เรื่องเล่าในนิทานชาวไร่ เล่ม 4 (สำนักพิมพ์ศยาม พิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ.2560) ครูใหญ่ทหารเรือ น.อ.สวัสดิ์ จันทนี แยกรวมไว้ท้ายเล่ม ชุดกบฏแมนฮัตตัน 13 ตอน ตอนหนึ่ง ดุเดือดเร้าใจ ทหารเรือดวลปืนใหญ่กับปืนรถถังทหารบก...ฟังชื่อเรื่องไม่น่าเชื่อ แต่ก็ต้องเชื่อ เมื่อได้อ่านต่อไประหว่างเวลา...ร.ล.ศรีอยุธยา ที่มีจอมพล ป.พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี ถูกทหารเรือจับเป็นตัวประกัน กำลังถูกฝ่ายรัฐบาลตัดสินใจสั่งให้เครื่องบินทิ้งระเบิดถล่มกลางแม่น้ำเจ้าพระยาสงครามย่อยไม่ได้ประกาศ ทหารเรือ กับกองกำลังรัฐบาล เจอกันที่ไหนก็ยิงกันร.ล.สุราษฎร์ อยู่ระหว่างจอดรอซ่อม ทอดสมอลอยลำริมเจ้าพระยา หันท้ายเรือเข้าท่าช้างวังหน้า ลูกปืนเรือถอดส่งสรรพาวุธบางนาหมดน.อ.สวัสดิ์ จันทนี เล่าสบายๆตามสไตล์ว่า รถถังทหารบกเลี้ยวออกจากกระทรวงกลาโหม หันกระบอกปืนเข้าใส่ ยิงตูมแรกเฉียดทหารเรือไปหวือๆศอกเดียว ลูกกระสุนไปเจาะกำแพงวัดระฆังฝั่งตรงข้ามแถมกระสุนปืนกล เจาะเข้าสะดือจ่าเอกทหารเรือปูนปั้นยืนยามท่าเรือวัดระฆังเป็นรูโบ๋ยิงนัดแรกไม่พอ ตามมาอีกสี่ห้านัด ผู้การเรือสุราษฎร์ ชื่อ สงัด ชลออยู่ เหลืออดส่งเรือกรรเชียงไปยืมลูกกระสุนปืนจาก ร.ล.ชุมพร ที่ลอยลำอยู่ไม่ไกลมาได้สี่ลูกลองเปิดลูกเลื่อนปืนเรือ เล็งลำกล้อง เห็นว่าพอจะยิงกันได้ ต้นเรือ ชื่อ ชาญ นุตะมาน จัดการบรรจุ อารมณ์รีบลืมใส่ศูนย์ เล็งตาเปล่าในลำกล้อง ยิงเปรี้ยงกระสุนพลาดรถถัง ไปโดนศาลหลักเมืองเข้ารูเบ้อเร่อ (ท้าวพลีเจ้าพ่อสามโลก น่าจะหนีคราวนี้เอง)“ใจเย็นๆ” ผู้การสงัดทัก “ยิงระยะเผาขนแค่นี้พลาด เสียชื่อทอรอ ...แย่ เอาศูนย์ใส่ปืนเสียก่อน” ต้นเรือตั้งหลักได้ ยิงนัดที่สอง น.อ.สวัสดิ์ บรรยายผล “โดนไอ้หัวกระทบแตกเข้า เขาว่าคนในรถถัง 11 คนตายเกลี้ยง”รถถังอีกคันเห็นเพื่อนเสียท่า ก็ออกมาจะแก้แค้น ต้นเรือสุราษฎร์ก็ “ล่อเข้าให้ ตานี้หน้าเบ้ไป ไม่ยักกะตาย”ตั้งแต่นั้น ก็ไม่มีรถถังปรากฏตัวออกมาทางศาลหลักเมืองอีกเลยร.ล.สุราษฎร์ ก็ยังลอยลำลอยนวล ผู้การสงัด แน่ใจ ไม่มีรถถังเป็น เป้าปืนแน่ ก็ส่งคืนลูกปืนหนึ่งนัด กับซองเปล่าอีกสามซอง คืน ร.ล.ชุมพรไปน.อ.สวัสดิ์ ผู้เล่า เล่าว่า การดวลปืนคราวนี้ ฝ่ายรัฐบาลแค้น ผู้การเรือสงัดมากๆ ตอนจับตัวไปไต่สวนที่สนามกีฬา พยายามจะสอบเค้นเอาผิดให้ได้ตอนที่ทหารเรือถูกจับขังในสนามกีฬารวมกันมากๆนั้น...คุณสงัดขอแยกตัวนอนเดี่ยว ไม่ยอมนอนร่วมกับเพื่อนนายทหารเรืออื่น ด้วยเหตุผลว่า “ผมนอนร้าย”อะไรคือ “นอนร้าย” เล่ากันว่า ในดึกคืนหนึ่ง ขณะที่ทุกคนกำลัง นอนหลับสนิท...ก็มีเสียงตะโกนดัง “ระวัง...ยิง”ยามที่เป็นผู้คุมก็ตกใจ หันมาดู เห็นนายทหารอื่นๆ ตื่นโผล่มุ้งนั่งหัวสลอน แต่ผู้การเรือสุราษฎร์ นอนหลับโค้โก้ คุณสงัดจึงมีเหตุผลพอที่แยกนอนเดี่ยวได้ นินทากันว่า ท่านคงเครียดจากงาน สั่งยิงรถถังผู้เล่าติดตามสอบถาม จากทหารที่อยู่ในเหตุการเรือรบดวลปืนรถถัง...ได้ความว่า ผลการปะทะที่ออกมาแบบนั้น ไม่ต้องไปโทษสิ่งศักดิ์สิทธิ์สองฝ่าย เจ้าพ่อหลักเมืองหรือสมเด็จวัดระฆังขลังไม่ขลังแต่เป็นเรื่องของธรรมชาติเข้าข้าง เหตุที่กระสุนปืนรถถังยิงข้ามหัวทหารเรือสุราษฎร์ก็เพราะตอนนั้นน้ำลงมาก เรืออยู่ระดับต่ำ ปืนรถถังยิงได้แค่ระดับถนน ส่วนปืนเรือรบนั้นลดระดับหรือยกขึ้นได้ จึงยิงรถถังกระจุยน.อ.สวัสดิ์ จบเรื่องเล่า คุณสงัด ดวงชะตาขาขึ้น รอดคุกคราวนั้น ได้ก็รุ่งเรืองเฟื่องฟู มีเค้าจะเป็นถึง ผบ.ทร. ต่อมาไม่ใช่แค่เป็น ผบ.ทร. แต่เป็นถึงหัวหน้าคณะการปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ปฏิวัติยึดอำนาจเมื่อ ต.ค.2519จากกบฏแมนฮัตตันปี2494 ถึงปี 2519 วันเวลาผ่านมายาวนาน ทหารเรือกับทหารบก เริ่มหันมาสมานไมตรีรักใคร่กันดีแล้ว.กิเลน ประลองเชิง
