เรียงหน้าชน : อย่าหยุดนิ่ง

บรรยากาศรอบตัวยามนี้ มีแต่เรื่องของไวรัส “โควิด-19” ในมิติต่างๆมากมาย แน่นอนเป็นเรื่องจำเป็นและใกล้ตัวที่ทุกคนจะต้องใส่ใจ เช่นกันเมื่ออยู่กับเรื่องนี้ต่อเนื่องและนานวันไป เรื่อยๆ ย่อมต้องบั่นทอนจิตใจไปเรื่อยๆเช่นกันจนกว่าจะเห็นทางออก

แวดวงกีฬาเราก็โดนผลกระทบทั้งทางตรงและ ทางอ้อมไปด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ วันๆมีแต่ข่าวเลื่อน หรือเลิก ขยับสับเปลี่ยนไปวุ่นวายในเกมต่างๆ

เรียกว่าแทบจะทุกกีฬาที่มีโปรแกรมการแข่งขัน ล่วงหน้า ไม่ว่าระดับนานาชาติ หรือคนไทยแข่งกันเอง ก็ล้วนแล้วแต่ถูกกระทบไปหมด ยังเหลืออีกไม่กี่เกม เท่านั้นที่ยังคงกลั้นใจทำตามกำหนดเดิม แต่ก็ไม่รู้ ว่าจะต้านกระแสได้ไปอีกกี่มากน้อย

นั่นทำให้บรรยากาศโดยรวมดูเหมือนจะเดินทางไปสู่การหยุดนิ่งทางการกีฬาเข้าไปทุกที

แล้วเราในฐานะที่เกี่ยวข้องกับกลไกทางด้านกีฬาของชาติ ไล่มาตั้งแต่กระทรวงการท่องเที่ยวและ กีฬา การกีฬาแห่งประเทศไทย กรมพลศึกษา หรือ แม้แต่สมาคมกีฬาต่างๆ

จะยืน จะนั่ง จะนอน รอเวลาไปเท่านั้นหรือ

จริงๆแล้ว ผลกระทบที่เกิดจากภาวะชะงักงัน การเลื่อน ยกเลิก หรือขยับเกมต่างๆ ซึ่งเป็นความจำเป็น ด้วยไม่เพิ่มโอกาสให้เกิดการแพร่ขยายของเชื้อไวรัส อันเป็นมาตรการที่ถูกต้อง แต่ก็ส่งผลต่อความเสียหายหลายส่วน

ในภาพใหญ่ มีรัฐบาลคิดมาตรการกู้วิกฤติ ที่กระทบในด้านต่างๆแล้ว ในภาคกีฬามีมาตรการอะไรที่นอกเหนือจากการสั่ง หรือขอความร่วมมือ ให้เลื่อน ให้เลิก หรืออะไรก็แล้วแต่ ซึ่งเมื่อมีความ เสียหายเกิดขึ้นจะมีการเยียวยา หรือช่วยเหลืออะไรบ้างหรือไม่ ทั้งในแง่ผู้จัด สมาคมกีฬา หรือนักกีฬา โดยเฉพาะนักกีฬาอาชีพที่อาจจะขาดรายได้จากกรณีอย่างนี้ กองทุนพัฒนากีฬาแห่งชาติก็มีอยู่ มีช่องทางไหน หรือจะต้องทำอะไรเพื่อนำมาใช้ในกรณีไม่ปกติเช่นนี้ได้บ้าง

อย่างน้อยก็น่าจะมีการสำรวจความเสียหาย แสวงหาข้อมูลให้รอบด้าน เพื่อนำไปสู่การจัดเตรียม แผนล่วงหน้า หากสถานการณ์คลี่คลายจะทำอะไร กันบ้างเพื่อพลิกฟื้นสิ่งต่างๆให้กลับมาได้มากที่สุด

ในส่วนของบรรยากาศโดยรวม ในมิติกีฬาทางสังคม ภาวะของการเข้าใกล้จะหยุดนิ่งทางด้านกีฬายามนี้ ย่อมไม่เป็นผลดี เมื่อไม่มีเกมแข่ง ทำอย่างไรจะให้ความรู้สึกว่ากีฬายังคงอยู่เกิดขึ้นได้บ้าง เป็นสิ่งที่ควรขบคิดและหาวิธีการกันหน่อย

บ้านนี้เมืองนี้ไม่ใช่ยังดำรงอยู่แค่ละคร เกมโชว์ หรือซีรีส์เกาหลี ที่เป็นสิ่งผ่อนคลาย บันเทิงเริงรมย์ในสังคมยามนี้ เรายังมีกีฬากันอยู่

อย่างฟุตบอลที่พักยาวไปจนหลังสงกรานต์ ทุกทีมต่างก็คงจะหาทางอุ่นเครื่องกันแบบปิดสนาม ไม่ให้มีคนดูเข้าไปตามวิถีทางของการป้องกันไวรัส แต่ก็ยังสามารถถ่ายทอดสดกันได้ ซึ่งหากการกีฬาแห่งประเทศไทยเป็นโต้โผทำสิ่งเหล่านี้ ย่อมไม่ใช่เรื่องยาก หรือมีกีฬาอื่นๆที่ทำอะไรได้บ้างก็ต้องคิดกัน

เวลานี้ท่านผู้เกี่ยวข้องกับกิจการงานกีฬาของชาติ ซึ่งเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบโดยตรง งานก็น้อยลง เวลาก็มีมากขึ้น ไม่ต้องเดินทางไปต่างประเทศ งดบินกันอีกยาว เกมต่างๆก็เลื่อน หรือยกเลิกกันไปมากมาย งบประมาณที่เตรียมไว้ในแผนเดิม ปรับมาใช้อย่างอื่นกันบ้างได้หรือไม่

อย่าปล่อยให้ชีพจรกีฬาหยุดนิ่ง ยิ่งเป็นการ ซ้ำเติมสถานการณ์

อย่าปล่อยเวลาไปเปล่าๆกับการรอไปเรื่อยๆ

ให้สถานการณ์ไวรัสโควิด-19 คลี่คลายไปเอง

จงคิดและทำในสิ่งที่ต้องทำ ไม่ทำตอนนี้

จะทำตอนไหน...

“เบี้ยหงาย”