การเดินทางเยือนอิสราเอลตามคำเชิญ ของสถานเอกอัครราชทูตอิสราเอลประจำประเทศไทย ระหว่างวันที่ 23-28 มิ.ย.ที่ผ่านมา ต้องขอยอมรับว่าได้สร้างความกังวลแก่ญาติพี่น้องและสมาชิกเพื่อนฝูงอย่างหนัก ว่าเอาจริงหรือ ประเทศเขากำลังอยู่ในภาวะสงครามซึ่งแน่นอนว่าเป็นผลพวงจากข่าวสารที่แพร่สะพัดในโลกออนไลน์ ภาพของฝุ่นควันจากการทำลายล้าง หรือคลิปวิดีโอของระบบต่อต้านอากาศยาน “ไอเอิร์น โดม” ที่ยิงสกัดกั้นจรวดของกองกำลังติดอาวุธปาเลสไตน์จากฉนวนกาซา รวมถึงกองกำลังติดอาวุธเฮซบอลเลาะห์จากเลบานอนอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ได้ไปพบเห็นในช่วงสัปดาห์นั้น เหมาะสมกับคำว่า “สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น” เพราะบรรยากาศภาพรวม ในนครเทลอาวีฟ แทบจะเต็มไปด้วยความผ่อนคลายประชาชนยังใช้ชีวิตตามปกติ รอขึ้นรถโดยสารไปทำงาน เดินหิ้วถุงช็อปปิ้ง ยืนคุยโทรศัพท์ไฟแลบ นั่งจิบกาแฟกันตามคาเฟ่ริมถนน ไม่พบเห็นวี่แววของภัยคุกคามที่ปรากฏกันเต็มข่าวสาร การดำเนินชีวิตยังคงเป็นไปอย่างปกติ ชายหาดเต็มไปด้วยคนหนุ่มสาว (หุ่นนายแบบ-นางแบบ) นอนอาบแดด ว่ายน้ำกันอย่างสบายใจกระนั้น สิ่งที่ทำให้เกิดความรับรู้ในทันที คือเอกสารที่ทางโรงแรมเป็นผู้แจกจ่าย แจ้งวิธีการปฏิบัติตัวในสถานการณ์ฉุกเฉิน โดยเขียนไว้ชัดเจนว่า หากได้ยินเสียง “ไซเรน” เตือนภัยการโจมตีทางอากาศ ขอให้แขกผู้เข้าพักรีบออกจากห้อง และเดินตามป้ายลูกศรที่ติดไว้ในแต่ละชั้น เพื่อเข้าไปในพื้นที่ใจกลางตึกที่มีความเสี่ยงน้อยที่สุดตามด้วยข้อปฏิบัติต่อไปคือ หากแขกผู้มาเยือนได้ยินเสียงไซเรนขณะเดินทางอยู่ในตัวเมือง ขอให้หาที่หลบภัยในอาคาร ร้านค้าหรือบ้านเรือนใกล้เคียงในทันที ส่วนหากกำลังขับรถอยู่นอกตัวเมือง ควรรีบจอดข้างทาง ลงจากรถไปหมอบอยู่ตามคันดินข้างถนน และในทางที่ดีการหลบภัยทั้งหมดนี้ ควรใช้เวลาอยู่ในที่กำบังประมาณ 10 นาที เพื่อให้สถานการณ์ทั้งหมดคลี่คลายลงสิ่งที่ดูใกล้ความจริงมากที่สุด เห็นทีจะเป็นพื้นที่นอกเมือง ที่ทีมข่าวหนังสือพิมพ์ไทยรัฐได้เดินทางไปเยือนพื้นที่พรมแดนฉนวนกาซา เพราะหลังลงจากรถได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่นในระดับที่ทำเอานักข่าวสาวจากเกาหลีหวีดร้องสะดุ้งโหยง แถมเป็นเสียงระเบิดที่มาอย่างต่อเนื่อง และเว้นช่วงระหว่างกันไม่นานถามคนอิสราเอลในพื้นที่ คำตอบที่ได้รับ คือ “คุ้นชินแล้ว” และที่พวกเราไม่มีท่าทีหวาดกลัวก็เป็นเพราะ “เรายิงไปฝั่งนู้น” หากเขายิงจรวดสวนกลับมาเดี๋ยวเสียงไซเรนก็ดังเอง ซึ่งเรื่องการยิงตอบโต้กันไปมานี้ ขอเก็บไว้เล่า ในตอนต่อไป วันนี้พื้นที่หมดแล้วครับ.ตุ๊ ปากเกร็ดคลิกอ่านคอลัมน์ “หน้าต่างโลก” เพิ่มเติม
