ตอนที่ 7
“แผนซ้อนแผน โอ๊ย...อะไรจะดราม่ากันขนาดนั้นถ้าเป็นแผนจริงๆนะ...ขอบอกว่าน่าฆ่าให้ตายไปให้หมด”
“ฉันก็แค่สันนิษฐานไปก่อน แกอย่าเพิ่งขึ้นดิวะ”
“เอ่อ...ฉันเข้าใจแกนะ ถ้าฉันเป็นแก ฉันก็ไม่เชื่อใจนายกะเวรนั่นเหมือนกัน แค่หน้าตาก็ไม่น่าไว้ใจละ”
“แล้วถ้าแกเป็นแกตอนนี้ล่ะ...แกจะเชื่อใจเขาไหม”
อิงขวัญชะงักครุ่นคิดถึงความดีความชอบของเขาที่ผ่านมา
“ก่อนหน้านี้ฉันยอมรับนะเว้ยว่าฉันไม่ชอบหน้านายกะเวรนี่เท่าไหร่ แต่เอาจริงนะ...ทำไมเวลาฉันอยู่ใกล้เขา ฉันกลับรู้สึกว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร...เป็นผู้ชายที่ใช้ได้คนนึง”
อาการยิ้มเขินๆของเพื่อนรักทำให้ชมพูนิษฐ์เดาได้ว่าทั้งสองอาจมีความรู้สึกดีๆบางอย่าง อิงขวัญหน้าแดงก่ำแต่ไม่ยอมรับว่าตัวเองก็แอบมีใจให้เขาไม่น้อยเช่นกัน
ชมพูนิษฐ์กับอิงขวัญหยอกล้อพูดคุยอีกหลายเรื่องตามประสาเพื่อนรักที่คบกันตั้งแต่เด็ก เหล่าพนักงานเฝ้ามองยิ้มๆคุ้นเคยกับภาพนี้ดี แต่กระนั้นโอลีฟพนักงานสาวคนหนึ่งของสุขสยามก็อดเปรยลอยๆไม่ได้
“จากสถิติของฉัน...เพื่อนสาวที่คบกันตั้งแต่เด็กๆ
ก็จะเป็นเพื่อนที่รักกันจนแก่ แต่จะผิดใจกันก็ต่อเมื่อ...
ต่อเมื่อมีปัญหากันเรื่องผู้ชายน่ะสิ”
เหล่าพนักงานคนอื่นมองมาตาขวางและยืนยันว่าไม่มีทางเป็นไปได้ โดยไม่รู้เลยว่าคำทำนายของโอลีฟจะเป็นความจริงเวลาต่อมาเมื่อโบนิตาเพื่อนสนิทอีกคนของชมพูนิษฐ์กำลังมีแผนชั่วร้าย...
ooooooo
โบนิตาคิดทำลายชมพูนิษฐ์เพราะริษยาและหึงเพื่อนรักกับธามัน แต่ธามันไม่รับรู้ด้วยมัวหว่านเสน่ห์ใส่มิลินน้องสาวสุดหวงของเหมราชจนเธอตกหลุมรักเขาขึ้นเรื่อยๆ กวินทร์ได้แต่มองน้องสาวอดีตเจ้านายด้วยความเป็นห่วงแต่ไม่มีสิทธิ์ห้าม เช่นเดียวกับอิงขวัญที่แอบรักกวินทร์เงียบๆด้วยรู้ดีว่าเขายังตัดใจจากมิลินไม่ได้
มิลินไม่รู้ตัวว่าตกเป็นเครื่องมือของธามันทำลายเหมราช นับวันเธอก็ยิ่งหลงใหลได้ปลื้มกับการเอาอกเอาใจของธามันจนถอนตัวไม่ขึ้น ธามันพอใจมากประกาศกร้าวกับคนสนิท
“ถ้าเหมราชเอาชนะฉันเรื่องคุณนิดได้ มันต้องเสียน้องสาวอย่างมิลินไป ฉันจะทำให้มิลินเกลียดมัน ยังไงฉันก็จะไม่มีวันยอมเสียใจคนเดียวแน่ๆ!”
เหมราชไม่ทันสำเหนียกถึงความสัมพันธ์ระหว่างธามันกับมิลินน้องสาวสุดหวง วุ่นวายกับแผนบีบชมพูนิษฐ์ให้ขายสุขสยามโดยมีกวินทร์เป็นกำลังสำคัญล่อลวงเธอให้หมดตัวและอับจนหนทาง
ชมพูนิษฐ์ตามเกมเหมราชไม่ทันยอมให้กวินทร์สอนเล่นหุ้นเพื่อหาเงินทุนมาปรับปรุงสุขสยาม แต่เรื่องหุ้นก็เป็นเรื่องใหม่สำหรับสาวศิลปะอย่างชมพูนิษฐ์ กวินทร์จึงแกล้งพูดให้เธอมั่นใจ
“ผมจะแนะนำคุณนิดทุกอย่างเท่าที่ผมรู้ แต่
การตัดสินใจยังเป็นของคุณนิดนะครับ เพราะงั้นคุณนิดต้องคิดวิเคราะห์และศึกษานอกเหนือจากสิ่งที่ผมบอก...อย่าเชื่อผมร้อยเปอร์เซ็นต์”
กวินทร์แสร้งถ่อมตัวและปล่อยให้ชมพูนิษฐ์ซักถามเรื่องวิธีเล่นหุ้นจนพอใจ หญิงสาวเชื่อว่าเขาจริงใจ แถมเมื่อได้ฟังจากพวกพนักงานในตลาดหุ้นพูดถึงเขาว่าเป็นคนมีฝีมือยิ่งเชื่อสนิทใจ
เหมราชรู้ว่ากวินทร์จะพาชมพูนิษฐ์ไปเปิดบัญชีเล่นหุ้นจึงไปดักเจอและแกล้งพูดให้ร้ายกวินทร์










