คำถามที่ 14 ใน 101 คำถามสามก๊ก (หลี่ฉวนจวิน และคณะ เขียน ถาวร สิกขโกศล แปล สำนักพิมพ์มติชน พ.ศ.2556) อาวุธประจำตัวกวนอู คือ “ง้าวมังกรเขียวเสี้ยวจันทร์จริงหรือ?”ความจริง...ในคำถามก่อนทำความเข้าใจ แฟนๆสามก๊กต้องแยกแยะ เป็นความจริงที่พงศาวดารบันทึกไว้ หรือว่าเป็นความจริง ในนิยายที่ล่อกวนตงแต่งความจริงจากเรื่องแต่งในนิยายสามก๊ก บทที่ 1 กล่าวว่า กวนอูตีง้าวมังกรเขียวเสี้ยวจันทร์ อีกชื่อ ง้าวงามเหี้ยมสังหาร หนัก 82 ชั่ง ด้ามกับตัวง้าวทำเป็นรูปมังกรเขียวเลี่ยมเชื่อมต่อกัน ตัวง้าวเป็นรูปจันทร์เสี้ยวผู้รู้บอกว่าอาวุธที่มีชื่อพิเศษเช่นนี้ ไม่ใช่อาวุธที่ใช้ในสงครามจริง แต่ใช้ในการแสดงงิ้วในหนังสืออู่เป้ยจื้อ บรรพยวดยานและอาวุธ บันทึกว่า ง้าวเสี้ยวจันทร์ใช้ฝึกซ้อมแสดงอานุภาพ หนังสืออีกเล่มมีภาพประกอบ ง้าวเสี้ยวจันทร์มีลูกกระพรวนคล้องประดับสองลูกหลับตามโน ง้าวเสี้ยวจันทร์ไว้ แล้วอ่านพงศาวดารสามก๊ก ภาคจ๊กก๊ก บทประวัติกวนอูต่ออ้วนเสี้ยวส่งทหารเอกชื่องันเหลียงไปโจมตีเล่าเอี๋ยนเจ้าเมืองตันกุ๋นที่อำเภอเป๊กหม่า โจโฉให้เตียวเลี้ยวกับกวนอูเป็นทัพหน้าไปรับศึกกวนอูเห็นธงและสัปทนรถของงันเหลียง ก็โผนม้าเข้าไปแทงงันเหลียงตาย ท่ามกลางทหารมากมาย แล้วตัดหัวงันเหลียงมา ทหารอ้วนเสี้ยวมิอาจรับมือได้อำเภอเป๊กหม่าจึงพ้นจากวงล้อมบันทึกตอนนี้บอกว่า กวนอูแทงงันเหลียง แสดงว่าอาวุธที่ใช้มิใช่ง้าว ควรเป็นทวนหอกหรือกระบี่ เพราะง้าวใช้ฟันมิได้ใช้แทงบทประพันธ์ร้อยแก้วหรือร้อยกรองของคนโบราณ อนุมานว่ากวนอูใช้กระบี่ กวีนิพนธ์สมัยราชวงศ์ถังมีข้อความว่า “ขุนพลสง่าราศี กล้าหาญลบอดีตและปัจจุบัน ควบม้าผ่านร้อยสมรภูมิ กระบี่เดียวสู้คนได้นับหมื่น”เห็นได้ว่า สมัยราชวงศ์ถัง ยังไม่มีชื่อ ง้าวมังกรเขียวเสี้ยวจันทร์บันทึกสมัยราชวงศ์หยวนกล่าวถึงกวนอูว่า โผนม้าตัดหัวฆ่าศึกกลางไพร่พลนับหมื่น ได้รับป้ายทองและบรรดาศักดิ์ด้วยมือตนเอง ควงดาบเขียนหนังสือลา แล้วจากโจโฉไปแต่ในสมัยราชวงศ์หยวนนี้ก็เริ่มมีสามก๊กจี่เพ่งอ่วย หรือ นิทานสามก๊ก เล่าเรื่องเสริมแต่งให้กวนอูโลดโผนพิสดาร ง้าวประจำตัวจึงถูกเปลี่ยนเป็น ง้าวมังกรเขียวเสี้ยวจันทร์และจินตนาการนี้ก็สืบทอดต่อมาในสมัยราชวงศ์หมิง และราชวงศ์ชิงสรุปคำตอบชัดมาก ง้าวมังกรเขียวเสี้ยวจันทร์ ที่มีลูกกระพรวนติดสองลูก เวลากวนอูฟาดฟัน ก็มีเสียงกริ๊งกร๊างกริ๊วกร๊าว ท่ามกลางเสียงโหมประโคมเครื่องดนตรี “ตุ้งๆ แช่ ต๊อก ๆ”...บนเวทีมหาอุปรากรจีนที่ชาวเราเรียกกันง่ายๆว่าโรงงิ้วในสมรภูมิรบจริงๆ ลองหลับตามโน...ยอดขุนพลกวนอู ถือง้าวมังกรเขียวฯ ติดลูกกระพรวนหนัก 82 ชั่งแม้ในนิยายจะเขียนให้ร่างกวนอูใหญ่ยักษ์ ข้อลำหนักขนาดนักกล้ามแชมป์โลก ...หรือแค่ไหน?ว่ามั้ย ไม่มีเสียงลูกกระพรวนกริ๊งกร๊าง เพราะท่านกวนอูน่าจะยกง้าวไม่ขึ้นอย่าลืม นี่เป็นงิ้วที่โหมประโคมเล่นกันในโรง...จะดัดแปลงแต่งองค์ทรงเครื่องแค่ไหน อย่างไรก็ทำไปเพื่อเรียกความเร้าใจจากคนดูคนละเรื่องกับกระบวนการจัดแจงแต่งองค์ทรงเครื่อง ของท่าน สว.ตอนอยู่ในกระบวนการเลือกตั้งเพราะงานนั้นเป็นงานอาสาของบรรดานักสู้ที่ประกาศมาแก้ปัญหาให้บ้านเมือง จะมาแบบแต่งหน้าทาปากแดงแจ๋ ใช้ใบกระดาษปริญญาบัตรปลอม พูดจาโกหกตอแหล หลอกลวงคนอื่น...ไม่ได้นี่มันงานสำคัญของบ้านเมืองในสถาบันรัฐสภา ไม่ใช่โรงงิ้ว นะจ๊ะคุณเธอ.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
