วิมานมนตรา
ตอนที่ 1
ดาราทุบน้องชาย “ไอ้บ้า...อย่าริอ่านทีเดียว”
“ก็พี่พูดกรอกหูฉันมาตลอดเวลาที่เราทะเลาะกัน”
“ฉันก็พูดเพราะโมโห ใครจะอยากมีน้องชายเป็นโจร แกนั่นแหละแช่งฉันตลอด ให้ฉันเป็นนางโลมเหมือนนังขวัญที่มันมานอนกับพ่อเรา”
“ฉันก็พูดไปเรื่อยเปื่อย ฉันอยากให้พี่ดาราเป็นนางเอกยี่เกนะ”
เด่นพูดจากใจจริง ดารายิ้มให้น้องชาย พลันต้องหุบยิ้มฉับเมื่อดวงกับมิ่งสั่งให้ดาราเตรียมตัวไปประกวดธิดากลองยาว งานประจำปีที่ตลาด โดยใช้ชื่อว่าเดือนดาราแทนชื่อดาราเฉยๆเหมือนเมื่อก่อน
ดาราหรือเดือนดาราถูกจับแต่งตัวด้วยชุดดีเท่าที่ดวงจะหาได้เพื่อส่งประกวดธิดากลองยาว โดยมีพลอยลูกสาวคนเดียวของพิศร่วมประกวดเวทีเดียวกันด้วย
พลอยคิดถึงคำพูดหลวงปู่มั่นจึงพยายามผูกมิตรกับเดือนดาราแต่อีกฝ่ายกลับไม่ดีด้วยเพราะมองว่าพลอยเป็นคู่แข่ง ดวงคิดไม่ต่างจากหลานสาว รีบปะเหลาะเถ้าแก่เต็ง เจ้าของสำนักโคมเขียวให้พิจารณาเดือนดาราเป็นพิเศษ
“มันมีชีวิตชีวามากนะคะ เหมาะสำหรับเลี้ยงเอาไว้รับแขกในภายภาคหน้า ไม่กี่ปีมันก็โตเป็นสาว เหมือนดอกไม้กำลังแย้มผลิบาน”
“สวยนะ สวยมากๆ คมมาก หน่วยก้านไม่เลว เหมาะกับงานของเฮีย อายุเท่าไหร่รึ”
“แปดขวบค่ะ จริตจะก้านมันดูเป็นสาวเร็วค่ะ มันรักสวยรักงามมาก”
“อ่านหนังสือออกไหม”
“ออกสิคะ ก็ให้เรียนนี่ ไม่ปล่อยให้มันโง่หรอกค่ะ”
“จริงของยัยดวง สมัยนี้นางโลมก็ต้องมีความรู้ติดตัวเอาไว้โต้ตอบลูกค้ากันบ้าง”
พิศ พ่อของพลอยที่มาให้กำลังใจลูกสาวอยู่ไม่ไกลหูผึ่งเมื่อได้ยินคำว่านางโลม รีบผลุนผลันไปทางเวทีเพื่อพาลูกสาวกลับบ้าน!
ooooooo
ดาราหรือเดือนดาราประกวดได้รางวัลที่หนึ่ง ดวงหน้าบานมากเพราะหลานสาวได้เงินรางวัลถึงยี่สิบบาท กระนั้นเดือนดาราก็คาใจเรื่องพลอยที่สละสิทธิ์การประกวดทั้งที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายกับตน
ดวงไม่ยี่หระเรื่องพลอย มัวตาวาวเมื่อเห็นเงินรางวัลในมือหลานสาว
“เอ็งทำดีมากนังดารา เอาเงินมานี่!”
