ตอนที่ 14
เหตุการณ์นี้ทำให้กอบเกียรติเสียใจและคิดได้ว่าเขาไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งไม่ดีตั้งแต่แรก อีกทั้งคำพูดของสารวัตรใหญ่ที่เคยเตือนสติเขาเรื่องทำคดีให้ป้าสำอางไม่โปร่งใสเพราะเอาใจพวกเสี่ยน้อยก็ย้อนกลับมาทำให้เขาต้องทบทวนตัวเองใหม่ และอดคิดไม่ได้ว่าที่พ่อมาตายแบบนี้อาจเป็นเพราะเวรกรรมที่เขาก่อ
หลังงานศพพ่อ กอบเกียรติร้องไห้กับแม่และสารภาพผิดเสียงสั่นเครือ
“แม่ครับ...เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นความผิดของผมเอง ถ้าผมไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับพวกคนชั่ว ไม่เห็นแก่เงินทุจริต พ่อก็จะยังไม่ตาย ผมสัญญาครับแม่ว่าต่อไปนี้
ผมจะเลิกทำตัวแบบที่ผ่านมา ผมจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือของคนเลวอีกต่อไป ผมจะยึดมั่นในคุณความดี เป็นตำรวจที่ดี รับใช้ประชาชนอย่างซื่อสัตย์สุจริตครับแม่”
แม่สะเทือนใจน้ำตาไหลอาบหน้า...ลูบหัวลูกชายที่ก้มกราบเท้าด้วยมืออันสั่นเทา
ooooooo
ไม่กี่วันถัดมาคำแพงก็เห็นข่าวใหญ่ในโซเชียลว่าชาวพระลานรวมตัวกันร้องเรียนผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมืองโดยมีมนัสช่วยทำข่าวนี้เพราะทนไม่ได้กับอิทธิพลมืดของผู้มีอำนาจในจังหวัด
“คุณใหญ่คะ ดูนี่สิคะ...พวกชาวบ้านทำหนังสือร้องเรียนเรื่องที่มีการย้ายคุณใหญ่กับพวกลูกน้อง ตอนนี้ข่าวกำลังดังเลยนะคะ”
ใหญ่อ่านข่าวนั้นไม่ทันจบ เสียงโทรศัพท์มือถือเขาดังขึ้น พอรับสายก็อึกอักเต็มไปด้วยความหนักใจเพราะนักข่าวโทร.มาขอสัมภาษณ์เรื่องที่ชาวพระลานกำลังร้องเรียน
“ครับๆ ขอบคุณมากครับ แต่เรื่องการให้สัมภาษณ์ผมคงไม่สะดวกหรอกครับ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นการตัดสินใจของผู้บังคับบัญชา หากผมพูดไปเกรงจะไม่เหมาะ ขอโทษด้วยจริงๆครับ”
พอวางสายนี้ได้ไม่กี่อึดใจก็มีนักข่าวอีกสำนักโทร.มา ใหญ่ตัดสินใจไม่พูดอะไร แต่บ่นกับคำแพงอย่างไม่สบายใจว่า “ไม่นึกเลยว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้”
ในขณะที่ใหญ่กับคำแพงต่างกังวลกับข่าวใหญ่ที่เกิดขึ้น อเนกก็กำลังเดือดเนื้อร้อนใจเพราะจู่ๆมีสายจากท่านรัฐมนตรีโทร.มา
“ครับท่าน...ผมอเนกรับสายครับ”
“อเนก...บอกผมมาซิ ใครเป็นคนสั่งย้ายสารวัตรใหญ่”
“คือ...เอ่อ...ท่านพิเชษฐ์เป็นคนเซ็นสั่งย้ายครับ”
“พวกคุณบ้าไปหรือเปล่า คุณเอาเหตุอะไรไปสั่งย้าย รู้ไหมว่าตอนนี้ผมเดือดร้อนไปหมดแล้ว”
“แต่ว่าสารวัตรคนนี้เขา...”
“เขาขัดผลประโยชน์พวกคุณใช่มั้ย อย่าคิดว่าผมไม่รู้ สารวัตรใหญ่เขาเป็นคนดี คุณก็เลยไม่ชอบ ทีวีออกข่าวทุกวัน พวกโซเชียลมีเดียก็เหมือนกัน ด่าผมซะเละไปหมด แล้วนี่คุณยังสั่งย้ายลูกน้องสารวัตรใหญ่อีกสามคน คุณทำให้ผมโดนท่านนายกฯตำหนิ”
“ผมขอโทษครับท่าน แต่ว่า...”










