ตอนที่ 1
“หมายความว่าจะขังไว้ที่นี่?”
“ไม่ขัง ไม่ใช่คุก ถ้าไม่อยากอยู่บนนี้ก็เรื่องของคุณ ไปไหนก็ไป ชื่ออะไร นามสกุลอะไร จะได้เรียกถูก...
อย่าบอกว่าไม่มีชื่อ”
รัตตวัลย์ไม่ยอมบอกชื่อเพราะไม่เชื่อใจเขา แต่มันปูปากไวแนะนำตัวเองแล้วจะบอกชื่อแม่ ดีที่รัตตวัลย์ตะครุบปากลูกชายทัน ห้ามไม่ให้พูด นั่นยิ่งเพิ่มความระแวงให้นาบุญขึ้นอีก
“ทำไมถึงบอกไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร แล้วจะให้เชื่อได้ไง แค่นี้ยังบอกไม่ได้”
รัตตวัลย์ปิดปากลูกแน่นและไม่ยอมพูดอะไรสักอย่าง นาบุญหงุดหงิดเดินบ่นงึมงำออกไปว่าปวดหัว ไอ้สองตัวนั่นหาเรื่องมาให้แท้ๆ
ooooooo
หลังจากลูกเมียหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ปารเมศหาว่ารัตตวัลย์สร้างสถานการณ์เพื่อจะไปจากเขา ตรีสุคนธ์ไม่เชื่อว่าลูกสาวจะทำอย่างนั้น แต่ต้องรอให้รสสุคนธ์ที่โดนยิงบาดเจ็บและผ่าตัดเสร็จแล้วอาการดีขึ้นเสียก่อนถึงจะสอบถามกัน
ขณะที่แม่และคนในครอบครัวเป็นห่วงรัตตวัลย์กับมันปู...สองแม่ลูกต้องใช้ชีวิตในบ้านของนาบุญอย่างไม่มีทางเลือก เธอสั่งห้ามลูกชายไปไหนมาไหนกับคนบนเกาะนี้ ห้ามพูดห้ามบอกอะไรทั้งนั้น
บุหงันแอบรักนาบุญ แอบมาบ่นที่บ้านพักคนงานเรื่องคุณนายของนายหัว ทั้งที่ลึกๆก็ยังไม่ค่อยเชื่อ
ว่าเป็นเรื่องจริง แต่ป้าเหลียงเชื่อสนิท พูดเสียจนบุหงันเสียใจแทบร้องไห้
ค่ำแล้ว นาบุญให้สองแม่ลูกอาบน้ำในบ้านของเขา แต่ขอให้ใช้น้ำจืดอย่างประหยัด ปรากฏว่ารัตตวัลย์อาบน้ำสระผมให้ลูกจึงต้องใช้น้ำค่อนข้างมาก พอเสร็จก็ให้ลูกออกไปก่อน ส่วนตัวเองเพิ่งจะเริ่มต้นอาบ แต่นาบุญไม่รู้จึงพรวดพราดเข้ามา
รัตตวัลย์ในชุดผ้าถุงกระโจมอกร้องกรี๊ดตกใจ นาบุญเองก็เช่นกัน เพราะเขาเกือบจะถอดกางเกงอยู่แล้ว สองคนต่อปากต่อคำกันนิดหน่อยก่อนที่นาบุญจะกลับออกมารอข้างนอก
เสร็จแล้วรัตตวัลย์อยู่ในชุดสาวชาวเกาะที่บุหงันหามาให้ เธอรีบพาลูกชายเข้ามุ้ง เหน็บชายมุ้งติดใต้ฟูกนอนอย่างแน่นหนาเพื่อเซฟตัวเอง แต่สักครู่นาบุญมาเรียกให้ออกไปกินข้าวเพราะกลัวสองแม่ลูกจะปวดท้องจนนอนไม่หลับ
คืนเดียวกันที่โรงแรมในภูเก็ต ปารเมศเดินคลอเคลียพิลาสลักษณ์ออกมาขึ้นรถ สองคนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งและเรื่องนี้รัตตวัลย์ก็เคยเห็นกับตาตัวเอง เหตุนี้ทำให้เธอตัดสินใจแยกกันอยู่กับปารเมศ
พิลาสลักษณ์เป็นน้องสาวของไผท แอบเป็นชู้กับปารเมศมานาน โดยที่ไผทเคยเตือนน้องไม่ให้ยุ่งกับคนมีภรรยาแล้ว แต่เธอไม่เคยฟัง หวังอยู่เสมอว่าสักวันจะได้อยู่กับเขาอย่างเปิดเผย
ความจริงปารเมศไม่ได้รักพิลาสลักษณ์จริง เขาเจ้าชู้ประดินไปเรื่อย แต่ว่าคืนนี้มิสเตอร์ลีเจ้าหนี้ของ
ปารเมศนั่งรถผ่านมาเห็นพิลาสลักษณ์ก็สะดุดตา
ในความสวยของเธอ เขาพึงพอใจถึงขนาดให้เลขาฯไปสืบว่าเธอเป็นใคร
ooooooo
กลางดึกฝนตกหนัก นาบุญนอนในห้องอดลุกออกมาดูสองแม่ลูกที่นอนกางมุ้งในมุมนั่งเล่นไม่ได้ เขาตั้งใจดีมุดมุ้งจะห่มผ้าให้แต่รัตตวัลย์สะดุ้งตื่นตกใจตะโกนลั่นเพราะคิดว่าเขาจะคุกคามเธอ
รุ่งเช้า นาบุญไปคาดคั้นเอิบกับชาอีกครั้งต่อหน้าคนงานหลายคน เอิบยืนยันว่าผู้หญิงคนนั้นขอมาอยู่กับตนจริงๆ พลางแอบสะกิดชาให้ช่วยพูดเสริม แต่นาบุญครุ่นคิดพิจารณาแล้วไม่เชื่ออยู่ดี










