สมิงจ้าวท่า

“สวัสดีครับ ผมบัญชาพูดครับ...ไม่มีปัญหาครับ สินค้าต้องส่งทันตามกำหนดแน่ คุณยืนยันกับลูกค้าไปเลย”

ooooooo

หมู่บ้านชาวประมง มีผู้นำชุมชนที่ใครๆเรียกว่าน้า ฤทธิ์ณรงค์กับโทนี่กำลังเจรจาด้วย ขณะที่ใหญ่ เก๋าและลูกน้องอีกหลายคนยืนคุมเชิงชาวบ้านอยู่ไม่ห่าง

“เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องทำให้เป็นเรื่องยุ่งยากเลยนี่ครับน้า” ฤทธิ์ณรงค์บอกผู้นำชาวบ้าน

“พูดอย่างนี้ได้ไง เราอยู่ที่นี่มาไม่รู้ตั้งกี่ชั่วคนแล้ว ยังไงเราก็จะไม่ยอมขายที่ของเรา ใช่ไหม” ชาวบ้านส่งเสียงเห็นด้วย

โทนี่ย้ำด้วยน้ำเสียงขู่ว่าจะไม่ยอมขายใช่ไหม ผู้นำฯกับชาวบ้านพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่ขาย ตายเป็นตาย ฤทธิ์ณรงค์ยกมือห้ามไม่ให้ลูกน้องทำอะไรชาวบ้าน

“ไม่มีใครทำอะไรทั้งนั้นแหละครับ ผมว่าพวกน้าอาจต้องการเวลาคิดทบทวนอีกสักหน่อย แล้วยังไงผมจะมาฟังคำตอบอีกครั้ง”

น้าสวนไปว่าจะถามกี่ครั้งก็ไม่ขาย ฤทธิ์ณรงค์ยิ้มเหี้ยมก่อนจะกลับไป ใหญ่กับเก๋าเดินตามบ่นว่ามาเสียเวลา น่าเอาระเบิดถล่มให้สิ้นเรื่อง โทนี่บอกลูกน้องว่าคืนนี้เราได้มันกันแน่ และแล้วในคืนนั้น โทนี่ก็พาลูกน้องมาเผาหมู่บ้านชาวประมง ฤทธิ์ณรงค์ยืนมองอย่างสะใจ ขณะที่ชาวบ้านช่วยกันดับไฟ ผู้นำฯหันมาเห็นพวกฤทธิ์ณรงค์ ก็โวยวายว่ามีคนวางเพลิง ชายหนุ่มยิงผู้นำฯอย่างโหดเหี้ยมแล้วเดินนำลูกน้องกลับท่ามกลางเพลิงที่โหมไหม้เบื้องหลัง

เสร็จจากเผาฤทธิ์ณรงค์ก็โทร.หาหว่องหลี เพื่อบอกข่าวดี ตนได้ที่ที่จะสร้างท่าเรือใหม่ของเราแล้ว ที่สวยมากอยากให้เขามาเห็นด้วยตา...หว่องหลีฟังแล้วยิ้มย่อง บอกเชื่อมือคนหนุ่มไฟแรงอย่างเขา ฤทธิ์ณรงค์ถ่อมตัวว่ายังต้องเรียนรู้อีกมาก ให้เขาช่วยแนะนำ พ่อค้ายาชาวจีนหัวเราะชอบใจ บอกจะโอนเงินก้อนแรกให้เขาตามที่ตกลงกันไว้ พอวางสาย มิเชลแย็บถาม

“คุณมั่นใจเหรอว่า พวกนักธุรกิจหน้าใหม่อย่างฤทธิ์ณรงค์จะไม่ทำให้งานเราเหลวน่ะ”

หว่องหลีตวาด “นี่ไม่ใช่เรื่องอะไรของเธอมิเชล สนใจงานที่ฉันสั่งให้ทำดีกว่า” มิเชลทำหน้างง “ก็เรื่องไอ้อลันไง ฉันเคยคิดอยากให้มันตายเร็วๆ แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันอยากรู้ความลับว่ามันกับไอ้บัญชากำลังทำอะไรกันอยู่ จากนั้นฉันจะเอาทุกอย่างที่เป็นของพวกมันมาเป็นของฉัน แล้วฆ่าพวกมันให้หมด”

“มีคนหนึ่งที่น่าจะรู้ความลับของอลัน”

หว่องหลีรีบถามว่าใคร มิเชลหมายถึงผู้หญิงคนใหม่ของอลันซึ่งเคยประฝีมือกันมาบ้าง รู้ว่าคนนี้ต้องมีอะไรมากกว่าที่เราคิดแน่ หว่องหลีชักอยากทำความรู้จักกับเธอบ้าง มิเชลก้มหัวรับคำ

ในคืนนั้นที่บ้านอลัน วดีแกล้งทำทีเมาพูดต่อว่าอลันว่าคนที่รักกันต้องไม่มีความลับต่อกัน เขาจึงถามว่าเธออยากรู้อะไร หญิงสาวทำเสียงอ้อแอ้

“เรื่องที่คุณมาเมืองไทย เรื่องงานของคุณ แล้วก็เรื่อง...ผู้หญิงคนอื่นๆของคุณ”

“ถ้าไม่นับพวกผู้หญิงรักสนุกทั้งหลาย ผมก็ไม่มีผู้หญิงคนอื่นหรอกครับ ส่วนเรื่องงาน...ไม่เอาดีกว่า คุยเรื่องงานน่าเบื่อจะตายไป”