พระอาจารย์พรหม สมภารวัดพุทธเมืองเพิร์ธ ออสเตรเลีย เล่าเรื่องผีใจดีไว้ ในชวนม่วนชื่น 2 ไว้สามเรื่อง เรื่องผีแม่จากอังกฤษ ข้ามทวีปมาบอกข่าวตายกับลูกชาย ผมเล่าไปแล้วเรื่องที่สองเป็นผีใจดีเหมือนกัน เพียงแต่ไม่ใช่ผีคน แต่เป็นผีหมาเพื่อนอีกคนเป็นหญิง อาศัยอยู่ตามลำพังกับหมา เธอมักพาหมาออกไปเดินเล่นในป่าใกล้บ้านวันละสองครั้งเพื่อนบ้านที่ผ่านไปเห็นท่วงทีกิริยา ก็จะรู้ว่าเธอรักหมาตัวนั้น ราวกับลูกในไส้เช้าวันนั้น ขณะเธอกำลังเล่นกับมันในป่า เธอเพิ่งรู้ว่าแหวนทองวงเดียวที่สวมติดนิ้วหาย แหวนวงนี้ไม่มีราคาค่างวดนัก แต่เป็นแหวนที่มีค่าต่อความรู้สึกของเธอมากระหว่างการวนเวียนค้นหา เธอคิดอยู่ว่ามันน่าจะหล่นลง...ตรงไหน? แต่ไม่ว่าจะพยายามอยู่นานเท่าไร ก็หามันไม่เจอ เธอตั้งสติ ชวนหมาแสนรักค้นหาแหวน...ต่อหาจนแน่ใจว่าไม่เจอ ในความรู้สึกผิดหวัง เธอคิดว่าจะไม่ค้นหามันต่อไปอีกแต่หลายๆครั้ง ที่เธอกับหมาเดินเล่นในป่า เธอก็เผลอคิดถึงแหวนอยู่บ้าง แล้วเรื่องวุ่นๆทำให้เธอลืมแหวนสนิทไปเลย เมื่อเจ้าหมาแสนรักของเธอตายเธอไม่เล่าให้พระอาจารย์พรหมฟัง ฝังเจ้าหมาตัวนั้นไว้ที่ไหน เพราะตั้งใจเล่าว่าหลังจากหมาตาย เธอได้ยินเสียงมันเห่าอยู่ในบ้านต่อเนื่องกันเป็นเวลาหลายวัน“เสียงมันดังชัดเจนมาก”เธอบอกเพื่อย้ำว่า ไม่ได้คิดฝันไปเอง เป็นเสียงของมันจริงๆ เธออยู่กับมันมาทั้งชีวิต ทำไมจึงจะจำเสียงหมาตัวที่คุ้นแสนคุ้นไม่ได้ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงมันเห่าในห้องหนึ่ง เธอก็วิ่งไปเปิดประตูหา แต่ก็แค่ได้ยินเสียง ไม่เคยเจอตัวจริงๆวันหนึ่ง...เธออยู่ในบ้าน ได้ยินเสียงเห่าดังมากอยู่ข้างนอกเธอถึงกับวิ่งถลาออกไป หวังว่าอาจจะเห็นตัวมัน แต่ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม ตรงหน้าคือความว่างเปล่าเธอผิดหวังอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่เธอก็จำไม่ได้แล้วแต่ทันทีที่เธอหันหน้าเข้าหาประตูบ้าน เธอเห็นอะไรบางอย่างวางอยู่กลางพรมเช็ดเท้าแหวนวงที่เธอคิดว่ามันหายไป ไม่มีโอกาสได้คืนแน่ๆ ได้คืนมาแล้ว วิญญาณรักวิญญาณของความผูกพันของหมา ช่วยหาแหวนให้เธอเจอจนได้หลังจากได้แหวน เสียงเห่าของหมาก็หายไปเธอเอาแหวนสวมไว้ในนิ้วเดิม...แต่ละครั้งที่มองเห็น เธออยากได้ยินเสียงหมาแสนรักของเธอเห่าอีกสักครั้งคนที่เคยเลี้ยงหมาและรักหมารู้กันดี หมามันรักตอบมั่นคงแค่ไหน แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าหมาที่ตายไปแล้ว จะมีโอกาสกลับมาสนองคุณคนได้อีกทุกครั้งที่พระอาจารย์พรหมเล่าเรื่องผี ท่านไม่มีคำอธิบายว่า ผีมีจริงหรือไม่ ท่านเล่าแบบพระอารมณ์ดี เวลาโยมได้ยินเสียงผี ไม่ว่าผีหมา หรือผีคน อย่าเพิ่งวิ่งหนี เพราะผีใจดียังมีมากผีคนชี้ถุงเงินที่ซ่อนไว้ ผีหมาช่วยชี้ให้หาแหวนทองที่หาย ก็มีแล้วนี่ไง?ฟังเรื่องผีที่พระฝรั่งเทศน์ ผมหวังว่าพวกเราน่าจะยิ้มได้... เต็มปากกว่าได้ฟังข่าวประกาศผล สว.อย่าสงสัย ทำไม? สว.ดีๆที่ได้มาคะแนนน้อย แต่ สว.พวกใหญ่ที่พอรู้บ้างว่าค่ายไหน ทำไม?จึงได้คะแนนมาก มีเสียงบ่นหนาหู สว.พวกนี้มีคะแนนผีช่วย เขาว่ามาหนา! จริงเท็จแค่ไหน ผมไม่รู้.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
