ลูกไม้หลากสี

เพทายยังไม่ตายอย่างที่ใครต่อใครคิด พยายามฝืนสังขารไล่ตามจะไปทำร้ายสุรัมภาซึ่งหนีเตลิดลงมาทางบันไดหนีไฟ เขาตะโกนสั่งให้หยุด เธอกลับยิ่งเร่งฝีเท้าหนี เพทายแค้นใจมากที่เธอเป็นต้นเหตุให้ต้องเจ็บหนักปางตาย ชักปืนยิง ชนกชนม์ สุตาภัญ กับสุทิน วิ่งตามมาทัน ร้องเตือนให้ระวัง สุรัมภาพุ่งหลบคมกระสุนได้หวุดหวิด...

สุตาภัญเป็นห่วงความรู้สึกของเพื่อนซี้ ทันทีที่เจอหน้าธีรดนย์บริเวณหน้าตึกเรียน เธอปรี่เข้าไปขอร้องให้เขายอมรับความจริงกับณวัตรว่าเป็นพ่อของเด็กในท้องชนิกานต์ เรื่องราวจะได้ไม่บานปลายทำให้ทุกคนรอบตัวเดือดร้อน ชนกชนม์ช่วยเกลี้ยกล่อมอีกแรงหนึ่ง “นายกลับไปบอกคุณณวัตร เพราะนายเป็นคนเดียวที่เปลี่ยนแปลงทุก...

กัณฐิกาต้องการจะรู้ความจริงให้ได้ พอเห็นกฤติยากลับถึงบ้านพร้อมกับชนิกานต์ รีบเข้าไปคว้าข้อมือลูกไว้ รอจนชนิกานต์เดินขึ้นห้อง คาดคั้นให้ลูกบอกมาว่า ยัยคุณหนูนั่นเป็นอะไรกันแน่ ในห้องของเธอไม่เห็นมียาโรคกระเพาะสักเม็ด กฤติยาแก้ตัวแทนชนิกานต์ว่าเธอเอาติดตัวไปด้วย “อย่าให้ฉันรู้ว่ายัยนิกกี้ท้อง ฉันไม่ปล...

หลายวันผ่านไป... ด้วยความช่วยเหลือจากวีรภัทร ทำให้ชนกชนม์พ้นข้อกล่าวหาที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดทุกคดี ถึงเวลาที่เขาต้องเลิกยาเสพติดโดยเด็ดขาด สุตาภัญจึงพาไปยังศูนย์บำบัดผู้ติดยาเสพติด พร้อมทั้งพูดให้กำลังใจ “นายต้องอดทนนะไม่สะดวกสบายเหมือนอยู่บ้าน แต่ที่นี่มีเพื่อนเยอะ เจ้าหน้าที่ก็ใจดี มีกิจกรรมกลุ่...

ชนกชนม์รีบตามไปขอโทษ สุตาภัญหันมาตบ หน้าเขาฉาดใหญ่ เบื่อเหลือเกินกับคำขอโทษที่สักแต่พูด ชนกชนม์รับปากจะเลิกใช้ยา และจะเข้ามอบตัวกับตำรวจ แต่สุตาภัญต้องช่วยให้การเป็นพยานว่าเขาไม่ได้ค้ายา “คุณพ่อฉันเตือนให้เลิกยุ่งกับนาย คุณพ่อจะรับฉันกลับบ้าน แต่ฉันเลือกที่จะไปสถานีตำรวจให้ปากคำ เพื่อปกป้องนาย...นาย...