(ดาวเคราะห์โคจรรอบแทรพพิสต์-วัน Credit : R. Hurt/NASA/JPL-Caltech)การค้นหาสิ่งมีชีวิตนอกโลกส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปยังเขตที่อยู่อาศัยได้ ก็คือดาวเคราะห์ที่มีความอบอุ่นพอจะมีน้ำที่อยู่ในสถานะของเหลวบนพื้นผิว ทว่าคำอธิบายนั้นใช้ได้กับสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ไม่ใช่สำหรับสิ่งมีชีวิตที่มีความซับซ้อนหลากหลาย เช่น สัตว์ ฟองน้ำธรรมดา ไปจนถึงมนุษย์ในการศึกษาใหม่ของผู้เชี่ยวชาญด้านชีวเคมีจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ริเวอร์ไซด์ ในสหรัฐอเมริกา ได้เผยเกี่ยวกับการประเมินว่ามีดาวเคราะห์นอกระบบสุริยะของเราจำนวนกี่มากน้อย ที่เอื้อต่อการอาศัยอยู่ของสิ่งมีชีวิตที่มีความซับซ้อนหลากหลายได้ จากการใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์เพื่อศึกษาสภาพภูมิอากาศและเคมีแสง (photochemistry) บนดาวเคราะห์หลายชนิด ก็ค้นพบว่าการสะสมของก๊าซพิษในชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์ส่วนใหญ่ ทำให้ดาวเหล่านั้นไม่เหมาะกับสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนหลากหลาย เช่น ก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์จะจับกับฮีโมโกลบินในเลือดของสัตว์ ซึ่งฮีโมโกลบินเป็นตัวช่วยลำเลียงออกซิเจนไปทั่วร่างกาย ดังนั้น การจับในปริมาณเพียงเล็กน้อยก็สามารถทำให้เซลล์ร่างกายตายได้เนื่องจากขาดออกซิเจนนักวิจัยเผยว่า การจะระบุว่าดาวเคราะห์ดวงไหนเหมาะที่จะอาศัยอยู่ได้นั้น คงต้องเปลี่ยนวิธีคิดใหม่นั่นคือจะต้องศึกษาระดับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์หรือคาร์บอนมอนอกไซด์ที่มีแนวโน้มสูงเกินไปต่อการรองรับชีวิตที่ซับซ้อน ซึ่งวิธีนี้จะช่วยในการตัดสินใจว่าดาวเคราะห์ดวงไหนที่ควรสังเกตในรายละเอียดมากขึ้น.
