ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 16
วีระพูดจบก็วางสาย เดชาจึงหันไปบอกปราณนท์
“มันคงรู้ว่าเรากำลังจะทำอะไร”
“รู้ใช่ไหมว่าจะจัดการยังไง”
“คนที่รู้เรื่องที่คุณแกล้งเป็นเจ้าชายนิทราก็มีแค่คุณกับหมอวีระ ถ้าอยากให้มันเป็นความลับตลอดไปก็ต้อง...”
เดชาแกล้งพูดไม่จบแต่ส่งสายตาเล้าโลมคู่ขาหนุ่ม ปราณนท์โอบกอดอีกฝ่ายแล้วยื่นข้อเสนอเสียงกระเส่า
“ไปจัดการให้เรียบร้อยก่อน ฉันมีรางวัลให้เธอเยอะเลย”
ooooooo
ศิวกรไม่ยอมอยู่เฉยให้ถูกเล่นงานฝ่ายเดียว โทร.บอกเมฆให้สืบหาตัวหมอวีระ เมฆทำตามที่เพื่อนรักขอร้อง กระนั้นก็ไม่วายสงสัยเรื่องที่อีกฝ่ายจะถูกจับ
“คุณปราณนท์บอกว่าแกเป็นคนทำจริงๆ เหรอวะ”
“ดาวโทร.มาบอกฉันอย่างนั้น”
“แล้วแกจะหาตัวหมอวีระไปทำไม”
“แกไม่สงสัยบ้างเหรอ คนที่เป็นเจ้าชายนิทรามาเกือบสองเดือนแล้วอยู่ๆก็ฟื้น ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
“ฉันก็สงสัยนั่นแหละ แต่ข่าวเขาก็บอกว่ามันเป็นปาฏิหาริย์ แกก็รู้ว่าพอคนไทยใช้คำว่าปาฏิหาริย์เมื่อไหร่ก็ไม่ต้องหาเหตุผลอะไรแล้ว...แกสงสัยอะไรวะ”
“ฉันก็แค่สงสัยว่าคุณปราณนท์อาจจะไม่ได้เป็นอะไรตั้งแต่แรก เพราะอย่างนั้นฉันถึงต้องหาตัวหมอวีระไง เพราะเขาจะเป็นคนที่รู้ความจริงทุกอย่างของนายปราณนท์”
ทางด้านดาวประดับที่ยังไม่รู้ความลับของปราณนท์ แต่ไม่พอใจเรื่องพ่อแจ้งความจับศิวัช ปราณนท์พอเดาอาการได้ กระนั้นยังตีหน้านิ่งแกล้งถาม
“โกรธที่พ่อบอกว่าศิวัชเป็นคนทำร้ายพ่อเหรอ”
“เปล่าหรอกค่ะ”
“แต่ดูเหมือนลูกจะโกรธพ่อนะ”
“เอ่อ...ดาวแค่กำลังสับสนน่ะค่ะ”
“สับสนว่าจะเชื่อพ่อหรือเชื่อศิวัชใช่ไหม ผู้ชายคนนั้นปั่นหัวน้าช่อคนนึงแล้ว ลูกยังจะโง่ให้มันหลอกอีกหรือไง”
“แต่เท่าที่ดาวรู้จักเขา ศิวัชเขาไม่ได้เป็นคนแบบนั้น”
“ลูกกำลังบอกว่าพ่อโกหกเหรอ”
ปราณนท์ลืมตัวแสดงอาการเกรี้ยวกราด
ดาวประดับติดใจอาการของพ่อบุญธรรมแต่ยังทำหน้านิ่งไม่ตอบโต้
ooooooo
ธาดาตามสืบเรื่องศิวัชและเรื่องคนร้ายที่อ้างตัวเป็นสายตรวจไปเยี่ยมช่อแพรที่โรงพยาบาลจิตเวช แล้วก็แทบล้มทั้งยืนเมื่อเห็นภาพจากกล้องวงจรปิดว่าสายตรวจคนนั้นคือวิทยา
ระหว่างที่ธาดาคิดหนักเรื่องพ่ออาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับช่อแพร ศิวกรไปดักรอหมอวีระที่กำลังขนของจะหนีไปกบดานเพื่อพาตัวไปหาตำรวจ
“หมอร่วมมือกับคุณปราณนท์จัดฉากโกหกคนอื่นว่าเป็นเจ้าชายนิทราใช่ไหม”
“อะไร...แกพูดเรื่องอะไร...ฉันไม่รู้เรื่อง”
“ถ้าอย่างนั้นไปพูดกับตำรวจแล้วกัน”
หมอวีระขืนตัวจนศิวกรต้องขู่ “จะไปบอกตำรวจให้จัดการพวกนั้นหรือจะตายเหมือนนพดลล่ะ”
“หมายความว่าไง”
“นี่หมอยังไม่รู้อีกเหรอว่าพวกนั้นหลอกใช้นพดล พอหมดประโยชน์พวกนั้นก็ฆ่าเขาทิ้ง”
“ฉัน...ฉันก็คิดอย่างนั้น”
“แล้วตอนนี้คนที่รู้เรื่องพวกมันก็มีหมอ หมอคิดว่าพวกมันจะปล่อยหมอไว้ไหม”
“ก็นี่ไง...ฉันถึงกำลังหนีอยู่นี่ไง”
“วิธีเดียวที่หมอจะรอดจากพวกนั้นก็คือหมอต้องบอกทุกอย่างกับตำรวจ แล้วให้ตำรวจจัดการพวกนั้น!”
ธาดากลุ้มใจเรื่องพ่อมากแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจพักไว้และโทร.หาศิวัชแทน
“นายรู้ใช่ไหมว่านายกำลังเป็นผู้ต้องหาคดีทำร้ายร่างกายคุณปราณนท์”
ศิวกรที่กำลังพาหมอวีระไปหาอีกฝ่ายตอบเสียงห้วน
“ผมไม่ได้ทำ!”
“ถ้านายมั่นใจว่านายไม่ได้ทำ นายพร้อมจะพิสูจน์ตัวเองมั้ย”
“ตอนนี้ผมกำลังไปหาสารวัตร ผมมีคนจะยืนยันว่าผมไม่ได้ทำ ไม่สิ...สารวัตรจะได้รู้โฉมหน้าที่แท้จริงของนายปราณนท์ว่าเป็นคนยังไง”
