ตอนที่ 11
สรัลไม่อยากให้เพลงพิณต้องเครียดอยู่กับบ้านจึงชวนกันไปเที่ยวให้สบายใจ ระหว่างเขาแวะร้านสะดวกซื้อในปั๊มน้ำมัน มนัสชนกโทร.มาหา เขาทิ้งมือถือไว้ในรถ เพลงพิณก็เลยรับสายแทน เลขาฯตัวแสบคิดว่าเป็นสรัล ฟ้องเรื่องที่อลิสทำตัวเป็นเจ้าของบริษัททั้งที่เขายังไม่ทันได้เซ็นหนังสือลาออก แล้วทำเสียงออดอ้อน
“พอคุณสรัลไม่อยู่นะคะ นกทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ”
เพลงพิณได้ยินมนัสชนกทำเสียงอ่อนเสียงหวานก็ไม่ค่อยจะชอบใจนัก จังหวะนั้นสรัลกลับมาขึ้นรถพอดี เธอส่งมือถือให้เขาคุยต่อ เพลงพิณมองเขาคุยโทรศัพท์พยายามไม่คิดมาก...
แคทเห็นแผนหลอกเอาเงินจากกัสโซ่ไม่คืบหน้า เร่งให้แบงก์รีบลงมือ เขากระเซ้านี่อยากเห็นความพินาศของกัสโซ่ขนาดนี้เลยหรือ เธอพยักหน้ายอมรับ...
ระหว่างเดินอย่างสบายอารมณ์อยู่ริมหาดสวย เพลงพิณถามสรัลว่าไม่คิดจะกลับไปที่บริษัทจริงๆหรือ เขารู้ว่าเขาผิดคำพูดที่เคยให้ไว้กับพ่อของอลิส แต่จะให้เขาไปข้องเกี่ยวกับคนที่ทำร้ายเธอ เขาทำไม่ได้ เธอพูดติดตลกแล้วนี่เราสองคนจะทำอะไรกันต่อไปดี เราตกงานกันทั้งคู่
“เราไปเที่ยวเมืองนอกกันก่อนดีกว่านะเพลง ไปเปิดหูเปิดตาที่อื่นบ้าง เราจะได้รู้ว่าอยากทำอะไร แต่ที่แน่ๆคุณต้องเป็นแม่ของลูกผม” สรัลว่าแล้วโอบเอวเพลงพิณเดินชมวิวสวยกันต่อ กระทั่งมาเจอครอบครัวหนึ่งที่พ่อแม่พาลูกมาเล่นน้ำ แต่ลูกกลัวไม่กล้าลงทะเล พ่อต้องปลอบแล้วค่อยๆพาลูกลงน้ำทีละก้าว
สรัลตั้งใจไว้ว่าถ้ามีลูกเมื่อไหร่ เขาจะเป็นคนพาแกเล่นน้ำทะเลเอง เธอสงสัยแล้วเขาไม่มีโอกาสทำอะไรแบบนี้กับลูกๆของเขาเลยหรือ เธอเห็นสีหน้าเจ็บปวดของเขาก็รู้ตัวว่าพลาด รีบขอโทษไม่น่ารื้อฟื้นเรื่องนี้
ขึ้นมา สรัลยอมรับว่าตอนนั้นตัวเองยุ่งมากทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน จนไม่มีเวลาให้ลูก สมควรแล้วที่พวกแกจะ
ไม่รักเขา เธอขอร้องเขาอย่าโทษตัวเอง ตอนนี้เขามีเวลามากขึ้นแล้ว น่าจะหาทางปรับความเข้าใจกับพวกแก
“ถ้าเขาจะยอมฟังบ้างก็ดีหรอกเพลง”
ooooooo
ในเมื่อสรัลต้องการจะทิ้งบริษัทไป อลิสก็ไม่คิดจะรั้งเอาไว้ สั่งให้มนัสชนกโทร.ตามเขามาให้ได้เพื่อมาจัดการเรื่องหุ้นของบริษัท ว่างวันไหนจะได้นัดกับพลังให้เข้ามาคุยด้วย
“ค่ะคุณอลิส แล้วเรื่องทีมงานของคุณเพลงพิณล่ะคะ”
อลิสไม่สนใจใครอยากอยู่ก็อยู่ ใครอยากไปก็เชิญ แล้วถามมนัสชนกว่าเจ้านายเก่าไม่ชวนไปเป็นเลขาฯส่วนตัวหรือ เธอส่ายหน้า อลิสแปลกใจ เห็นเธอภักดีกับเขาขนาดนี้เขาน่าจะเอ่ยปากชวนเธอตั้งแต่วันแรกที่เขาออกไป มนัสชนกเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมเขาไม่พูดถึงเรื่องนี้
“คุณอลิสมีอะไรจะใช้นกอีกไหมคะ นกจะได้ขอตัวไปทำงานต่อ” มนัสชนกตัดบท อลิสโบกมือเป็นทำนองให้เธอไปได้ พอเธอออกมาพ้นห้องเท่านั้น สีหน้าที่เรียบเฉยเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นชิงชังคั่งแค้น...










