วิมานมนตรา
ตอนที่ 1
คำถามของเดือนทำให้หลวงปู่มั่นชะงักเพราะเห็นภาพเดือนไม่มีหัว ได้แต่ถอนใจหนักหน่วง
“เป็นไปตามบุญทำกรรมแต่งเอาไว้แล้ว ทำใจให้สงบให้เยือกเย็นเข้าไว้นะโยม”
เดือนไม่ติดใจท่าทางเคร่งเครียดแปลกๆของ หลวงปู่จึงยอมกลับแต่โดยดี หลวงปู่มั่นเวทนาชะตากรรมสามแม่ลูกมากแต่ก็ทำได้แค่เตือนสติทิ้งท้าย โดยเฉพาะดาราที่หลวงปู่จงใจย้ำเป็นพิเศษ
“อีหนู...ถ้าเอ็งได้รับวาสนาจงรักษาไว้ให้ดี อย่าลบมันด้วยเท้า ความสวยเสื่อมโทรมได้ แต่บุญกรรมที่สร้างมันมั่นคงนักไม่มีเสื่อมหาย ทำกรรมดีได้ดี ทำกรรมชั่วได้ชั่ว”
ดารานิ่วหน้า ย้อนถาม “หนูจะรักษาความสวยของหนูไว้ตลอดไปไม่ให้เสื่อมโทรมไม่ได้เหรอจ๊ะหลวงปู่”
หลวงปู่มั่นไม่ตอบคำถาม ได้แต่ลอบถอนใจแล้วผละไปเงียบๆ ทิ้งให้เดือน ดวง ดาราและเด่นมองตามยิ้มๆ เพราะต่างก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าจะมีวาสนาดีและไม่ตกอับแน่
ooooooo
เดือนสบายใจเพราะคำทำนายของหลวงปู่มั่นได้ไม่นานก็ต้องแค้นแทบคลั่งเมื่อกลับถึงบ้านแล้วพบว่าคล้อยผัวขี้เมาพานางโลมมาพลอดรักในบ้าน!
“อีนางหญิงคนชั่วสารเลว มึงไปให้พ้นจากบ้านกู!”
ดารากับเด่นได้ยินแม่ด่าก็ผสมโรงด้วย
“ไปให้พ้นอีนางโลมโสโครก!”
“ฉันเกลียดแก นังคนหากินสกปรก!”
ขวัญตาไม่สะทกสะท้านตอกกลับอย่างไม่ยอมแพ้ “แหม...พากันรุมด่ากูทั้งแม่ทั้งลูก ใครว่ากูอยากมาบ้านเน่าๆสกปรกรกรุงรังของพวกมึง แต่ผัวมึง พ่อมึงขอให้กูมา พี่คล้อยเอาเงินจากนังเมียปากเสียของพี่มาให้ฉันตามสัญญาเร็ว”
เดือนส่ายหน้า ประกาศกร้าว “ไม่มีวันที่กูจะเอาหยาดเหงื่อแรงงานของกูให้มึงแน่”
ขวัญตากระทืบเท้าเร่าๆ “พี่คล้อย ขวัญไม่ยอมนะ พี่สัญญาแล้ว ถ้าขวัญไม่ได้เดี๋ยวจะไปฟ้องนักเลงคุมซ่องให้มันมาจัดการพี่ กระทืบพี่ เล่นงานมันทั้งบ้านนี่แหละ”
เดือนยืนกรานไม่ให้ ดารากับเด่นอยากช่วยแม่โถมตัวทุบตีขวัญตาไม่ยั้ง
“ไสหัวออกไปนะ!”
“เงินมากูไปแน่ อย่ามากำแหง อย่านึกว่ากูจะไม่กล้าตีเด็ก”
ขวัญตาทุบเด็กทั้งสองคนเพื่อเอาคืน เดือนถลาไปช่วยลูก เปิดโอกาสให้คล้อยแย่งเงินที่เหน็บไว้ตรงเอว
“เอาเงินมา เอาเงินมาให้กูนังเดือน”
คล้อยกระหน่ำตีเมียเพื่อเอาเงิน เดือนพยายามสู้แต่ก็บอบช้ำเต็มที ขวัญตาได้ทีกระชากเงินจากเอวเดือน
“เอาเงินค่านอนกับผัวมึงมาให้กู!”
