“ผืนแผ่นดินไทย”...บ้านหนองจาน ตำบลโนนหมากมุ่น อำเภอโคกสูง จังหวัดสระแก้ว ซึ่งปัจจุบันมี “ชาวกัมพูชา” รุกล้ำสร้างบ้านในเขตแดนไทยไม่น้อยกว่า 150 ครัวเรือน ตั้งเป็นหมู่บ้านโจกเจ็ย ตำบลโอเบยชวน อำเภอโอจะเริว จังหวัดบันเตียเมียนเจยเป็นผลพวงจากอดีตนับจากสงครามเขมร 4 ฝ่าย สู่...สงครามเขมรยึดที่ดินคนไทย“น้อยป่าไร่–หนองดอ–กกค้อ” เขมรแดงสังหารโหด คนไทย 30 ศพ...ทีมข่าว “SEE TRUE” ไทยรัฐทีวี ลงพื้นที่จากบ้านหนองจาน ตำบลโนนหมากมุ่น ไปตามถนนศรีเพ็ญ มุ่งหน้าไปทางอำเภออรัญประเทศ ประมาณ 12 กิโลเมตร จะพบหมู่บ้านป่าไร่ ตำบลป่าไร่ อำเภออรัญประเทศ ซึ่งมีประวัติศาสตร์ที่น่าสะพรึงกลัว“ทหารเขมรแดงบุกโจมตีหมู่บ้านและสังหารคนไทย 30 ศพ”ทีมข่าว SEE TRUE ได้พบกับบรรดาชาวบ้านที่หนีเอาชีวิตรอดจากเหตุการณ์ครั้งนั้น 4 คน คือ นางจันทา บุญเจริญ อายุ 79 ปี นางพวง บุญประกอบ อายุ 76 ปี นางจรูญ คงสนิท อายุ 75 ปี นางพิกุล ศรเจริญ อายุ 73 ปี คุณป้าทั้ง 4 คน ช่วยกันเล่าความทรงจำในอดีตที่ยังแจ่มชัดให้ฟังว่า... ช่วงที่เขมรแดงปกครองประเทศกัมพูชา จะมี 3 หมู่บ้านของไทย ที่ไปทำกินอยู่ใกล้แนวชายแดน คือหมู่บ้านน้อยป่าไร่หมู่บ้านหนองดอ และหมู่บ้านกกค้อ โดยคุณป้าทั้ง 4 คน อยู่ที่บ้านน้อยป่าไร่ ซึ่งห่างจากชายแดนประมาณ 1 กิโลเมตร ตอนนั้น มี 12 ครอบครัว แต่ละครอบครัวจะมีเอกสารสิทธิที่ดิน น.ส.2หรือ...ใบจอง ทำไร่ข้าวโพด ถั่วลิสง และมันสำปะหลังส่วนอีก 2 หมู่บ้าน คือหนองดอห่างออกมาจากบ้านน้อยป่าไร่ 1 กิโลเมตร และบ้านกกค้อห่างออกจากบ้านหนองดอประมาณ 6 กิโลเมตร ทำการเกษตรอยู่ใกล้ชายแดนโดยมีบ้านหนองดอที่อยู่ใกล้ชายแดนมากที่สุดช่วงปี 2518 เป็นต้นมาที่ “เขมรแดง” เข้าปกครอง “ประเทศกัมพูชา” ชาวบ้านน้อยป่าไร่เริ่มได้ยินเสียงประชาชนเขมรแดงตีเกราะที่ทำจากไม้ไผ่ ช่วงเช้าและช่วงเย็น เพื่อรวมพลเมืองเขมรแดงทำงานทำให้รู้ว่า เขมรแดงเริ่มขยับใกล้เข้ามาแล้ว...กระทั่งต่อมา เริ่มเห็นทหารเขมรแดงในชุดดำใกล้เข้ามาที่หมู่บ้าน และ...มาลอบวางกับระเบิดในพื้นที่ทำกิน และรอบๆ หมู่บ้าน ซึ่งตอนนั้นที่หมู่บ้านน้อยป่าไร่มีฐานย่อยของตำรวจตระเวนชายแดนประจำการอยู่ไม่ถึง 20 นาย“ทหารเขมรแดง” จะเข้ามาในพื้นที่ทำไร่และในหมู่บ้านทั้งช่วงกลางวันและกลางคืน เวลามาถึงจะทำเสียงเลียนเสียงสัตว์ต่างๆให้ได้ยิน เช่น เสียงหมาจิ้งจอก เสียงเป็ด เสียงนกกระจอก ซึ่งไม่แน่ใจว่า เลียนเสียงสัตว์เพื่ออะไร อาจจะเป็นสัญญาณ หรือหลอกล่อให้คนไทยไปดู จะได้จับตัวหรือฆ่าทิ้งจากนั้นสัญญาณไม่ดีเริ่มเกิดขึ้นถี่เพราะชาวบ้านเห็นทหารเขมรแดงบ่อยขึ้นและมีบางคนเหยียบกับระเบิดที่ทหารเขมรแดงมาลอบวางไว้ ตอนนั้นเดือนมกราคม 2520 หน่วยข่าวของทหารไทย ซึ่งไปฝังตัวอยู่กับชาวบ้านที่บ้านน้อยป่าไร่ จึงขอให้ชาวบ้านอพยพออกมา เพราะเริ่มไม่ปลอดภัย หลังจากชาวบ้านน้อยป่าไร่อพยพออกมาอยู่ที่บ้านป่าไร่ในปัจจุบัน ได้ประมาณ 4-5 วัน ก็เกิดเหตุการณ์ร้ายขึ้น เมื่อทหารเขมรแดงเข้าโจมตี 3 หมู่บ้านในเวลาไล่เลี่ยกัน ของคืนวันที่ 28 มกราคม 2520ในช่วงเวลาประมาณ 4 ทุ่ม...