เด็ดปีกนางฟ้า
ตอนที่ 8
หลังจากปฐพีคุยกับวิเวียนแล้วเขาไปหาพิมานที่ร้านอาหารเห็นพิมานนั่งดื่มคนเดียว จึงเข้าไปทักและขอดื่มด้วยคน ถามพิมานว่าไปกินข้าวกับวิเวียนมาหรือ ตนอยากรู้เรื่องที่เขาคุยกับวิเวียน
“เรื่องนางน่ะเหรอ เขาไม่ออกลายกับนายมั่งเหรอวะหรือยังใหม่ๆกันอยู่” พิมานยกนิทานอีสปเรื่องชาวนากับงูเห่ามาเทียบให้ฟัง ปฐพีถามว่าเขาคิดว่าตัวเองเป็นชาวนาหรือ
พิมานเสียงสั่นคร่ำครวญความรักที่ตนมีกับนาง ทุ่มทุกอย่างแต่มันเลี้ยงไม่เชื่องไม่รักจริง...
“นายลองมาเป็นแล้วนายจะรู้ ตอนแรกมาหลอกว่ารวยแต่จริงๆล้มละลาย เราก็โอเค เพราะบ้านเราก็เจอเหมือนกัน นายก็รู้แม่ไม่ให้เราคบแต่เราก็ยังดื้อ แล้วไงล่ะ ทรยศ หักหลัง นายอยากได้ก็ดีแล้วจะได้เจอแบบเรา ชาวนาสองคนกับงูเห่าตัวเดิมไง!”
พิมานฟูมฟายจนปฐพีคิดหนัก
ปฐพีตัดสินใจทดสอบนางโดยใช้โทรศัพท์เครื่องของปฐพีโทร.ไปนัดนางมาทานข้าว ขณะคุยกันนางรู้ตัวว่าแม่จ้องอยู่ บอกแม่ว่าเดี๋ยวมา แล้วจะเลี่ยงไปคุยโทรศัพท์
รัศมีกระซิบนางว่าจะพูดอะไรให้ระวังตัวหน่อย อย่าไปเสียท่าเขา ประคองตัวไว้จนกว่าจะผ่านงานประกวดไปให้ได้ก่อน ไม่งั้นเดี๋ยวจะแห้ว
พอนางมาพูดสายกับปฐพี เขาถามหยั่งเชิงว่าพี่มารบกวนนางหรือเปล่าเนี่ย นางบอกว่าไม่เขาจึงชวนไปทานข้าวกัน แล้วปฐพีก็ใช้เครื่องของดินโทร.หานาง นางเห็นเบอร์ของดินก็ดีใจบอกปฐพีว่าแป๊บนึงแล้วรับสายของดิน
ooooooo
นางดีใจรีบรับสายนายปาท่องโก๋ พอปลายสายถามว่าสะดวกคุยไหมครับ นางก็ทักว่าเสียงเหมือนเพื่อนตนเลย ดินพูดเหมือนตัดพ้อว่าเพื่อนเธอมีแต่หล่อๆรวยๆ เสียงใครจะจนเท่าเสียงตน
นางถามขำๆว่าเสียงแยกแยะความรวยจนได้ด้วยหรือ ถามว่าโทร.มามีอะไรไหม ตนติดสายอื่นอยู่ ดินชวนไปทานข้าวร้านข้าวแกงอร่อยกัน นางนิ่งไป บอกว่าเดี๋ยวจะโทร.กลับ แล้วหันไปรับสายปฐพีต่อ เขาชวนไปทานข้าว ไม่เจอกันหลายวันแล้วคิดถึง นางนิ่งคิดถามตัวเองในใจว่า
“นาง...เธอควรจะไปกับใคร เพื่อฐานะความมั่นคงมันก็ต้องพี่ปฐพี เธอจะได้เป็นมิสแองเจิ้ลด้วยนะ ดินเขาก็เป็นแค่เพื่อน...ท่องไว้แค่เพื่อน เพื่อน”
สุดท้ายนางตัดสินใจรับนัดปฐพี เขาหยอกว่ารับนัดแล้วอย่าเปลี่ยนใจนะ
“จะเปลี่ยนทำไมล่ะคะ ก็ใจนางอยู่ที่พี่แล้วไง”
ปฐพีนิ่ง สงสัยว่านางเลือกที่ตัวเขาหรือเงินกันแน่ แต่ระหว่างทางไปตามนัดปฐพี นางก็เปลี่ยนใจเลี้ยวรถไปหาดิน ปฐพีโทร.ถามว่ามาถึงไหนแล้ว พอฟังนางแล้วเขาบอกว่าไม่เป็นไร ไว้คราวหน้าแล้วกัน นางวางสายจากปฐพีแล้วก็พิมพ์ข้อความส่งให้ดินว่า
“ฉันขอโทษที่เพิ่งมาตัดสินใจ บางสิ่งบางอย่างมันก็เลือกยากจริงๆ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ริมน้ำที่ เราเคยมาด้วยกันครั้งแรก ฉันอยากเจอนายนะ ฉันจะรอที่นี่ แต่ถ้า นายมาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร”
ปฐพีได้ยินเสียงไลน์จากเครื่องดินก็รีบเปิดอ่านแล้วยิ้มกว้างพึมพำ “นาง...เธอเลือกดินใช่ไหม” แล้วรีบลุกจากร้านไปทันที พอไปขึ้นรถที่ลานจอดมองเห็นรถติดเป็นแพ ปฐพีตัดสินใจหันไปหยิบวิกผม ถอดเสื้อนอกออกเหลือแต่เสื้อยืดลำลองแล้ววิ่งออกไปทันที
ไปถึงริมแม่น้ำก็เหนื่อยหอบ นางวิ่งออกมาโผเข้ากอดทันที ดินกอดตอบเต็มไปด้วยความรู้สึก ถามว่ามีอะไรไหม นางขอโทษที่ต่อจากนี้ตนคงไม่ได้เจอเขาอีก
“ทำไม...” ดินครางออกมาเหมือนจะขาดใจ
“ชีวิตฉันมาถึงทางที่ต้องเลือกแล้วดิน ฉันเสียใจ... เสียใจที่เลือกเดินกับนายไม่ได้” ดินถามเสียงแผ่วว่าตนทำอะไรไม่ดีหรือ “เปล่า...นายทำดีกับฉันมาตลอด ดีจนฉันไม่คู่ควรกับนาย...ฉันไม่อยากให้นายเสียเวลากับฉันอีก เพราะฉัน...คงเป็นคนดีอย่างที่นายหวังไว้ไม่ได้ ฉันขอให้นายโชคดีนะ...”
นางน้ำตาไหลพรู ดินอึ้ง งง แต่ไม่ทันตั้งตัวนางก็โผเข้าจูบแก้มเขา ดินตกใจ พริบตาเดียวก็หลับตาโอบกอดนางไว้ ค่อยใช้นิ้วไล้น้ำตาที่แก้มนาง ค่อยๆก้มลงจะจูบ แต่แล้วก็กลับจูบที่หน้าผากแทน...
ooooooo
