ร้อยป่า
ตอนที่ 6
ฟังเสือแล้วมาโนชหนักใจเพราะคดีนี้ผู้การสั่งไม่ให้เขายุ่ง แต่เพื่อทำความจริงให้กระจ่าง มาโนช นำปลอกกระสุนไปไหว้วานจ่านำส่งพิสูจน์หลักฐานโดยให้บอกว่าจ่าเป็นคนเจอ ซึ่งจ่ารับปากจะดำเนินการให้วันนี้เลย
ไม่ทันข้ามวันอิทธิซึ่งมีเส้นสายในวงราชการเพราะจ่ายเงินไว้เยอะก็ได้รับแจ้งข่าวว่าตำรวจมีหลักฐานเพิ่ม อิทธิร้อนใจกลัวตำรวจสืบเจอมือปืนยิงแม่แป๋วจึงสั่งพลให้ไปฆ่าปิดปากลูกน้องที่ขับรถคันนั้น แล้วฝังกลบอย่างโหดเหี้ยมโดยมีจันทรร่วมมือด้วย
ขณะเดียวกันเสือกับมาโนชที่ได้คุยโทรศัพท์กับช้าง ต่างก็เชื่อว่ามือปืนลึกลับต้องเป็นคนของพ่อเลี้ยงอิทธิ แต่สงสัยว่าพ่อเลี้ยงรู้ได้ยังไงว่าพวกเสือซุ่มอยู่จุดไหน จะว่าชาวบ้านบอกก็ไม่น่าใช่เพราะผู้ใหญ่เทิ้มกับชาวบ้านที่ร่วมปฏิบัติการห้วยแม่ปั๋งมีอุดมการณ์ร่วมกับเสือ ช้างเลยเดาว่าข่าวน่าจะรั่ว จากตำรวจ
“คืนเกิดเหตุตำรวจไม่ได้ส่งกำลังไปช่วย ไม่ได้หลุดจากทางฉันแน่นอน” มาโนชยืนยัน
“ข่าวไม่ได้รั่วจากชาวบ้าน ไม่ได้รั่วจากตำรวจ งั้นก็เหลือที่เดียว หน่วยงานกลางที่กรุงเทพฯ”
“ช้าง...ใครรู้เรื่องปฏิบัติการห้วยแม่ปั๋งบ้าง”
“ก็รู้ทั้งหน่วยแหละ มันไม่ใช่ปฏิบัติการลับ”
“แสดงว่าหน่วยงานที่กรุงเทพฯมีหนอนบ่อนไส้”
ช้างเก็บเอาคำพูดของเสือมาขบคิดแล้วก็เกิดความระแวงทุกคนในหน่วยงานไปหมดไม่เว้นแม้แต่สมเกียรติซึ่งเป็นหัวหน้า
เสือกลับมาที่กรุงเทพฯเพื่อเยี่ยมแป๋วที่ยังรักษาตัวในโรงพยาบาลและเล่าเรื่องเจอปลอกกระสุนปืนให้เธอฟังด้วย ซึ่งเสือเชื่อว่าพ่อเลี้ยงอิทธิอยู่เบื้องหลังเพราะต้องการใส่ร้ายตน อยากให้ตนเข้าคุก
“ทำอย่างนั้นมันเสี่ยงมากนะ ถ้ามือปืนโดนจับ พ่อเลี้ยงนั่นแหละจะติดคุก”
“ผมว่าไอ้มือปืนนั่นน่ะโดนเก็บแล้ว เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานจะตรวจวิถีกระสุน เดี๋ยวก็รู้ว่าใครยิง”
“ยังตรวจสอบไม่เสร็จ แต่เสือก็มั่นใจแล้วว่าตัวเองไม่ได้ยิง”
“แป๋วดูปักใจเชื่อว่าผมยิงนะ”
“แป๋วจะเชื่อว่าเสือไม่ได้ยิงก็ต่อเมื่อจับฆาตกรตัวจริงได้”
เสือผิดหวัง...แล้วโทร.ไปเล่าให้มาโนชฟังอย่างเซ็งๆว่าแป๋วไม่เชื่อ ยังคิดว่าเขาฆ่าแม่เธอ
“ฉันบอกแกแล้ว ให้ผลออกก่อนค่อยไปหาแป๋ว”
“ก็ฉันใจร้อนนี่หว่า อยากมาเยี่ยมแป๋วด้วย เดี๋ยวฉันจะกลับแพร่เลย ซื้อตั๋วไว้แล้ว”
“เออ ฉันจะไปรับที่สถานีฯ”
ความจริงแป๋วคล้อยตามเสือไม่น้อยว่าอิทธิอาจให้คนยิงแม่เธอตายเพื่อใส่ร้ายเสือ แป๋วอยากรู้ความคืบหน้าของคดีจึงโทร.ถามมาโนชว่าตำรวจสงสัยอิทธิบ้างไหม
“พ่อเลี้ยงเป็นพยาน แต่คำให้การพ่อเลี้ยงมันแปลกๆ”
“แปลกยังไง”
“พ่อเลี้ยงบอกว่าให้คนไปส่งแม่แป๋วที่โรงแรม แต่ถนนเส้นที่น้าหญิงถูกยิงไม่ใช่แถวบ้านพ่อเลี้ยง ไม่ใช่ทางไปโรงแรม”
“ตำรวจได้สืบต่อหรือเปล่า”
“เราไม่รู้เพราะไม่ได้ทำคดีนี้ แป๋วเชื่อเสือแล้วใช่ไหม”
“มันก็เป็นไปได้ว่าพ่อเลี้ยงอยู่เบื้องหลัง”
“เอาให้ชัวร์คงต้องดูผลตรวจกระสุนปืนอาทิตย์หน้า”
พวกเสือและแป๋วจดจ่อรอคอย...และแล้ววันนั้นก็มาถึง แต่ผลตรวจคือกระสุนที่ยิงแม่แป๋วเสียชีวิตมาจากปืนของเสือ ซึ่งทำให้เสือถูกจับข้อหาฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา โดนคุมตัวเข้าห้องขังท่ามกลางความสับสนสงสัยของมาโนชกับช้าง รวมทั้งแป๋วที่เดินทางมาจากกรุงเทพฯพร้อมช้างด้วย
“ผมไม่ได้ฆ่าแม่แป๋วนะ มันต้องมีอะไรผิดพลาด แป๋วคิดดูนะ คนของพ่อเลี้ยงพาแม่แป๋วออกนอกเส้นทาง มันตั้งใจพาน้าหญิงไปโดนยิง ไหนจะปลอกกระสุนที่ผมเจออีกล่ะ มีคนอื่นอยู่ที่นั่น มันยิงแม่แป๋ว” เสือร่ำร้องขณะโดนจับยัดห้องขัง
มาโนชบอกว่าปลอกกระสุนที่เราเจอไม่ได้ตรวจสอบเพราะพ่อเลี้ยงใช้อิทธิพลมืดบิดเบือนหลักฐาน เสือได้ยินก็ฟันธงว่าตนถูกใส่ร้าย แต่แป๋วยังนิ่ง ยืนมองเสือด้วยความสับสนเป็นที่สุดว่าความจริงเป็นยังไงกันแน่?
ooooooo
