นางบาป

ในเวลาต่อมา ปาลขับรถเข้ามาจอดในบ้านตัวเอง อุ้มรินที่ยังสลบไสลเข้าบ้าน จัมโบ้รับรู้ได้ถึงวิญญาณของผีหยดทั้งเห่าทั้งหอนอุตลุด ก่อนวิ่งหางจุกก้นไปซ่อนตัว เขาวางเธอบนโซฟาเอาผ้าชุบน้ำหมาดๆมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ เห็นรอยเชือกรัดที่ข้อมือสงสารจับใจ สักพักผีหยดในร่างรินฟื้นคืนสติ เริ่มอาละวาดอีกครั้ง สั่งให้เขาปล่อย เขาไม่ยอมปล่อยให้เธอไปทำร้ายใครอีก ขอร้องให้ออกจากร่างหญิงคนรักของเขา แต่เธอไม่ยอมออก

ปาลตัดสินใจอุ้มรินไปไว้ในห้องพระคิดว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะช่วยไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างเธอได้แต่ไม่เป็นผล ผีหยดแค่รุ่มร้อนนิดหน่อยเท่านั้นเอง

“มึงก็รู้ว่าคนเดียวที่ทำให้กูออกจากร่างนี้ได้ มันนอนรอเวลาตายอยู่ และมันก็คงจะไม่มีทางฟื้นขึ้นมาขวางทางกูได้อีกแล้ว เพราะฉะนั้น ร่างของผู้หญิงที่มึงรักก็จักกลายเป็นเนื้อหนังของกู”

“แม่หยดเคยเชื่อในความดีบ้างไหม” ว่าแล้วปาลมองไปยังพระพุทธรูป ผีหยดยิ้มหยัน

“มึงจักให้กูกราบไหว้รูปปั้นพวกนี้รึ หากมันช่วยกูได้จริง กูไม่ต้องรอคอยยาวนานมาถึงกาลนี้ดอก”

ปาลรู้ดีว่าป่วยการจะกล่อมให้ผีหยดสำนึก บอกให้เธอนอนอยู่ในห้องพระห้องนี้จนกว่าเขาจะหาทางพารินออกมาได้ แล้วขยับจะไปหยิบผ้าห่มมาให้ ผีหยดตัวแสบแม้จะถูกมัดมือแต่ฤทธิ์ยังเยอะ ถีบโคมไฟตั้งพื้นที่อยู่หน้าประตูล้มใส่ปาลอย่างจังสลบกลางอากาศ

ooooooo

ยุพดีถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัด ผีหยาดตามไปเฝ้าไม่ห่าง พลางโทษตัวเองที่หลงเชื่อว่าผีหยดจะสำนึกจนทำให้รินเดือดร้อน ร่างโปร่งแสงของยุพดีลุกออกจากกายหยาบบนเตียงผ่าตัดมายืนข้างๆผีหยาด

“หยาด อย่าโทษตัวเองเลย”

ผีหยาดตกใจทำไมแม่มาอยู่ตรงนี้ นี่หมายความว่าอย่างไร ยุพดีรู้ว่าเวลาของตนเหลือน้อยเต็มที เธอขอร้องแม่อย่าพูดแบบนี้แม่จะเป็นอะไรไม่ได้ แม่ต้องฟื้นมีคนรออยู่ ยุพดีหรือแม่เยื้อนในชาติปางก่อนเชื่อว่าคงถึงเวลาที่ตัวเองต้องชดใช้ความผิดบาปทั้งหมดในอดีต แล้วมองไปนอกห้องผ่าตัดเห็นเดือนร้องไห้อยู่คนเดียว สักพักฝนวิ่งเข้ามากอด สองคนพี่น้องกอดกันกลมร้องไห้งอแงเหมือนเด็กๆ

“จะกี่ชาติต่อกี่ชาติ ฉันก็เป็นแม่ที่ไม่เคยได้เรื่องเลย”

พลันภาพในอดีตแต่ชาติปางก่อนผุดขึ้นมาในความคิดคำนึงของยุพดีหรือแม่เยื้อน ตอนนั้นหยาดกำลังนวดไหล่ให้แม่เยื้อนโดยมีชดนั่งซ้อมแหดักปลาอยู่ใกล้ๆ หยดเข้ามาโวยวายต่อว่าแม่ตัวเองที่ปกปิดความจริงไม่ยอมบอกว่าเธอเป็นลูกใคร หยาดมองหน้าพี่สาวงงๆว่าพูดเรื่องอะไร

“มันจะมีอันใดให้มากความก็แค่ข้าเป็นลูกคุณท่านมิใช่ลูกทาส จริงรึไม่ บอกความจริงมาสิแม่ บอกความจริงต่อหน้าอีหยาดมันเลยว่าฉันกับมันคนละชนชั้นกัน”