เล็บครุฑ
ตอนที่ 17
มิสเตอร์เอวิ่งหลบมา แต่แล้วก็เจอจางซูเหลียงยืนดักสีหน้าโกรธแค้น ที่เขาสมกับเป็นสายลับจากเยอรมัน มิสเตอร์เอยิงใส่จนหมดแม็ก จางซูเหลียงหลบได้ทุกนัด แล้วบอกว่าถึงตาตนบ้าง ว่าแล้วก็ใช้พลังฝ่ามือกระแทกอากาศ ทำให้มิสเตอร์เอลอยละลิ่วไปกระทบผนังกระอักเลือดนอนพะงาบๆ จางซูเหลียงหยิบกระเป๋ามาเปิดดู เห็นว่าเป็นนกอินทรีของแท้ครบทั้ง 5 ชิ้น ฮักเหลี่ยมตามมาถึง ปรี่เข้าชกหน้ามิสเตอร์เอด้วยความโกรธ แล้วชักปืนยิงอย่างโหดเหี้ยม
ในเซฟเฮาส์ของเชี่ยวชาญ เขาคุยกับอาหมัดอย่างเคร่งเครียด มีเอี่ยวและลูกน้องคอยดูแลความปลอดภัย อาหมัดเครียดที่สุชาติกับลูกน้องตายยกรัง ทำให้ไม่มีกำลังเสริมอีกแล้ว เชี่ยวชาญไม่หวั่นเพราะคิดว่ายังมีตวนกูฯ
“จริงสิครับ แค่ตวนกูฯคนเดียว พวกมันก็ทำอะไรเราไม่ได้แล้ว”
“ฉันจะรีบส่งข่าวให้ตวนกูฯรู้ แกอย่าเพิ่งแพร่งพรายเรื่องนี้กับใครเป็นอันขาด”
อาหมัดรับคำ เอี่ยวยืนฟังสีหน้าเคร่งขรึม แล้วหลบมากดส่งข้อความด้วยโทรศัพท์มือถือ เชี่ยวชาญเดินเข้ามาเยาะว่า รีบร้อนจนลืมดูว่าตรงนี้มีกล้องวงจรปิด เอี่ยวเงยหน้ามองแล้วหน้าซีดตกใจ อาหมัดตามมาเข่นเขี้ยว สงสัยมานานว่าใครเป็นหนอน เชี่ยวชาญหัวเราะในคอ
“จางซูเหลียงคงจะดีใจนะ ที่แกล่วงหน้าไปรอ...ในนรก” ว่าแล้วก็ยิงเปรี้ยง เอี่ยวล้มตาย
ooooooo
รจิตมาคอยดูแลกริชที่โรงพยาบาลจนเขาหายดีแต่หมออยากให้นอนดูอาการอีกสักคืน กริชเป็นห่วงไสว หมอบอกว่าปลอดภัยดีแต่ยังต้องอยู่ในห้องปลอดเชื้ออีกระยะ เข้าเยี่ยมไม่ได้
รจิตถามกริชว่าบอกข่าวมรกตหรือยัง สารวัตรหนุ่มหนักใจที่ติดต่อน้องสาวไม่ได้เลย รจิตจึงช่วยโทร.อีกแรง มรกตเห็นชื่อรจิตโทร.มาก็รับสายด้วยน้ำเสียงเย็นชา รจิตจึงส่งต่อให้กริชคุย มรกตทำทีดีใจถามเขาหายไปไหนหลายวัน กริชบอกเรื่องเขาไว้วันหลังจะเล่าให้ฟัง แต่วันนี้จะบอกว่าพ่อถูกรถชนนอนอยู่โรงพยาบาล มรกตเผลอพูดว่า
“อ๋อ...ที่แท้ก็...” พลันนึกได้หยุดพูด บอกกริชว่าจะรีบไปเจอที่โรงพยาบาล
กริชวางสายแล้วรู้สึกได้ว่าน้องสาวแปลกไปไม่เหมือนคนเดิม รจิตบอกก่อนหน้านี้พ่อเขาก็พูดแบบนี้เหมือนกัน กริชอึ้งนึกถึงคำพูดของคมน์ที่เขายังเข้าใจว่าเป็นชีพ แล้วพึมพำ
“ถ้ามรกตเป็นพวกเดียวกับมัน งั้นที่นี่ก็คงไม่ปลอดภัย”
รจิตแปลกใจว่าคนรักพูดอะไร เขาไม่ตอบสีหน้าครุ่นคิด...ด้านมรกตโทร.รายงานจางซูเหลียงว่ากริชกับไสวอยู่ที่โรงพยาบาล เขาให้เธอไปที่นั่นแล้วจะส่งคนไปช่วยจัดการ