ขวัญตาได้เงินก็ผลุนผลันจากไป ดารากับเด่นตามไปแย่งคืน ทิ้งให้คล้อยกับเดือนตบตีกันลำพัง
เดือนถูกตบเลือดกบปาก แต่ไม่ยอมแพ้ประกาศกร้าวใส่หน้าผัว
“ทำกับกูมากเกินไปแล้วนะไอ้คล้อย กูไม่ได้เกิดมาเป็นขี้ข้า เป็นทาสมึง เราขาดกัน กูจะไปเก็บของพาลูกกูไปอยู่กับพี่ดวง เชิญมึงไปปล้นเขามาหาเงินนอนกับนังช็อกกะรีตามสบาย”
“กูไม่ให้มึงไป มึงต้องอยู่รับใช้กู เป็นทาสกูต่อไป”
“ไอ้ชาติชั่ว ไอ้มักชู้ ไอ้ผัวสารเลว มึงเลวยิ่งกว่าแมงดา มึงเกาะกูกินแถมไม่ปกป้องกู มึงอย่าอยู่เลย”
จบคำเดือนก็คว้ามีดในครัวจ้วงแทงผัว คล้อยถึงกับทรุด
“โอ๊ย! อีเมียอกตัญญู ไม่รู้คุณผัว มึงกล้าแทงกู...มึงตาย!”
คล้อยฮึดสู้กระชากมีดจากชายโครงแล้วโถมตัวแทงเดือนคืนไม่ยั้งมือ!
ooooooo
ดารากับเด่นยังไม่รู้เรื่องแม่ถูกพ่อแทง วิ่งตามไปเอาเงินคืนจากขวัญตา ขวัญตาพยายามยื้อไว้เลยถูกดวงพี่สาวของเดือนที่ผ่านมาเห็นตบตีแทบลุกไม่ขึ้น
สองพี่น้องเห็นนางโลมของพ่อทรุดกับพื้นก็รีบไปแย่งเงินแล้วชวนดวงผู้เป็นป้าไปช่วยแม่ ทิ้งให้ขวัญตาตะโกนไล่หลังสองพี่น้องด้วยความเจ็บแค้น
“อีนังเด็กบ้า สักวันหนึ่งเถิด ขอให้มึงกลายเป็นนางโลม และมึงต้องหน้าด้านยิ่งกว่ากู!”
ดวงตะลึงเมื่อไปถึงบ้านน้องสาวแล้วพบว่าเดือนถูกแทงปางตาย โกรธมากจนขาดสติคว้าท่อนไม้ใกล้มือฟาดหัวคล้อยหวังให้สลบแต่ดันพลาดทำให้เขาเซไปโดนมีดในมือดาราปักอกตายคาที่!
ไม่มีใครสนใจคล้อยที่ตายอย่างน่าสมเพช เพราะเดือนที่ยังมีชีวิตแต่ก็อาการร่อแร่เต็มที่อยากสั่งเสีย
“พี่ดวง...ฉันฝากลูกสองคนด้วย”
“พี่จะดูแลมันสองคนให้ดีที่สุด”
“อย่าให้ไอ้เด่นเป็นโจร อย่าให้นังดาราเป็นนางโลม อย่านะลูก สาบานให้แม่ฟังซิ”
“หนูจะไม่เป็นโจร”
“หนูจะไม่เป็นนางโลม หนูจะเป็นนางเอกยี่เก”
เดือนยิ้มทั้งน้ำตา พยายามเอื้อมมือไปแตะลูกแต่ก็หมดลมหายใจเสียก่อน ดารากับเด่นร้องไห้โฮกอดศพแม่ โดยมีดวงมองสองพี่น้องด้วยแววตาสมเพชปนเวทนา
ข่าวการตายของเดือนกับคล้อยกระฉ่อนทั่วสลัมในเวลาไม่นาน รวมทั้งหลวงปู่มั่นที่ปักกลดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนั้นก็ได้เห็นดวงวิญญาณของสองผัวเมียด้วย
“ไปที่ชอบที่ชอบเถิดนะโยม กรรมใครก็กรรมมันนะโยม ไปผุดไปเกิดซะ”
ขณะที่ดวงวิญญาณของเดือนกับคล้อยได้ไปภพภูมิตามกรรมเก่าที่ทำในชาตินี้ ดารากับเด่นต้องเริ่มชดใช้กรรมตั้งแต่ก้าวแรกที่ดวงป้าแท้ๆพาไปอยู่ด้วยที่บ้าน
มิ่ง ผัวของดวงมองสภาพมอมแมมของดารากับเด่นด้วยอาการไม่ชอบใจ “มีปัญญาเลี้ยงมันเหรอดวง มันโตขึ้นทุกวัน มันกำลังกินกำลังนอน แกมันโง่ จู่ๆไปเอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม”
