ราชวงศ์โจวตะวันออกของจีน เริ่มแต่สมัยชุนชิว (227 ปีก่อน พ.ศ.-พ.ศ.67) ราชวงศ์โจวตกต่ำ แคว้นเล็กแคว้นน้อย 170 แคว้น รบแย่งชิงอำนาจกันและกัน จนถึงสมัยจ้านกว๋อ (พ.ศ.68-322) เหลือแคว้นใหญ่ 6 แคว้น ฉี จิ้น ฉู่ หวู และฉิน (แลหลังแดนมังกรเล่ม 1 ถาวร สิกขโกศล แปล นานมีพิมพ์ พ.ศ.2533)ใน 6 แคว้นใหญ่ แคว้นฉีมีสองสหาย...ที่เป็นตำนานของความผูกพัน...ในสนามการค้า ก่วนจ้ง และเปาซูหยา ลงทุนเท่ากัน แต่เปาซูหยาแบ่งกำไรให้ก่วนจ้งมากกว่าหนึ่งเสียงนินทาเข้าหู เปาซูหยาแก้ต่างให้เพื่อน “ข้าเต็มใจแบ่งให้ เพราะก่วนจ้งยากจนกว่า”ในสนามรบ เปาซูหยารบกองหน้า ก่วนจ้งคอยระวังกองหลัง พวกทหารยิ้มหยัน เปาซูหยาก็แก้แทนเพื่อน ก่วนจ้งต้องรักษาชีวิตไว้เพื่อดูแลพ่อแม่ที่แก่เฒ่าต่อมาสองสหายแยกกันรับราชการ ก่วนจ้งอยู่กับน้องชายคนโตฉีเชียงกง เปาซูหยาเป็นที่ปรึกษา กงจื่อเสี่ยวไป๋ น้องชายคนเล็ก แต่ทั้งสองก็ยังยึดมั่นคำสัญญา ไม่ว่าการเมืองจะพลิกผันแค่ไหน ก็ช่วยกันสนับสนุนกันต่อพ.ศ.143 ทหารทนความโง่เง่าไร้คุณธรรมท่านอ๋องไม่ไหว ร่วมมือกันฆ่าฉีเชียงกงตาย เขาไม่มีบุตรสืบทอดอำนาจ มีแต่น้องชาย สองคน ขุนนางแคว้นฉี ลงมติให้ไปเชิญกงจื่อจิ๋วที่ลี้ภัยไปอยู่แคว้นหลู่ กลับมาครองแคว้นฉีแต่ก็ยังมีน้องชาย กงจื่อเสี่ยวไป๋ ลี้ภัยอยู่แคว้นจี่...กงจื่อเสี่ยวไป๋ ก็ตั้งใจกลับมายึดอำนาจก่วนจ้งขอรถศึก 60 คัน พร้อมทหาร ไปสะกัดกงจื่อเสี่ยวไป๋ เมื่อเจอก่วนจ้งก็ขอร้องให้กงจื่อจิ๋ว ซึ่งเป็นพี่เป็นอ๋องแคว้นฉี แต่กงจื่อเสี่ยวไป๋ไม่ยอมก่วนจ้งทำทีเป็นลา แต่ก็หาโอกาสลอบยิงกงจื่อเสี่ยวไป๋ด้วยธนู มีเสียงร้องเจ็บปวด คนรอบกายร้องไห้ ก่วนจ้งคิดว่าตาย...แต่ความจริง กงจื่อเสี่ยวไป๋ไม่ตาย เพราะธนูดอกนั้นเสียบเข้าเข็มขัดไม่ถึงเนื้อก่วนจ้งชัดเจนเลือกข้างผู้พี่ รีบเดินทางเข้าแคว้นฉี แต่สถานการณ์การเมืองพลิกผัน ด้วยฝีมือเปาซูหยา กงจื่อเสี่ยวไป๋ผู้น้อง ได้ตำแหน่งผู้ครองแคว้นฉี นามฉีหวนกงกงจื่อจิ๋วผู้พี่หนีพึ่งแคว้นหลู่ หลู่จวงกงเป็นใจ ยกทัพมาตีแคว้นฉี แต่สู้ฝีมือเปาซูหยาไม่ได้ รบแพ้ต้องหนี ฉีหวนกงใช้แผนเปาซูหยาบีบหลู่จวงกงฆ่ากงจื่อจิ๋ว และ...ส่งตัวก่วนจ้ง เพื่อนรักมาให้เปาซูหยามีความชอบมาก ฉีหวนกงเสนอตั้งให้เป็นนายกฯ แต่ผิดคาด เปาซูหยาเสนอให้ตั้งก่วนจ้งฉีหวนกงไม่ลืมความแค้น ที่เคยถูกก่วนจ้งลอบยิง เปาซูหยา อธิบายว่า ขณะนั้นก่วนจ้งทำตามหน้าที่ แล้วให้เหตุผลสำคัญ “ข้าสามารถเพียงช่วยท่านปกครองแคว้นฉี แต่ก่วนจ้งจะช่วยให้เป็นผู้นำเจ้านครทั้งปวง”เหตุผลทางการเมืองสำคัญ ทั้งบุญคุณและความแค้น ที่เคยมีต่อกันก็จบ...ก่วนจ้งเป็นนายกฯแคว้นฉี เขาเริ่มงาน ด้วยการเชิญห้าปราชญ์เอกมารับราชการการปกครองเริ่มมีระเบียบ บ้านเรือนสงบเย็น การถลุงเหล็ก ทำเกลือ การกสิกรรมและผลิตผลอื่นงอกงาม การทหารเข้มแข็งมั่นคง รวมความเติบโตทางเศรษฐกิจ ประชาชนสุขสมบูรณ์ ประเทศเจริญรุดหน้ายุคนั้นประวัติศาสตร์จึงต้องบันทึกว่า ฉีหวนกง คือผู้นำหกแคว้นใหญ่หากสองสหายต่างนาย ที่รบราชิงอำนาจกันเอง ไม่ผูกพันความรักมั่นคง หากฉีหวนกงยังฝังแค้นก่วนจ้งเอาไว้...แคว้นฉี คงไม่มีโอกาสเป็นแคว้นพี่ใหญ่นี่คือการเมือง เมื่อกว่าสองพันสามร้อยปีที่แล้วครับ... จะเชื่อหรือไม่ เรื่องพลิกผันกันแบบเหลือเชื่อขนาดนี้ บ้านเมืองสมัยใหม่จะไม่มี.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ "ชักธงรบ" เพิ่มเติม
