ฮือฮา “ทาร์ซานแห่งเมืองอุดรฯ” หนุ่ม ช่างแอร์โดนพิษโควิดทำตกงาน ไม่มีเงิน จ่ายค่าเช่าบ้าน ต้องระเห็จเข้าป่าไปปลูก ห้างอยู่บนต้นไม้เป็นที่พักอาศัยนานกว่า 3 ปี ทำตัวสันโดษ อยู่อย่างสมถะ ไม่รบกวนคนอื่น ทำงานรับจ้างทั่วไปหารายได้ มาซื้ออาหารประทังชีวิต วันไหนไม่มีกินก็ไปขอข้าว ก้นบาตรที่วัด เผยที่ต้องอยู่บนต้นไม้เพื่อให้ปลอดภัยจากสัตว์ป่า ถ้าเศรษฐกิจดีขึ้นมีงานทำแล้วคงจะออกจากป่าไปเช่าห้องอยู่ ไม่อยากกลับบ้านกลัวเป็นภาระญาติพี่น้องกรณีนายเพชรสยาม เจนหัตถ์นามเสนา หรือครูหน่อง ประทีปแห่งที่ราบสูงและจิตอาสา อดีตเจ้าของบ้านเด็กแสงตะวันสำหรับเด็กเร่ร่อน โพสต์ภาพชายคนหนึ่งโดนพิษเศรษฐกิจทำให้ไม่มีเงินค่าเช่าบ้าน ต้องไปสร้างบ้านอาศัยอยู่บนต้นไม้สูง 10 เมตร พร้อม เขียนข้อความว่า #ชาลี #คนตกงาน #คนไร้บ้าน #ทาร์ซาน #แห่งกลางใจเมืองอุดรฯต่อมา เวลา 10.30 น. วันที่ 7 ม.ค. ผู้สื่อข่าวเดินทางไปตรวจสอบบริเวณพื้นที่ป่า หลังชุมชนแวร์ซาย เขตเทศบาลนครอุดรธานี จ.อุดรธานี เพื่อดูสภาพความเป็นอยู่และที่มาที่ไปของชายคนดังกล่าวที่ถูกตั้งฉายา “ทาร์ซานแห่งเมืองอุดรฯ” ทราบชื่อนายชาลี เศษแสงสี อายุ 47 ปี ชาว ต.บ้านขาม อ.น้ำพอง จ.ขอนแก่น กำลังกวาดใบไม้ทำความสะอาดพื้นใต้ต้นอะราง มีเถาวัลย์ขนาดใหญ่เลื้อยพันเป็นบันไดจากโคนต้นขึ้นไปถึงบนห้างที่ทำเป็นที่พักอาศัยอยู่สูงจากพื้นประมาณ 10 เมตร ใช้เศษไม้ปูพื้นบนกิ่งไม้ มุงด้วยป้ายไวนิลและผ้าใบกันแดดฝน ภายในมีที่นอน หมอน มุ้ง และแขวนเสื้อผ้าไว้บนกิ่งไม้ เจ้าตัวปีนขึ้นลงต้นไม้ได้อย่างคล่องแคล่วนายชาลีเล่าเรื่องราวชีวิตว่า เป็นชาว จ.ขอนแก่น ยังไม่มีครอบครัว ทำงานเป็นช่างแอร์อยู่กรุงเทพฯ เมื่อ 7 ปีก่อน ย้ายมาทำงานที่ จ.อุดรธานี เช่าห้องแถวอยู่ชุมชนแวร์ซาย เขตเทศบาลนครอุดรธานี เดือนละ 1,200 บาท ระยะแรกไม่มีปัญหา ทำงานหาเงินเลี้ยงชีพ และจ่ายค่าเช่าห้องพักได้ตามปกติ แต่หลังจากไวรัสโควิด-19 ระบาด เศรษฐกิจไม่ดีทำให้ไม่มีงานทำ รายได้ไม่มี ค้างค่าห้องเช่า 3 เดือน ไม่มีเงินจ่าย รู้สึก เกรงใจเจ้าของห้องเช่าเลยย้ายออกมา ขัดห้างอาศัยอยู่บนต้นไม้ในป่าห่างจากห้องเช่าประมาณ 50 เมตรหนุ่มทาร์ซานเผยต่อไปว่า หลังจากตกงานก็ออกไปหางานรับจ้างทั่วไป พอได้เงินมาซื้ออาหารกินประทังชีวิต และนำเงินไปใช้หนี้ค่าห้องเช่า 3,000 บาท ส่วนสาเหตุที่ต้องทำห้างอาศัยอยู่บนต้นไม้ไม่ทำบ้านอยู่พื้นดิน เพราะเป็นกฎและหลักการดำรงชีวิตอยู่ในป่า จะปลอดภัยจากสัตว์ป่าและสัตว์มีพิษ ไม่มีการประกอบอาหาร ส่วนการอาบน้ำชำระล้างร่างกายจะไปขอน้ำกินและน้ำอาบจากเพื่อนบ้านที่อยู่ห้องเช่า การขับถ่ายก็เข้าไปขุดหลุมในป่า เสร็จแล้ว ก็กลบดินไม่ให้เดือดร้อนคนอื่น“สร้างบ้านอาศัยอยู่บนต้นไม้มา 3 ปี ไม่รู้จักเจ้าของที่ดิน แต่จะมีคนงานเจ้าของที่ดินมาทำความสะอาด คิดว่าคนงานจะไปเล่าให้เจ้าของที่ดินฟัง หรือ อาจจะมาแอบดูก็ได้ ไม่ได้สร้างบ้านถาวร แต่สร้างห้างอาศัยบนต้นไม้แบบสมถะ หากเจ้าของที่ดินไม่มาไล่ก็จะอาศัยอยู่บนต้นไม้ไปเรื่อยๆ หากเศรษฐกิจ ดีขึ้น มีงานให้ทำ มีรายได้ ก็จะย้ายออกจากป่าไปเช่า บ้านอยู่ ส่วนสาเหตุที่ไม่กลับไปบ้าน เพราะออกจากบ้านมาหาเงิน หากไม่มีเงินกลับบ้านจะถูกชาวบ้านนินทา และไม่อยากเป็นภาระของญาติพี่น้อง ก่อนหน้านี้เคยกลับไปบ้านเพื่อทำบัตรประชาชน และกลับมาอยู่บ้านต้นไม้เหมือนเดิม” นายชาลีกล่าวด้านนางรัมลดา คิดชัย อายุ 52 ปี เพื่อนบ้านเล่าว่า นายชาลีเป็นช่างแอร์ มาเช่าห้องอยู่ที่เดียวกับตน เป็นคนนิสัยดี ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใคร แต่ช่วงโควิดระบาดทำให้ตกงาน ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า จึงมาสร้างบ้านอาศัยอยู่บนต้นไม้ เพราะเป็นคนชอบ สันโดษ อยู่บนต้นไม้แล้วสบายใจ ตนและเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้จะคอยช่วยเหลือให้น้ำกิน น้ำใช้ วันไหนไม่มีเงินนายชาลีจะเดินไปขอข้าวที่วัดมากินประทังชีวิต บางวันตนและเพื่อนบ้านก็จะมานั่งเล่นกับนายชาลี เพราะนายชาลีทำความสะอาดพื้นจนน่าอยู่
