สายโลหิต

คำพูดวรรคสุดท้ายนั้นหลวงไกรตะเบ็งเสียงใส่ขุนทิพที่หายใจรวยริน สายตามันจ้องมาอย่างขุ่นแค้นอาฆาต พยายามกระเสือกกระสนเข้าไปหาหลวงไกร แต่สุดท้ายก็แน่นิ่งสิ้นใจไปพร้อมบ่าวคนสนิท

ปริกรู้ข่าวจากไอ้มาก็ตกใจแทบสิ้นสติ ตามไปดูศพลูกชายแล้วร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่า พระวิชิตปรีชาก็เช่นกัน ได้แต่มองแม่ปริกฟูมฟายด้วยความรู้สึกปลงๆ

พันสิงห์สะใจที่ขุนทิพโดนไอ้มิ่งบ่าวคนสนิท

ฆ่าตาย แต่เยื้อนยังไม่รู้เรื่อง เห็นผัวรักกลับมาในสภาพสะบักสะบอมเพราะฝีมือขุนทิพก็จะแล่นไปเอาเรื่อง พอได้ยินพันสิงห์บอกว่ามันตายแล้ว เยื้อนชะงักกึก

อ้าปากค้าง ขณะที่ยายชดพอใจถึงกับพนมมือท่วมหัวบอกว่าแผ่นดินจะได้สูงขึ้นอีกหน่อย

ooooooo