บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 7
เพื่อนสาวได้ในที่สุด ลิมเปงเซียงซึ่งมาเฝ้ารอหน้าห้องฉุกเฉินด้วยใจลุ้นระทึกพร้อมกับชมพูนิษฐ์ยิ้มกว้างด้วยความยินดี
“โชคดีที่หมอช่วยทัน ขอบคุณหมอมากๆนะครับ”
“นกเป็นเพื่อนผม มันเป็นหน้าที่ของผมไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ”
น้ำเสียงห้วนติดจะเย็นชาของอรรณพทำให้ลิมเปงเซียงหน้าเจื่อน แต่หมอหนุ่มไม่สนใจหันไปคุยกับชมพูนิษฐ์
“เมื่อกี้หมอหัวใจมาตรวจแล้ว อาจารย์หมอบอกว่านกต้องทำบอลลูนขยายลิ้นหัวใจนะนิด”
“แล้วจะอันตรายไหมคะพี่หมอ”
“ไม่หรอก สบายใจได้”
“ถ้างั้นวันนี้นิดขอเฝ้าพี่นกที่นี่ได้ไหมคะ”
“พี่ว่านิดกลับไปพักผ่อนที่บ้านดีกว่า ไม่ต้องเป็นห่วง ทางนี้พี่จะอยู่เฝ้าให้เอง”
“ค่ะ...นิดฝากพี่นกด้วยนะคะพี่หมอ”
“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก พี่จะไม่ยอมให้นก
เป็นอะไรไปแน่นอน”
อรรณพพูดจบก็หมุนตัวจากไป ทิ้งชมพูนิษฐ์ให้มองตามอึ้งๆไม่เคยเห็นเขาร้อนรนแบบนี้ ต่างจากลิมเปงเซียงที่มั่นใจมากว่ามันคืออาการของคนหึงหวง
ชิดชนกต้องพักดูอาการที่โรงพยาบาลหลายคืนและต้องรอผ่าตัด ชมพูนิษฐ์จึงจะกลับบ้านไปเอาของ
มานอนเฝ้าพี่สาว ลิมเปงเซียงอาสาไปเอาแทนหญิงสาวจึงเดินไปส่งเขาที่รถ
“ขอบคุณมากนะคะคุณลิม ถ้าไม่ได้คุณเราสองคนคงไม่มีชีวิตรอด”
“น่าเสียดายนะครับที่พวกมันหนีไปได้ คุณนิดพอจะเดาออกไหมครับว่าพวกมันเป็นพวกไหน”
ชมพูนิษฐ์ส่ายหน้า “เดาไม่ออกเลยค่ะ”
“ดูจากท่าทาง ผมว่าพวกมันเหมือนมืออาชีพมากกว่าจะเป็นแค่ขโมยธรรมดาๆ ยังไงผมจะให้คนของผมไปเฝ้าที่หน้าบ้านคุณนิดไว้นะครับ เผื่อพวกคนร้ายมันย้อนกลับมาอีก”
“ทางตำรวจก็บอกว่าจะส่งเจ้าหน้าที่ไปเฝ้าให้แล้วค่ะ”
เหมราชแอบตามมาดูอาการสองสาวพี่น้อง
ถึงโรงพยาบาล ทันทีที่ชมพูนิษฐ์ผละไปเฝ้าพี่สาว
ซาตานหนุ่มจึงปรากฏตัวให้ลิมเปงเซียงเห็น
“ผมรู้เหตุผลสิ่งที่คุณทำทั้งหมดแล้ว แต่ทำไมคุณถึงต้องทำเลวในสายตาคุณนิดด้วยทั้งๆที่คุณคอยช่วยเธออยู่”
“ไม่นึกว่าคุณลิมจะมีความเพ้อได้เหมือนกัน จู่ๆก็มาจับให้ผมจิ้นกะยัยเด็กนั่น”
“คุณอยากเป็นซาตานในสายตาของคุณนิด อยากให้เธอเกลียดคุณจริงๆเหรอ...”
ooooooo
เหมราชไม่ได้ตอบคำถามลิมเปงเซียงเรื่องเขาเสี่ยงชีวิตเข้าช่วยสองสาวพี่น้องแห่งสุขสยาม แต่ให้กวินทร์ไปตามสืบว่าพวกโจรไอ้โม่งเป็นคนของไพศาลหุ้นส่วนอีกคนของชลัชหรือไม่
ไพศาลโกรธจัดเมื่อรู้ว่าลูกน้องทำงานไม่สำเร็จ ลงไม้ลงมือกับจักรคนสนิทแบบไม่ยั้งจนมนปริยาต้องห้ามไว้เพราะไม่ชอบเห็นความรุนแรงในบ้าน ไพศาล
ไม่อยากขัดใจลูกสาวจึงหยุดแบบเสียไม่ได้ แต่นั่นกลับทำให้จักรซาบซึ้งใจมาก ทวีความรักและเทิดทูนให้แก่ลูกสาวคนโตของเจ้านายอย่างไม่ลืมหูลืมตา...
อาการของชิดชนกดีขึ้นในวันต่อมา หมอหัวใจจึงเสนอให้ผ่าตัดทันทีเพราะไม่อยากให้อาการเดิมกำเริบอีก อรรณพเดินไปส่งเธอถึงห้องผ่าตัดและก้มกระซิบข้างหู
“นกไม่ต้องกลัวนะ เราจะรออยู่ตรงนี้”
พยาบาลผู้ช่วยมาเข็นเตียงชิดชนกเข้าไปด้านใน อาจารย์หมอผ่าตัดหัวใจก็มาถึงพอดี
“ฝากนกด้วยนะครับอาจารย์”
“คนสำคัญสินะ”
หมอหัวใจยิ้มแล้วเดินไป อรรณพยืนรอหน้าห้องพึมพำกับตัวเอง
“เพิ่งรู้เหมือนกันว่าสำคัญมาก”
