นิทานกริมม์ของสองพี่น้อง ยาค็อบและวิลเฮล์ม กริมม์ (อาษา ขอจิตต์เมตต์ แปล ต้นอ้อ 1999 จำกัดพิมพ์ ครั้งที่ 5 พ.ศ.2542) เล่มที่ 4 มีเรื่อง ไฟสีฟ้า ผมขอเปลี่ยนเป็น ปาฏิหาริย์แห่งพลังแค้น
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ทหารผู้หนึ่ง รบอย่างเข้มแข็งสุดใจในสงครามหลายปี เขามีบาดแผลเต็มตัว พระราชาบอกจะจ้างเฉพาะนักรบที่รบได้เต็มที่เท่านั้น สั่งปลดเขาออกจากกองทัพ
ทหารลาจากด้วยความเศร้า เขายังไม่เห็นช่องทางที่ทำมาหากิน ขณะเดินทางไปอย่างไร้จุดหมาย จนค่ำแล้วเขาจึงรู้ตัวว่า เดินเข้าไปในป่า มองเห็นแสงไฟบ้านหลังนั้น บ้านแม่มด
“ขอฉันพักสักคืน “เขาอ้อนวอน “แล้วก็ขออาหารฉันสักมื้อ”
“เชอะ!” แม่มดพูด “ทหารหนีทัพ ใครกล้าจุนเจือเผื่อแผ่...แต่เอาเถอะ! ถ้าท่านจะทำงานให้ฉันสักอย่าง ฉันจะเสี่ยงเป็นคนใจดีสักครั้ง” ทหารจึงได้อาหารได้ที่นอน
วันรุ่งขึ้นเขารับงานขุดดินในสวน แต่ไม่เสร็จตามที่ต้องการ แม่มดก็ให้อาหารให้ที่นอนเป็นคืนที่สอง เพื่อแลกงานผ่าฟืนในวันต่อมา ทหารยังพอมีแรงผ่าฟืน เขาได้อาหารและที่นอนเป็นคืนที่สาม โดยรับเงื่อนไงทำงานเบาๆ
งานวันที่สาม แม่มดพาไปที่บ่อแห้งเก่าแก่หลังบ้าน ชี้ให้ดูไฟสีฟ้าไม่รู้จักดับที่ตกไปก้นบ่อ ทหารนั่งในตะกร้าผูกเชือก แม่มดหย่อนเขาลงไป เมื่อเขาหยิบดวงไฟสีฟ้า แม่มดก็สาวเชือกขึ้นบน
ใกล้ปากบ่อแม่มดยื่นมือขอดวงไฟ ทหารมองตาไม่ซื่อแม่มดแล้วก็ไม่ให้ “ฉันจะให้เมื่อตีนแตะขอบบ่อ”
แม่มดโกรธมาก ปล่อยเชือกโยงตะกร้าให้เขาหล่นลงไปก้นบ่อ...เขานั่งเศร้าคิดว่าใกล้ตาย แต่นึกถึงกระเป๋าเสื้อนอก ล้วงเข้าไปหยิบกล้องบรรจุยาเส้นขึ้นมา หยิบดวงไฟสีฟ้าขึ้นมาจุด ตั้งใจสูบให้สบายใจเป็นครั้งสุดท้าย
ทหารสูบยาเส้นจนควันจาง ก็มีชายจิ๋วตัวดำ ยืนอยู่ตรงหน้า
...
“ข้าพเจ้า มีหน้าที่ทำทุกอย่างที่ท่านสั่ง”
งานแรกทหารขอให้ช่วยเขาขึ้นจากบ่อ แต่ชายจิ๋วกลับจูงมือเขาเดินเข้าอุโมงค์ หยิบเอาทรัพย์สินมีค่าที่แม่มดเก็บไว้ใส่กระเป๋า เขากลายเป็นคนร่ำรวยไปแล้ว
เวลานั้นแม่มดขี่แมวตัวผู้วิ่งมา ทหารสั่งให้มัดแม่มดส่งผู้พิพากษาตัดสินโทษ ครู่เดียวเขาก็ได้ยินเสียงแม่มดกรี๊ดสุดเสียง หมดงานชายจิ๋วก็หายตัว
ทหารเข้าเมือง จุดกล้องยาเส้นกับไฟสีฟ้า ชายจิ๋วโผล่มา ทหารบอก ต้องการแก้แค้น ให้ไปเอาตัวเจ้าหญิงพระธิดาพระราชามาทั้งหลับนาฬิกาตีสิบสองครั้ง ชายจิ๋วก็อุ้มเจ้าหญิงมา เขายื่นไม้กวาด สั่งเจ้าหญิงกวาดพื้น
เสร็จงานนี้ทหารถอดรองเท้าตัวเองให้เจ้าหญิงขัด เจ้าหญิงขัดเสร็จ เขาแกล้งขว้างรองเท้าให้เจ้าหญิงเก็บขึ้นมาขัดใหม่ เจ้าหญิงทำงานแบบครึ่งหลับครึ่งตื่น พอไก่ขันชายจิ๋วก็อุ้มเธอกลับไปบนเตียงในวัง
เจ้าหญิงถูกแก้แค้นด้วยวิธีนี้ถึงคืนที่สาม แต่พระราชาวางแผน สั่งเจ้าหญิงให้ทิ้งเกือกข้างหนึ่งไว้ เมื่อกลับถึงวัง พระราชาสั่งทหารค้นทั่วเมือง ก็พบในห้องทหาร ทหารถูกจับ แน่ล่ะ! คดีขำๆนี้ ผู้พิพากษาตัดสินประหาร
ขณะถูกพาไปที่แขวนคอ ทหารขอร้องพระราชา ขอสูบยาเส้น พระราชาอนุญาต เมื่อทหารจุดไฟสีฟ้ากับยาเส้น ชายจิ๋วก็โผล่ออกมา “นายต้องการให้ข้าพเจ้าทำอะไร?”
ทหารมีแค้นให้ต้องสาง เขาสั่งให้จับผู้พิพากษาสอพลอตัดสินโทษเขารุนแรงเกินจริง จับตำรวจที่เล่นงานเขาคว่ำกับพื้น ให้ชายจิ๋วใช้ไม้พลองฟาดหลังและแน่นอน...เขาไม่ลืมสางแค้นพระราชา ด้วยเหตุผลที่ชัดเจน “ฉันรับใช้เขาชนิดแลกเลือดเนื้อและชีวิต แต่เขากลับตอบแทนฉันโหดร้าย”
นิทานกริมม์เรื่องนี้ จบแค่นี้ ไม่มีคำสอนต่อท้าย เรื่องราวในนิทาน กี่เรื่องๆโลดโผนพิสดารเหมือนความฝัน แต่ฝันเรื่องนี้ สำหรับใครอื่นไม่รู้ แต่กับชาวบ้านน่าจะเรียกว่าฝันดี.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม