ดวงใจในไฟหนาว
ตอนที่ 9
“ใช้ความเกลียดให้เป็นประโยชน์เหมือนที่แม่เคยสอน”
“ใช้พวกมันให้เป็นประโยชน์แล้วทิ้งพวกมันซะ เป็นผู้ชนะ เป็นนักสู้ แกต้องสู้...อย่าให้พวกมันมีความสุขง่ายๆ!”
ooooooo
ปิ่นมุกฮึกเหิมบุกบ้านเยี่ยมยุทธเพื่อขอคืนดี พ่อมดการเงินเพิ่งใจเสียเพราะหาหลักฐานเอาผิดเธอไม่ได้ ทำท่าจะตะเพิดไล่แต่เธอไม่หวั่นเปิดฉากเจรจาอย่างตรงไปตรงมาว่าอยากคืนดีกับเขา
“ฉันจะพูดสั้นๆนะ แม่อยากได้คุณมาเป็นลูกเขย ท่านสั่งให้ฉันมาและฉันเองก็ตัดสินใจแล้วว่าจะรักคุณต่อไป คุณเคยอยากเป็นเจ้าของธนานุวัตรไม่ใช่เหรอ นี่ไงโอกาสของคุณ ที่ที่มีระดับ ที่ที่คู่ควรกับคุณจริงๆ...
ลองคิดดูนะคะ”
ท่าทางของปิ่นมุกคาใจเยี่ยมยุทธมาก แต่ไม่ทันสะระตะเขาก็ได้เบาะแสใหม่เกี่ยวกับคดีพ่อแม่เมื่อจู่ๆสุนทรชายเร่ร่อนสติฟั่นเฟือนที่มูลนิธิดันเพ้อเรื่องอดีตที่สะกิดใจเขา!
“ตุ๊กตาช้างสีชมพูของเด็กผู้หญิง แม่ช่วยเขาไว้ ไฟไหม้บ้าน มีพ่อแม่ลูก”
เยี่ยมยุทธปวดศีรษะ ภาพไฟไหม้บ้านในอดีตผุดในหัว เสียงร้องไห้ของน้องสาวคนเดียวที่ในมือ ถือตุ๊กตาช้างสีชมพูทำให้เขาแทบคลั่งถลาไปคว้าคอเสื้อสุนทร
“แกเป็นใคร...แกรู้เรื่องนี้ได้ยังไง!”
สุนทรตกใจมาก ยกมือไหว้ละล่ำละลักขอชีวิต เยี่ยมยุทธไม่สนกระชากตัวไปอีกมุมเพื่อคาดคั้น
“แกคือคนวางเพลิง คือคนที่ถูกตำรวจจับ แกวางเพลิงบ้านหลังนั้นใช่ไหม”
“ฮือ...อย่าทำผม ผมกลัวแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
“แกเป็นคนวางเพลิง แกวางเพลิงใช่ไหม บอกมาสิ...ใช่ไหม...ใช่ไหม”
“ผมทำเพราะนายสั่ง ผมรักนาย ผมต้องช่วยนาย”
แทนไทได้ยินเสียงเอะอะรีบวิ่งมาดู เยี่ยมยุทธเดือดจัดเค้นคอสุนทรให้บอกเรื่องเจ้านายที่สั่งฆ่าว่าเป็นเปรมจิตหรือโตมร สุนทรสติแตกร้องไห้โฮแต่เยี่ยมยุทธไม่รามือแหวลั่น “แกเผาบ้านนั้นทำไม...ทำไม แกรู้ไหมว่าแกทำคนตาย เพราะแบบนี้ใช่ไหมแกถึงเป็นบ้า เพราะแกฆ่าคนตายใช่ไหม ไอ้เลว ไอ้ฆาตกร!”
“ฮือ...ผมไม่ได้ตั้งใจ ยกโทษให้ผมด้วย”
เยี่ยมยุทธคิดถึงชะตากรรมของพ่อแม่และ
น้องสาวก็โมโหลืมตัวจะทำร้ายสุนทร แทนไทไม่ยอมโพล่งอย่างเหลืออดว่าสุนทรคือพ่อแท้ๆของเขา
