจ๊งให้กลับมาบูมได้อีกครั้ง...ไม่มีใครเขาบ้าทำกับเธอหรอก”
“ถ้ายังไม่สู้จนสุดทาง ฉันจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด”
“แต่นี่มัน...ถึงต้องเสี่ยงชีวิตอีกครั้งเธอจะไม่เปลี่ยนใจรึไง”
“ให้ตายฉันก็ไม่เปลี่ยนใจ ต่อให้คุณเล่นสกปรกวางแผนชั่วเอาคนมาทำร้ายฉันหนักกว่านี้ล้านเท่า ฉันก็ไม่ขาย”
“อยากสู้จนสุดทางใช่ไหม...ไม่ยอมแพ้ใช่ไหม... ถ้างั้นฉันจะทำให้เธอหมดทางสู้เอง!”
ooooooo
เหมราชอ่อนใจความรั้นของชมพูนิษฐ์มากประกาศกร้าวจะให้บทเรียนเธอหากคิดแข็งข้อกับเขาอีก แต่นอกจากชมพูนิษฐ์จะไม่กลัวยังหันไปปรึกษาไพศาลหุ้นส่วนและเพื่อนสนิทของพ่อที่แวะมาหาในวันเดียวกัน
ไพศาลได้ยินว่าสองสาวพี่น้องแห่งสุขสยามกลับบ้านแล้วก็มาหยั่งเชิง แกล้งหลอกถามเรื่องเหตุยิงกัน
ในบ้าน ชมพูนิษฐ์ไว้ใจเพื่อนสนิทของพ่อยอมเล่าทุกอย่างแต่ยังไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครเพราะคนร้ายถูกฆ่าปิดปาก
“บอกตรงๆนิดยังมืดแปดด้านเลยค่ะ ไม่รู้ว่าพวกมันเข้ามาต้องการอะไร”
“ลุงว่าเหมราชน่าสงสัยนะ”
“คุณลุงว่าเขาจะกล้าทำขนาดนั้นเหรอคะ”
