ยอดรักนักรบ

“ก็เรื่องลูกไง คอยดูนะแม่จะไม่พูดกับเขาอีกจนกว่าเขาจะเลิกเชียร์อีตาผู้กองนักรบสติแตกคนนั้นให้มาเป็นแฟนหนู เรื่องของหนูปล่อยให้มืออาชีพคนนี้จัดการเอง”

“แม่...ชลไหว้ล่ะ เลิกจับคู่ให้ชลสักทีเถอะนะ”

“ไม่มีวัน มา...เราต้องรีบเดินทางแล้ว งานสำคัญรอแม่อยู่ที่ขอนแก่น” ภคินีว่าแล้วกึ่งลากกึ่งจูงลูกออกไป

ooooooo

วัดหนองอียอจัดให้มีงานรื่นเริง ลานวัดตกแต่งอย่างสวยงามมีไฟประดับสว่างไสว ร้าน อาหารมาตั้งบูธกันหลายร้าน ชาวบ้านทยอยเข้ามาในงาน บนเวทีติดป้ายขอต้อนรับคณะผ้าป่าพลเรือตรีนาวินและภริยา

ด้านหน้าเวทีมีแผ่นป้ายประกาศว่าคืนนี้พบกับยอดรัก ยอดนักร้องแห่งหนองอียอ นักร้องคนแรกที่ขึ้นไปร้องเพลงคือส้มจี๊ด เสียงของเธอไพเราะจึงได้รับการตบมืออย่างกึกก้องเมื่อร้องเพลงจบ เธอก้มกราบผู้ฟังอย่างชดช้อย ที่ข้างเวทีชบาเมียใหม่ของครูสมัยหัวหน้าวงกำลังจะขึ้นร้องเพลงเป็นรายต่อไปไม่พอใจที่คนดูชอบเธอ

“ส้มจี๊ดขอขอบคุณพ่อแม่พี่น้องที่ให้กำลังใจส้มจี๊ดนักร้องน้องใหม่ของวงพ่อสมัยนะคะ” คำพูดของส้มจี๊ดเรียกเสียงตบมือได้อีกครั้ง “อย่าลืมนะคะคืนนี้ทุกท่านจะได้พบกับยอดรัก นักร้องเสียงทองลูกบ้านหนองอียอของเราแน่นอนค่า”

สาวแก่แม่ม่ายกรี๊ดสนั่น ส้มจี๊ดดีใจแทนชายที่ตัวเองแอบรักข้างเดียว ชบาทนไม่ไหวเดินขึ้นเวที แย่งไมโครโฟนจากมือส้มจี๊ดมาถือ ส้มจี๊ดไม่พอใจจะแย่งคืน ชบาไล่เธอลงจากเวทีร้องเพลงเสร็จแล้วก็ควรจะลงไปหลังเวทีได้แล้ว มัวอืดอาดคนดูจะรำคาญ ส้มจี๊ดแค้นจัดเงื้อมือจะตบแต่นึกขึ้นได้ว่ามีคนดูเยอะ จำต้องเก็บอารมณ์หันหลังเดินลงเวที ชบาหัวเราะเยาะไล่หลังก่อนปั้นสีหน้ายิ้มแย้มให้กับคนดู

“ต้องขอโทษเด็กใหม่ของคณะเราด้วยนะคะ นี่ถ้าไม่ใช่ลูกหัวหน้าวงคงไม่ได้ออกมาร้องสร้างความรำคาญให้กับพ่อแม่พี่น้องหรอกค่ะ แต่นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ชบาบี้ ศรีอียอคนนี้จะมาขับกล่อมพ่อแม่พี่น้องด้วยเสียงเพลงเพราะๆและท่าเต้นกระชากใจค่า...ดนตรี”

เสียงเพลงจังหวะสนุกสนานกระหึ่มขึ้น ชบาทั้งร้องทั้งเต้นกระจาย นาวินดูเพลินแต่ภคินีไม่สนุกด้วย ขณะที่ชลดาเอาแต่นั่งเหม่อ ภคินีหมดความอดทนขอร้องนาวินเอาปืนมายิงเธอหน่อยเพราะทนฟังเสียงร้องของชบาต่อไปไม่ไหว ชลดาเริ่มหงุดหงิดต่อว่าแม่จะบ่นไปทำไมในเมื่อแม่เป็นคนต้นคิดเรื่องมาทอดผ้าป่าที่นี่

“ชลดาไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี นี่ถ้าไม่ได้เพราะแม่เป็นห่วงเรื่องที่หนูจะต้องแต่งงานแต่งการมีครอบครัว แม่จะได้ไม่ต้องถ่อมาจากสัตหีบเพื่อมาทอดผ้าป่าไกลถึงที่นี่...มันไกลมาก”

“520 กิโลเมตรจากบ้านเราถึงจุดนี้” นาวินประชด ภคินีสวนทันที

“ขอบคุณ แต่ไม่ได้ถาม คนอะไรรู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องว่าใครควรจะเป็นลูกเขยตัวเอง...เชอะ”

“ก็หนูบอกแม่แล้วว่าหนูยังไม่อยากแต่งงาน...พ่อคะ ช่วยพูดให้แม่เข้าใจทีเถอะว่าถ้าหนูจะแต่งงาน หนูจะแต่งกับคนที่หนูเลือกเอง”

นาวินบอกภคินีฟังให้ดีๆคนที่ลูกจะแต่งงานด้วยคือผู้กองนักรบ ชลดายืนยันจะไม่แต่งงานกับเด็กโข่งที่หายใจเข้าออกมีแต่เรื่องรบราฆ่าฟัน ภคินีเย้ยเขาได้ยินชัดไหม แล้วเชิญเขาฟังหมอลำให้สบายใจ ตนจะไปหาหลวงพ่อให้ท่านตรวจดวงลูก จากนั้นลุกออกไป นาวินกับชลดารีบหันไปขอโทษผู้หลักผู้ใหญ่กับพวกชาวบ้านที่นั่งอยู่แถวนั้น ก่อนเดินตามภคินีไป ครูสมัยเห็นเหตุการณ์ที่สามคนพ่อแม่ลูกพากันลุกออกไปถึงกับบ่นอุบ

“ส้มจี๊ดเตือนแล้วไม่ใช่หรือว่าเมียใหม่พ่อน่ะ เสียงเหมือนหมาหอนก็ไม่เชื่อมัวแต่หลงรูปร่างหน้าตาอยู่ได้”

“ส้มจี๊ดไปด่าชบาทำไม ถึงอย่างไรเขาก็ได้ชื่อว่าเป็นแม่เลี้ยงของเอ็ง คนที่น่าด่าที่สุดก็คือบักยอดรักต่างหาก พ่อน่าจะรู้ว่ามันต้องเบี้ยว” ครูสมัยกำหมัดด้วยความแค้น

ooooooo

นอกจากจะไม่ดูดวงว่าชายหนุ่มคนไหนดวงสมพงศ์กับชลดาตามที่ภคินีต้องการ

หลวงพ่อวัดหนองอียอยังพูดเตือนสติสองผัวเมียอีกว่าลูกสาวเป็นถึงหมอทำไมถึงไม่เชื่อว่าลูกจะมีความคิดเรื่องสร้างครอบครัวของตัวเอง เจอไม้นี้เข้าไปทั้งนาวินและภคินีถึงกับพูดไม่ออก

“เรื่องบางเรื่องมันก็ขึ้นอยู่กับบุญกับกรรมที่เราทำร่วมกันมา ไอ้ที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่ ไอ้ที่ไม่คิดกลับได้มา ฉะนั้น เราก็อย่าไปคาดหวังให้มันต้องทุกข์อกทุกข์ใจไปเลยคุณโยมทั้งสอง” หลวงพ่อว่าแล้วมองชลดาด้วยความเมตตาราวกับรู้ล่วงหน้าว่าเธอมีเรื่องหนักหนารออยู่...

ซิ่งขับรถเข้ามาในวัดหนองอียอเห็นคนมากันแน่นก็ตื่นเต้นชี้ชวนให้ยอดรักดู เขาไม่ตื่นเต้นด้วยถึงคนจะแน่นอย่างไรก็เป็นแค่งานวัด ซิ่งบีบแตรขอทาง ยายปริกที่กำลังตำส้มตำหันมาเห็นยอดรักก็ยิ้มดีใจน้ำหมากทะลัก ตะโกนโหวกเหวกว่ายอดรักของยายมาแล้ว