ดวงใจในไฟหนาว

ข้อเสนอของแฟรงค์ทำให้ดาวเหนืออ้าปากค้าง “ฉันจะเป็นลูกคุณไปเพื่อ...”

“ก็เหมือนปิ่นมุกเป็นลูกคุณเปรมจิตไง สิ่งเดียวที่ทำให้ปิ่นมุกอยู่เหนือคนอื่นคือเกิดเป็นทายาทเจ้าของธนาคาร เขารังแกเธอได้ก็เพราะฐานะที่เกิดมา แล้วถ้าเธอได้โอกาสแบบนั้นบ้างล่ะ...แค่คิดก็สนุกแล้ว”

“ฉันจะปกป้องตัวเอง จะเอาคืนให้ปิ่นมุกเจ็บปวด”

“ใช่...และนายเยี่ยมยุทธจะต้องเจ็บปวดที่สุดเพราะผมจะอยู่ใกล้กับคุณยิ่งกว่าเขา ด้วยวิธีนี้ผมจะอยู่กับคุณไปตลอดชีวิต อืม...แค่คิดก็อยากเห็นหน้านายนั่นจะแย่”

ดาวเหนือรู้ว่าหากเธอยอมรับข้อเสนอก็เข้าทางแฟรงค์ที่อยากเอาชนะเยี่ยมยุทธ เธอลังเลเพราะยังมีเยื่อใยกับพ่อมดการเงินและแฟรงค์ก็รู้ดีรีบดักคอ

“การตอบโต้คือสิ่งที่เธอต้องเรียนรู้นะดาวเหนือ ด้วยเงินและอำนาจที่ผมจะมอบให้ต่อไปนี้เธอจะบีบให้ปิ่นมุกรับผิดชอบเรื่องครูอารี เธอจะทำให้คนพวกนั้นหยุดรังควานเธอด้วยการรังควานพวกเขากลับ”

“แล้วเป็นลูกคุณฉันต้องทำอะไรบ้างคะ”

“เรื่องนั้นผมจะบอกทีหลัง เธอบอกเองไม่ใช่หรือ ...ต่อให้เธออยู่เงียบๆ คนพวกนั้นก็ยังตามมาเอาเรื่องไม่สิ้นสุด พ่อเธอกำลังจะเริ่มธุรกิจใหม่เธอจะแน่ใจได้ไงว่าจะไม่โดนพวกนั้นรังแกเอาอีก”

“เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่มากนะคะ”

“ชีวิตเป็นเรื่องสนุก ผมคิดแบบนี้มาตลอด ผมถึงประสบความสำเร็จ รับเอกสารแล้วไปคิดดูนะ”

ระหว่างที่ดาวเหนือพิจารณาข้อเสนอของแฟรงค์ เยี่ยมยุทธก็อดใจไม่ไหวอยากเจอดาวเหนือจนต้องคิดแผนหลอกล่อให้เธอมาพบที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งโดยมีธนูเป็นผู้ช่วย

เยี่ยมยุทธจำลองงานฉลองวันเกิดที่เคยนัดให้เธอไปคอยเก้อและถือโอกาสสารภาพความในใจ

“ผมขอโทษจริงๆสำหรับปีนี้ ปีหน้านะ...ปีหน้าเราจะฉลองวันเกิดด้วยกันแบบดีๆนะ”

ดาวเหนือมองหน้าเยี่ยมยุทธด้วยความเจ็บปวด ปาเค้กที่เขาเตรียมมาใส่หน้า

“ฉันไม่ไหวแล้ว เลิกทำแบบนี้เสียที...เลิกเถอะ หยุดเถอะ...แค่ความทรงจำเก่าๆมันก็ทรมานฉันจะแย่อยู่แล้ว”

เยี่ยมยุทธเห็นน้ำตาดาวเหนือแล้วหัวใจสลาย ขยับตัวไปจูบซับให้อย่างอ่อนโยน

“ขอเวลาได้ไหม...ขอเวลาผมแค่หกเดือน ผมจะกลับมาเป็นเยี่ยมยุทธคนเดิม...คนที่คุณรู้จัก”