เสน่หามายา

ชายโฉดโมโหพุ่งเข้าหา โมเน่ต์เอามือถือที่ยังไม่ได้วางสายปาใส่หวังจะยื้อเวลา  มือถือกระเด็นเข้านอนนิ่งอยู่ใต้เตียง เขาจับเธอเหวี่ยงไปที่เตียงแล้วโถมตัวตาม เธอไม่ยอมง่ายๆสู้สุดฤทธิ์ พร้อมกับขู่ถ้าทำอะไรเกินเลยเธอจะไม่ไปไหนกับเขาทั้งนั้น แบงก์ไม่สนใจขอแค่ได้เธอเป็นเมียก็จะหนีไปทันที โมเน่ต์เริ่มใช้ไม้อ่อน

“อย่าทำฉันเลยนะ ฉันขอร้อง คนรักกันเขาไม่ทำกันแบบนี้”

แบงก์ไม่สนใจซุกไซ้ซอกคอโมเน่ต์จะเผด็จศึกให้ได้ ฝ่ายอลิสได้ที่อยู่ของแบงก์รีบออกมาทันที...

โมเน่ต์ไม่ยอมเสียท่าง่ายๆกัดปากคนชั่วที่พยายามจูบเลือดสาด แล้วถีบเขากระเด็น ก่อนจะพุ่งไปคว้ามีดคัตเตอร์ในกระเป๋าถือตัวเองขึ้นมากวัดแกว่งขู่ไม่ให้เขาเข้าใกล้ เขาหากลัวไม่เดินเข้าหา ปัดมีดในมือเธอกระเด็น ชกท้องน้อยซ้ำจนทรุด ก่อนจะเหวี่ยงเธอกลับไปนอนร้องโอดโอยบนเตียง แล้วกวาดตามองไปรอบห้องที่ตัวเองซ่อนกล้องหลายตัวเอาไว้

“ภาพหลุดของแม่ ต่อด้วยคลิปหลุดของลูกสาวได้ฉาวโฉ่กันทั้งตระกูลแน่ๆ” แบงก์หัวเราะสะใจ

อีกมุมหนึ่งที่ล็อบบี้ชั้นล่างของคอนโดฯ อลิสเข้าไปในลิฟต์ด้วยท่าทีร้อนใจ เป็นห่วงลูกสุดๆ

ฝ่ายแบงก์หื่นจับจะปล้ำโมเน่ต์ให้ได้ เธอทำเป็นนอนเฉยไม่ขัดขืนแต่มือค่อยๆเอื้อมไปหยิบคัตเตอร์

ที่ตกอยู่ใกล้ๆจ้วงแทงเขาไม่ยั้ง อลิสที่เพิ่งออกจากลิฟต์ได้ยินเสียงร้องอย่างเจ็บปวดของแบงก์รีบวิ่งไปทุบประตูห้องเป้าหมาย เรียกลูกให้เปิดรับ ตนมาช่วยแล้ว มีเสียงร้องโหยหวนดังขึ้นอีกครั้ง

อึดใจ ประตูห้องเปิดออก แบงก์ในสภาพเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดเดินออกมาได้สองก้าวก็ล้มคว่ำ อลิส มองเข้าไปในห้องเห็นโมเน่ต์ยืนถือมีดอยู่ ครั้นเธอเห็นแม่เท่านั้น ทิ้งมีดโผกอดตัวสั่นด้วยความตกใจ อลิสไม่ยอมให้ลูกต้องตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าคนตาย จึงจับลูกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ใหม่ ส่วนตัวเองเอาชุดที่เปื้อนเลือดที่ลูกสวมอยู่มาใส่ หวังจะยอมรับว่าเป็นคนฆ่าแบงก์เสียเอง จากนั้นไล่โมเน่ต์กลับบ้าน

“ไม่ค่ะ โมเน่ต์จะอยู่กับแม่ โมเน่ต์ไม่ยอมให้แม่รับผิดแทนโมเน่ต์”

อลิสกล่อมจนในที่สุดลูกยอมกลับบ้าน รอจนลูกไปพ้นที่เกิดเหตุแล้วถึงได้หยิบมือถือขึ้นมาโทร.หาสรัล

ไม่นานนัก โมเน่ต์กลับถึงบ้าน สรัลที่รออยู่กับเพลงพิณรีบเข้ามาถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ท่านเป็นห่วงเธอแทบแย่ พอแม่โทร.มาบอกว่าลูกปลอดภัยท่านก็โล่งอก โมเน่ต์ไม่พูดอะไรโผกอดพ่อร้องไห้ สรัลกอดลูกตอบปลอบใจ เพลงพิณมองภาพตรงหน้าดีใจที่พ่อลูกกลับมาดีกันได้อีกครั้ง

ooooooo

อลิสถูกตำรวจนำตัวมาสอบปากคำที่โรงพัก สรัลรู้ข่าวรีบมาเยี่ยม เธอยังไม่ได้ถูกคุมขังหรือแจ้งข้อหา ตำรวจจึงให้รอที่ห้องสอบสวน สรัลพยายามสอบถามว่าเกิดอะไรขึ้น อลิสไม่ยอมพูดอะไรได้แต่บอกว่าที่ทำไปทั้งหมดก็เพื่อปกป้องลูก

ปรานีเห็นโมเน่ต์ยังนอนหลับอยู่ก็เลยลุกออกจากห้อง พอรู้ว่าเพลงพิณกำลังเข้ามาเยี่ยมคุณหนูของตัวเอง ก็ขอร้องอย่าเพิ่งเข้าไปตอนนี้เดี๋ยวคุณหนูตื่นขึ้นมาเห็นเธออยู่ในห้องจะเป็นเรื่องเปล่าๆ เพลงพิณเป็นห่วงโมเน่ต์จึงจะแวะมาดู ถ้าเธอยังหลับอยู่เดี๋ยวค่อยมาใหม่

“มันเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้นะคะ แล้วไปไงมาไง

คุณอลิสถึงตามไปฆ่าแบงก์ได้ก็ไม่รู้” คำพูดของปรานีทำให้เพลงพิณเริ่มสงสัยว่าเรื่องจริงๆมันเป็นอย่างไรกันแน่...