เสือโคร่ง ชื่อวิทยาศาสตร์ Panthera tigris เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม นับเป็นหนึ่งในสัตว์ใหญ่ของป่า ที่เป็นตัวชี้วัดความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศ เนื่องจากการปรากฏตัวของเสือโคร่งบ่งชี้ว่าป่าแห่งนั้น มีระบบนิเวศอุดมสมบูรณ์ ทำให้เสือโคร่งกลายเป็นสัญลักษณ์ของการอนุรักษ์ผืนป่าเสือโคร่งที่พบในโลกปัจจุบันมี 6 ชนิดพันธุ์ย่อย (subspecies) คือ เสือโคร่งไซบีเรีย เสือโคร่งเบงกอล เสือโคร่งอินโดจีน เสือโคร่งสุมาตรา เสือโคร่งจีนใต้ และเสือโคร่งมลายูที่สูญพันธุ์ไปแล้ว 3 ชนิด ได้แก่ เสือบาหลี, เสือชวา และเสือแคสเปียนจากการประเมินจำนวนเสือโคร่งลดลงถึงร้อยละ 95 จากการถูกล่ามาตั้งแต่เข้าสู่ศตวรรษที่ 20 จาก 100,000 ตัว เหลือเพียง 3,200 ตัว ใน 13 ประเทศ ได้แก่ บังกลาเทศ ภูฏาน กัมพูชา จีน อินเดีย อินโดนีเซีย (เกาะสุมาตรา) ลาว มาเลเซีย พม่า เนปาล รัสเซีย ไทย เวียดนาม และไม่กี่ตัวในเกาหลีเหนือการอนุรักษ์เสือโคร่งไว้ในป่าจึงมีความสำคัญมาก น.สพ.เกษตร สุเตชะ คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บอกว่า ถ้าเสือโคร่งยังอยู่ อาหารของเสือ เช่น เก้ง กวางป่า หมีขอ กระทิงป่า ฯลฯ จะต้องมีอยู่อย่างพอเพียง ให้เสือล่าเพื่อควบคุมจำนวนประชากรแต่เมื่อมนุษย์ไปล่าเสือมาทำยาตามความเชื่อผิดๆนั่นเท่ากับทำลายสมดุลธรรมชาติอย่างใหญ่หลวง เพราะเมื่อเสือถูกดึงออกจากระบบ สัตว์กินพืชจะเพิ่มขึ้น ป่าถูกทำลายเพิ่ม ความชื้นลดลง ฝนไม่ตกตามฤดูกาล ฤดูแล้งยาวนาน น้ำกิน น้ำใช้ลดลง สุดท้ายมนุษย์จะได้รับผลกระทบย้อนกลับมาเข้าตัวอย่างหนีไม่พ้น.