ตอนที่ 12
คำเตือนของผีนวลทิพย์ทำให้อติรุจคิดแผนกำจัดผีคุณท้าวได้ด้วยการขอให้สายช่วยโปรยทรายเสกของหลวงพ่อไว้รอบบ้าน โดยระวังไม่ให้พวกพิชิตมาเห็นหรือรับรู้
ธนิดารู้แผนของอติรุจแต่วางหน้าเฉยทำตัวเป็นปกติ ตื่นเช้าไปส่งแป้งร่ำที่โรงเรียน พิชิตโผล่มาขวาง
“นิด...ส่งแป้งร่ำเสร็จแล้วรีบไปทำงานเลยนะวันนี้คุณเริงวุฒิจะเข้ามาประชุมด้วย”
“นิดไม่ใช่ผู้บริหารคงไม่จำเป็นหรอกค่ะ”
พิชิตจำเป็นต้องให้ธนิดาเข้าประชุมเพราะเป็นความต้องการของหุ้นส่วนใหม่อย่างเริงวุฒิ ม่านฟ้าหมั่นไส้ธนิดามาก เห็นท่าทางหยิ่งๆของอีกฝ่ายเลยอดแขวะไม่ได้
“ไม่ใช่เพราะเธอรึ...เจ้ากี้เจ้าการไปเอาเงินเขามาเขาเลยมาวางอำนาจเบ่งที่บริษัท ทำแล้วก็ไม่รับผิดชอบ”
“แน่ใจหรือว่าจะให้นิดอยู่ เกิดนิดยืมเงินเขาอีกก้อนเขาอาจจะขอหุ้นอีกห้าสิบเปอร์เซ็นต์นะคะ”
“อย่าพูดเล่นน่านิด”
“ไม่เล่นหรอกค่ะ คุณน้าพิชิตก็ทราบว่าสถานการณ์การเงินเราเป็นยังไง...ถามคนใกล้ตัวดูก็น่าจะได้คำตอบ”
“แต่นี่มันเรื่องสำคัญนะนิด”
“นิดลาพักร้อนค่ะ ยื่นใบลากับแววตาแล้ว ไปกันเถอะค่ะพี่รุจ”
ธนิดาลาพักร้อนไปช่วยพวกอติรุจถล่มสำนักอาจารย์สมิงแต่ไม่ได้บอกใคร อติรุจพยักหน้ารับคำแฟนสาวจูงมือแป้งร่ำขึ้นรถจะไปส่งที่โรงเรียน
“ไปครับ...แป้งร่ำไปเรียนหนังสือกันดีกว่า โตมาจะได้ไม่โง่แล้วก็ชั่วเหมือนบางคน!”
การลาพักร้อนกะทันหันของธนิดาสร้างความสงสัยให้ม่านฟ้ามากส่งแววตาไปสืบแต่ไม่ได้เรื่องอะไร สายทำตามคำสั่งของอติรุจโปรยทรายเสกรอบบ้านโดยมีปลาคอยช่วยกันจันกับละม่อมไม่ให้ไปยุ่มย่าม
เทพมอบเครื่องรางของขลังที่ตนพกติดตัวเสมอให้อติรุจกับคมสันจะได้ไปปราบอาจารย์สมิงอย่างสบายใจ ส่วนตัวเองยอมสละไม่มีเครื่องป้องกันเพราะมั่นใจว่าบุญเก่าจะช่วยคุ้มครองได้
ธนิดาไม่ยอมเข้าร่วมประชุมตามที่ประกาศเริงวุฒิหัวเสียมากโวยลั่น
“ผมจะไม่เซ็นอนุมัติอะไรทั้งนั้นถ้าไม่มีคุณธนิดาร่วมรับรู้ในที่ประชุมด้วย”
ม่านฟ้าหงุดหงิดหลุดปาก “ก็มัน...เอ๊ย...คุณธนิดาลาพักร้อน...อีกอย่างเขาก็เป็นแค่หัวหน้างานคนหนึ่งเท่านั้น”
เริงวุฒิหันขวับเอาเรื่อง พิชิตเห็นแล้วหมั่นไส้ บ่นลอยๆ
“ถือหุ้นแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์จะอะไรกันนักหนา”
“แต่ก็เป็นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ที่มีความหมายต่อความเป็นความตายของทิพย์พิมานไม่ใช่เหรอคุณพิชิต”
คำพูดตอกหน้าพิชิตของเริงวุฒิทำให้บรรดาผู้ร่วมประชุมเงียบกริบ ม่านฟ้าอดไม่ได้โพล่งขึ้น
“แล้วทำไมต้องนังนิด...เอ๊ย...ธนิดาด้วย ฟ้าบอก แล้วไงว่าเขาก็แค่หัวหน้างานคนหนึ่ง ฟ้าจะไล่ออกวันไหนก็ได้”
“ถ้าวันนั้นมาถึงก็เท่ากับเป็นวันเจ๊งของทิพย์พิมาน!”
ooooooo










