ค่าของตำแหน่ง

ตำแหน่งไอโอซีเมมเบอร์ชาวไทย หรือผู้แทนคณะกรรมการโอลิมปิกสากล หรือไอโอซี ประจำ ประเทศไทย ซึ่งปัจจุบันมี ดร.ณัฐ อินทรปาณ อดีต รองผู้ว่าการ กกท. และกรรมการโอลิมปิกไทยเป็นอยู่ ซึ่งกำลังจะครบวาระ อายุ 80 ปี ในอีกไม่นาน นั่นทำให้เริ่มมีการมองหาผู้ที่เหมาะสมเข้ามาสู่ตำแหน่งนี้

และมีข่าวถึงการที่คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งประเทศไทย มองไปที่นายกสมาคมกีฬาเทควันโดฯ พิมล ศรีวิกรม์ ที่ปัจจุบันก็เป็นหนึ่งในคณะกรรมการโอลิมปิกไทยชุดปัจจุบัน

ด้วยคุณสมบัติเหมาะสมและเป็นคนรุ่นใหม่ คลุกคลีกับวงการกีฬามานาน

ก็เชื่อว่าพลันที่เปิดชื่อของพิมล ศรีวิกรม์ ขึ้นมา ก็ไม่มีใครส่งเสียงร้องยี้ หรือคัดค้านอะไร ด้วยยอมรับกันดีอยู่แล้ว

ส่วนจะเป็นไปตามที่คาดกันไว้หรือไม่ และสามารถจะผลักดันให้ท่านนายกสมาคมกีฬาเทควันโดฯ ให้ก้าวขึ้นเป็นไอโอซีเมมเบอร์ได้จริงหรือไม่ นั่นก็เป็นอีกเรื่อง!

ด้วยตำแหน่งนี้ไม่ได้หมายความว่าทุกชาติต้องมี และไม่ได้เป็นตำแหน่งอันเนื่องมาจากมรดกตกทอด ว่าชาติหนึ่งเคยมีแล้วจะต้องมีกันตลอดไป สิทธิ์ขาดขึ้นอยู่กับคณะกรรมการโอลิมปิกสากลจะพิจารณา รวมทั้งบางประเทศมีไอโอซีเมมเบอร์หลายคนก็ได้

การที่ประเทศไทยจะมีผู้แทนไอโอซีหรือไม่นั้น ส่วนสำคัญอันหนึ่งก็ย่อมต้องขึ้นอยู่กับศักยภาพของโอลิมปิกไทย ว่าจะมีบทบาทแค่ไหนต่อองค์กรต้นสังกัดคือคณะกรรมการโอลิมปิกสากล
ซึ่งจะมีบทพิสูจน์ให้เห็นกันก็จากเรื่องนี้แหละ

ในอดีตนั้น ตำแหน่งนี้ได้สร้างรอยร้าวลึกให้กับวงการกีฬาไทยมาจนถึงปัจจุบัน ด้วยมีผู้ผิดหวังและสมหวัง อันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ ซึ่งคนกีฬาร่วมสมัยต่างก็รู้กันดี

ขณะเดียวกัน ในตำแหน่งไอโอซีเมมเบอร์ ที่ผ่านมา ว่าไปแล้วไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อวงการกีฬาไทยโดยรวมอย่างเป็นรูปธรรมมากนัก นอกจากเรื่องหน้าตาที่มีคนไทยเป็นอยู่ ได้เดินยืดอก บริการพวกพ้อง เวลามีเกมใหญ่ๆอย่างโอลิมปิก ออกจะเป็นเรื่องเฉพาะตนเสียมากกว่า ส่วนหนึ่งก็อาจจะเนื่องมาจาก “รอยร้าว” อย่างที่ว่า ทำให้การประสานร่วมมือเพื่อก่อประโยชน์จึงไม่ปรากฏเป็นรูปเป็นร่างที่ชัดเจน

ก็หวังว่าหากประเทศไทยจะมีตำแหน่ง “ไอโอซี เมมเบอร์” ต่อไป ผู้ที่ได้ดำรงตำแหน่งนั้น จะศึกษาถึงบทเรียนในอดีต และจงใช้บทบาทหน้าที่ในตำแหน่งนี้เพื่อก่อให้เกิดประโยชน์ต่อวงการกีฬาไทยโดยรวมให้จงได้

เพราะไม่เช่นนั้น ตำแหน่งนี้มันจะไม่มีความหมายอะไรเลย...

“เบี้ยหงาย”