ผมฟังข่าวน้ำฝนที่กลายเป็นน้ำป่า บ่าท่วมบ้านเรือนไม่ว่าที่ไหนๆ นึกถึงคำโบราณทางเหนือ สอนลูกสอนหลาน อย่าปิดฮู (รู) ลม อย่าถมฮู (รู) น้ำต้นเหตุสำคัญก็มาจากบ้านเมืองพัฒนา ทำถนน ทำบ้าน “ขวางทางลมทางน้ำ”ผมมักอุปมา บอกคนที่เคยมาขอปิดข่าวว่า ข่าวก็เหมือนน้ำไหล ปิดทางนี้ ก็ไปไหลทางโน้น...วิธีที่ดีก็คือ หาทางให้น้ำไหลไปทางที่เป็นคุณและวิธีที่จะเบี่ยงเบนน้ำ เอ๊ย เบี่ยงเบนข่าวนี้ สื่อหนังสือพิมพ์ สมัยก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครอง ก็เคยใช้กันมาแล้วในหนังสือวิสาสะ เล่ม 2 (ต้นอ้อแกรมมี่จำกัด พิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ.2539) อาจารย์สถิตย์ เสมานิล เขียนไว้ว่าปี 2475 สมาชิกคณะราษฎร นายสงวน ตุลารักษ์ ออกหนังสือพิมพ์ชื่อ “24 มิถุนา” ใช้วิธีวิพากษ์วิจารณ์อำนาจเก่า...ด้วยการเขียนเรื่องจีนแปลงเป็นไทย และเรื่องไทยแปลงเป็นจีนตัวละครคู่เอก “พู่หวน” และ “ลงปาติ๊ด” คอการเมืองอ่านก็รู้ว่า พระยาพหลฯ และหลวงประดิษฐ์ เนื้อความเผ็ดร้อนมากแต่ลงพิมพ์ได้ไม่นาน ก็ชะงัก และหายไป ทราบกันว่าตำรวจขอแนวทางของ นสพ.ฉบับปากเสียงให้คณะราษฎรนี้ เพื่อนนักหนังสือพิมพ์รุ่นใหญ่ สมัยเดียวกัน เช่น กรุงเทพเดลิเมล์ ทักท้วงว่า ฝ่ายอำนาจเก่าใช่ว่าจะมีเรื่องไม่ดีไปทั้งหมดต่อมาคณะราษฎรไปขอพระราชทานอภัย...ที่ได้กระทำให้ระคายเคืองเบื้องพระยุคลบาทประวัติศาสตร์การเมืองช่วงนี้เป็นที่รู้กันดี พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวก็พระราชทานอภัย ทั้งยังทรงสรรเสริญฝ่ายที่ขอพระราชทานอภัยว่า มีน้ำใจนักเลงอาจารย์สถิตย์รู้เรื่องหนังสือพิมพ์ดี ตั้งแต่สมัย ร.5 เคยเป็นบก.นิตยสารวายาโม ออกมาแข่งกับยามาโต ของญี่ปุ่น พลาดพลั้ง เพราะปล่อยบทความระคายเคืองเบื้องพระยุคลบาท รัชกาลที่ 6ศาลพิพากษาจำคุก 3 ปี เข้าใจว่าเป็นบรรณาธิการไทยคนแรกที่ติดคุกบทเรียนการเขียนทางตรง นำคุกมาให้ อาจารย์สถิตย์จึงต้องใช้วิธีเขียน “ทางอ้อม”สมัยจอมพล ป.ปฏิวัติอักษรไทย ตัดอักษรออกไปหลายตัว ตัว อ.ถูกตัดด้วย ตัวไหนที่เคยเขียนนำหน้าด้วย อ. ท่านให้ใช้ตัว ห.แทนความรู้สึกของผู้ถูกทำลายวรรณคดี อาจารย์สถิตย์เกิดอารมณ์กวี เขียนกลอนบทหนึ่งกลอนบทนี้ชื่อ เทิดเกียรติ ห. คารมคมคายแค่ไหน ลองอ่านกันดูสมัยนี้ ห.มีอำนาจมาก คำหลายหลากบากหน้าเข้าหา ห. แม้คำเคยนำด้วยตัว อ.ก็ยังง้อ ห.นำทุกคำไป เช่น หยาก หยู่ หย่าง และหย่า ห.เข้ามานำแทนตามแผนใหม่ ตำรวจ ตำรับ เคยกำกับ ห.เมื่อไหร่ เดี๋ยวนี้ต้องยอมให้ ห.ขึ้นนำห.มีเกียรติก้องเด่นถึงเช่นนี้ ต้องเทิดเกียรติ ห.ให้ดีอย่าถลำ จำจงดีที่ใดมี ห.ประจำ ผิดพลาด ห.จะนำให้เสียภูมิอาจารย์สถิตย์ตั้งใจส่งไปลงหนังสือพิมพ์ แต่ไม่มีฉบับไหนกล้าพิมพ์ สมัยนั้น ท่านผู้นำขี้โมโห กลอนบทนี้จึงทำได้แค่พิมพ์แจกให้อ่านกันเล่นในหมู่เพื่อนสามปีมาแล้วนะครับ ในร่มอำนาจท่านผู้นำคนใหม่ ผู้นำท่านนี้มีอารมณ์ขัน มากกว่าอารมณ์ฉุน...ยังไม่ปิดทางลมทางน้ำรุนแรงถึงขั้น มีกวีคนใดเขียนกลอน...ทำนองเทิดเกียรติ ห.ถ้ากวีท่านใดใจกล้า ลองเขียนส่งกันมา ถ้าถูกใจ ผมจะลงให้เลย.กิเลน ประลองเชิง