“อ้าวป้าดวง นี่เงินหนูนะ ป้าเอาขันน้ำพานรองสายสะพายมงกุฎไปสิ”
“พูดบ้าๆ เงินนั่นมันต้องเก็บเอาไว้เป็นค่าเลี้ยงดูเอ็งกับน้องเอ็งต่อไป เข้าใจไหม”
“ไม่เข้าใจหรอกป้า หนูกับไอ้เด่นทำงานหยั่งกับขี้ข้าของป้าดวงกับลุงมิ่ง ทำขนาดจะล้างก้นให้ป้ากับลุงอยู่แล้ว มีขี้ข้ายังไม่กล้าใช้เขาขนาดนี้เลยมั้งป้าดวง”
“อย่าพูดมาก เอ็งมีชนักติดหลัง ยังจำได้ไหม”
เดือนดารานิ่วหน้า ดวงแสยะยิ้มยกเรื่องอดีตมาขู่หลานสาว
“เอ็งแทงพ่อเอ็งตาย”
“หนูไม่ได้แทง ป้าตีพ่อล้มมาใส่มีดเอง”
“ใครจะเชื่อเอ็ง เอ็งบอกมาตลอดว่าเกลียดพ่อ ข้ารู้นะว่าเอ็งจงใจแทงมัน”
“ไม่จริง หนูพูดเพราะหนูโกรธที่พ่อทำร้ายแม่ แม่สอนไม่ให้หนูเกลียดพ่อ แม่บอกให้หนูอภัยให้พ่อ”
“แต่เอ็งไม่เคยอภัย ข้าดูออก”
“ไม่อภัยแต่ไม่เคยคิดทำร้ายพ่อ นี่ป้ากำลังขู่หนูรึ”
“เปล่า...แต่ต้องการให้เอ็งเชื่อฟังข้า แล้วข้าจะไม่บอกตำรวจกับชาวบ้านว่าเอ็งจงใจแทงพ่อเอ็งจนตาย อย่านึกว่าเป็นเด็กเขาจะไม่เอาเอ็งเข้าคุกตีตรวนนะ”
จบคำก็กระชากเงินรางวัลจากมือหลานสาว เดือนดาราหน้าหงิก โพล่งใส่หน้าป้า
“หนูเกลียดป้า”
“เออ...เกลียดไปเหอะ ถ้าข้าตายด้วยคมหอกคมดาบ ก็เอ็งนั่นแหละทำข้า”
“ถ้าหนูมีคาถาอาคม หนูจะทำให้ป้ามีอันเป็นไป”
ดวงตบหัวดาราอย่างแรง แหวลั่น “นังงูเห่าเล็ก เอ็งมันร้ายกาจนัก เลี้ยงไม่เชื่อง อย่าบังอาจนะ ไม่งั้นข้าจะทำให้เอ็งน้ำตาตกร้องไห้ชนิดเกิดมาไม่เคยได้หัวเราะมาก่อนเลย”
“ป้านั่นแหละใจร้าย สักวันหนูจะทำให้ป้าน้ำตาตกเหมือนเกิดมาไม่เคยได้หัวเราะ ระวังป้าจะไม่ตายดี!”
ooooooo
พลอยหงุดหงิดที่ชวดรางวัลงานประกวดธิดากลองยาวทั้งที่ผ่านเข้ารอบสุดท้าย พิศไม่สนเสียงบ่นลูกสาว พร่ำบอกให้คิดถึงคำสอนของหลวงปู่มั่นเมื่อหลายวันก่อน
“เอ็งมีกรรมเก่าเยอะมาก จำที่หลวงปู่ท่านบอกไม่ได้เหรอ”
“จำได้จ้ะพ่อ แต่พลอยก็ไม่เข้าใจอยู่ดี”
“ชาติก่อนเอ็งคงทำอะไรไม่ดีกับใครเขาไว้ เอ็งมีเจ้ากรรมนายเวร ชาตินี้เขาจะมาเอาคืน”
“อ้าว...ถ้าอย่างนั้นมันก็เอาคืนกันไปมาทุกชาติเมื่อไหร่มันจะหมดเวรหมดกรรม”
“เอ็งต้องอภัย มนุษย์ทุกคนบนโลกมีเวรกรรมบาปบุญกันต่างๆนานา อภัยซะก็จบ จำที่หลวงปู่สอนให้ขึ้นใจ”
“ทำแต่ความดีเหมือนเกิดมาไม่เคยทำความชั่ว มีใครหรือพ่อที่จะทำแต่ความดีได้ตลอดชีวิต”
“เอ็งคนแรกมั้ง”
“บนโลกนี้ทำไมมันยุ่งยากหนักหนานักล่ะพ่อจ๋า”
“เพราะคนเราไปแบกโลกเอาไว้มันเลยหนัก โลกเขามีไว้ให้เหยียบไม่ได้มีไว้ให้แบก...จำไว้”
“หนูเชื่อพ่อจ้ะ”
พิศลูบหัวลูกสาว “พ่อขอโทษที่พาเอ็งไปประชันธิดากลองยาว รูปร่างหน้าตามันไม่ยั่งยืนเหมือนความสวยที่มาจากใจหรอกลูก จำไว้...อย่าไปหลงตนว่าสวยกว่าใครแล้วต้องได้ดีกว่าใคร ความสวยบางทีมันก็มีพิษกับตัวเองนะลูก”
“เกิดเป็นคนมันวุ่นวายยุ่งยากจริงนะพ่อ”
“ใช่...ต้องสยบความวุ่นวายความยุ่งยากนะลูก ทำใจให้นิ่งให้สงบ”
พลอยพยายามสงบจิตสงบใจอย่างที่พ่อสอน ต่างจากเดือนดาราที่แค้นแทบกระอักที่โดนป้ากับลุงฉกเงินรางวัลการประกวดต่อหน้าต่อตา แถมคาดโทษหากเด่นที่มิ่งใช้ไปเดินโพยหวยไม่กลับบ้านและเชิดเงินหนี
