เสน่หามายา

“ฉันหยุด แต่รูปแม่คุณน่ะกระจายไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ทีนี้ก็เหลือแต่คลิปของน้องคุณกับแบงก์ว่าจะหลุดออกมาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง คุณก็รู้นี่นะว่าแบงก์เขาฉลาดแค่ไหน” แคทหัวเราะชอบใจก่อนจะวางสาย กัสโซ่ฉุนขาดปัดข้าวของใกล้มือตกแตกระบายอารมณ์ น้ำขิงได้ยินเสียงโครมครามเข้ามาถามว่าเป็นอะไร เขาไม่ตอบเข็นรถเข็นไปที่ประตูบ้านพยายามจะเปิดออกไป น้ำขิงตามมาถามว่าจะไปไหน

“ผมจะไปหาแคท ผมต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง” พูดจบกัสโซ่เปิดประตูได้พอดี แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นอลิสยืนอยู่ “มันเกิดอะไรขึ้นครับแม่”...

ทางฝ่ายเพลงพิณต้องเหนื่อยอีกรอบในการกู้ภาพลักษณ์ของบริษัทจากคลิปฉาวของอลิส...

แบงก์ไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับการกระทำของแคท จึงตามมาต่อว่าเธอที่กำลังเลือกซื้อเสื้อผ้าอยู่ในร้านประจำของโมเน่ต์ว่าควรจะจบความแค้นกับกัสโซ่ได้แล้ว เห็นๆอยู่ว่าสภาพเขาตอนนี้เป็นอย่างไร และที่สำคัญ

เธอเองก็มีคนใหม่แล้ว เธอกลับบอกว่าแค่นี้ยังน้อยไป จังหวะนั้นวินนี่เดินเลี้ยวหัวมุมเข้ามา

“ฉันไปหาวินนี่ดีกว่า ทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมกำลังจะเป็นพระเอกละครอีก คนนี้ฉันรักจริงหวังแต่ง” พูดจบแคทวิ่งไปหาคนรัก หยอกล้อกันอย่างมีความสุขโดยไม่รู้เลยว่าตอนที่มีอะไรกันคืนก่อน แบงก์แอบถ่ายคลิปเอาไว้...

คลิปฉาวของอลิสทำให้เธอกับกัสโซ่มีปากเสียงกันใหญ่โต น้ำขิงทนไม่ไหวที่เขาว่าแม่ตัวเอง ด่าว่าเป็นลูกแบบไหนกัน ตอนที่แม่ตัวเองกำลังเจ็บปวดกลับซ้ำเติมเหมือนผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่แม่ อลิสรีบเข้ามาปกป้องกัสโซ่ สั่งห้ามน้ำขิงว่าเขา แทนที่เธอจะหยุดกลับด่าเขาซ้ำว่าปากพล่อยกับแม่แค่ต้องการความสะใจ กัสโซ่ทนฟังความจริงไม่ได้เข็นรถกลับเข้าตัวบ้าน อลิสตำหนิน้ำขิงที่ไปว่าลูกของตนแบบนั้น

“ถามจริงๆเถอะค่ะ คุณไม่รู้สึกเลยหรือไงที่กัสโซ่พูดกับคุณแบบนี้”

“มันอาจจะเป็นสิ่งที่ฉันสมควรจะได้รับจากลูกก็ได้ ขอบใจนะที่พยายามเข้าใจฉัน”...

ไม่ได้มีแต่กัสโซ่เท่านั้นที่โกรธแม่เป็นฟืนเป็นไฟเรื่องแม่มีชายอื่น โมเน่ต์ก็รู้สึกไม่ต่างกัน ด่าแม่ตัวเองไม่พอยังพาลต่อว่าพ่ออีกต่างหาก แล้วเดินหนีขึ้นบ้าน สรัลจะตามไปเคลียร์แต่เพลงพิณดึงตัวไว้ ขอร้องอย่าเพิ่งไปพูดอะไร ไว้ค่อยๆคุยกันดีกว่า สรัลหวังว่าลูกจะไม่คิดอะไรเกินกว่านั้น เพลงพิณแปลกใจคิดเรื่องอะไร เขากลัวว่าโมเน่ต์จะไม่ใช่ลูกเขาแต่เป็นลูกวสุ เพราะอลิสไม่เคยอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นให้ชัดเจน

“คุณอยู่กับความสงสัยนี่มาตลอดนับตั้งแต่มีคุณโมเน่ต์หรือคะ”

“ผมให้ความรักโมเน่ต์มากเท่าที่พ่อคนหนึ่งจะให้ลูกได้ ไม่เคยคิดว่าเขาเป็นลูกคนอื่น แต่ผมก็ไม่ได้เข้มแข็งอย่างนั้นตลอดเวลาหรอกนะ” สรัลหน้าหมองไปทันที เพลงพิณสงสารเขาจับใจเข้ามาโอบกอดเขาไว้อย่างเป็นกำลังใจให้ ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าโมเน่ต์แอบฟังอยู่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า พึมพำกับตัวเอง

“พ่อไม่ได้คิดอย่างนั้นคนเดียวหรอกค่ะ”

จังหวะนั้น แบงก์ไลน์มาหา โมเน่ต์มองลังเล ไม่ตอบกลับแต่ก็ไม่ได้ปิดมือถือ

ooooooo