ได้ยินเสียงปืนรัวดัง แล้วก็ปรากฏแสงเพลิงที่หมู่บ้านทั้ง 3 แห่ง ซึ่งต่อมาก็รู้ว่าแสงเพลิงนั้นเกิดจากทหารเขมรแดง เผาบ้านเรือนใน 3 หมู่บ้านทิ้งและ...ก็มารู้กันในเช้าวันต่อมาว่า ชาวบ้าน 2 หมู่บ้าน คือบ้านหนองดอ และบ้านกกค้อถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม 30 คน ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง คนท้อง เด็ก และคนแก่...ไม่มีเว้น ส่วนชาวบ้านน้อยป่าไร่รอดชีวิต เพราะอพยพออกมาก่อน ไม่เช่นนั้นก็คงตายกันหมด “ถ้าไม่หนีมาตายหมด มันยิงลูกอะไร ลูกพลุลูกอะไร แดงๆ มาก่อน ลูกแฟลร์นะ ยิงแฟลร์มาก่อน แล้วมันก็ยิงเรามาทีหลัง พอดีมีหลังคา มันก็ยิงใส่หลังคาไฟไหม้ก่อน มันสว่างเนาะ สว่างแล้วเห็นคนวิ่งมา มันก็ยิงเอาๆ คนมันตายเยอะไง ถ้าป้าไม่ออกมา ป้าตายหมดไม่เหลือ”ป้าพวง บุญประกอบ เล่าเหตุการณ์ที่จดจำได้เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้หลังจากเหตุการณ์นั้น หมู่บ้านทั้ง 3 แห่งก็ถูกทิ้งร้าง ทหารได้จัดสรรที่สร้างบ้านและที่ทำกินให้ใหม่ในหมู่บ้านป่าไร่ปัจจุบัน ไม่ให้เข้าไปในหมู่บ้านเดิมอีกเพราะไม่ปลอดภัย จากนั้นปี 2522 ทหารเขมรแดงก็ถูกกองทัพเวียดนามยกทัพเข้ามาตี ยึดพนมเปญ และขับไล่ทหารเขมรแดง มาประชิดชายแดนไทย...มีชาวอพยพเข้ามาในประเทศไทยจำนวนมาก จนเมื่อสงครามภายในสงบ ผู้อพยพบางส่วนไม่กลับ ยึดที่ดินชาวบ้านคนไทย ตามแนวชายแดนสร้างบ้านอยู่อาศัยต่อ เหมือนที่บ้านหนองจานแต่ที่บ้านน้อยป่าไร่จะมีปัญหาตั้งแต่ทหารเขมรแดงเข้าโจมตีเมื่อปี 2520 จากนั้นช่วงเขมรอพยพ สงครามภายในยังไม่สงบ ราวๆปี 2530 กว่าๆที่ดินของชาวบ้านน้อยป่าไร่ก็ถูกชาวกัมพูชายึดครอง ทั้งสร้างบ้านและสร้างวัด ทุกวันนี้รุกล้ำเข้ามาเรื่อยจนจะถึงถนนศรีเพ็ญแล้ว ซึ่งมีชาวกัมพูชาที่เข้ามารับจ้างในไทย เล่าให้ฟังว่า “ฮุน เซน”...จะให้ครอบครัวทหารและชาวบ้านรุกจับจองที่ดินไทยเข้ามาเรื่อยๆ แล้วจะให้บรรดาคนในเครือข่ายเข้ามารับซื้อต่อเกตญาดา บุญเจริญ ลูกสาวของคุณยายจันทา ซึ่งตอนเหตุการณ์เขมรแดงฆ่าโหดตอนปี 2520 เธอเพิ่งอายุ 7 ขวบ บอกว่า หมู่บ้านน้อยป่าไร่ตั้งอยู่ยังไม่ถึงหลักเขตแดนสยาม-ฝรั่งเศส แต่ทุกวันนี้กัมพูชาเข้ามายึดที่ดินในเขตแดนไทยเป็นพันไร่ ทั้งสร้างหมู่บ้าน สร้างวัด จึงอยากให้ทหารและรัฐบาลใช้โอกาสนี้ ทำให้เส้นเขตแดนชัดเจน จะได้ไม่สูญเสียผืนแผ่นดินให้กัมพูชา ชาวบ้านไทยเราที่เคยอยู่ตรงนั้นทำใจได้แล้ว ไม่ได้ต้องการที่ดินทำกินที่เสียไป แต่อยากให้แผ่นดินที่เป็นของไทย กลับมาเป็นแผ่นดินไทยนี่เป็นพื้นที่ 3 ตำบล 2 อำเภอในจังหวัดสระแก้ว ที่มีปัญหาชาวบ้านสูญเสียที่ดินรวมกันนับพันไร่...“รัฐบาล” และ “กองทัพ” จะใช้ช่วงเวลานี้ในการแก้ปัญหาที่เรื้อรังมานานถึง 4 ทศวรรษได้หรือไม่.
