ตื่นตัว...
การ์ดอย่าตก
ยังต้องย้ำเตือนอย่างเพิ่งเบื่อกันเมื่อเจ้าตัวไวรัสร้ายโควิด-19 นั้นแม้ในประเทศไม่พบผู้ติดเชื้อติดต่อกันมาหลายวันแล้วก็ตาม
เพราะยังมีอีกหลายประเทศไม่ว่าจะเป็นอเมริกา บราซิล อินเดีย ยังแพร่ระบาดไม่หยุดแค่วันเดียวมีตัวเลขเป็นแสนๆราย
ไทยเองก็อย่าเพิ่งชะล่าใจเป็นอันขาด
ล่าสุดบรรดานักวิทยาศาสตร์ 239 คน จาก 32 ประเทศได้แสดงหลักฐานที่ระบุว่าอนุภาคเล็กๆของเชื้อโควิด-19 ในอากาศนั้นสามารถติดต่อคนได้
“ไม่ว่าจะเป็นละอองฝอยขนาดใหญ่ที่แพร่ออกไปเมื่อมีการไอ จาม หรืออนุภาคเล็กๆที่สามารถลอยในห้องได้ไกลๆโควิด-19 ก็คือเชื้อที่เดินทางในอากาศและสามารถติดต่อคนเมื่อสูดเข้าไปในร่างกายได้เหมือนกัน”
แม้จะยังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนและหนักแน่นพอที่จะสนับสนุนข้อสันนิษฐานนั้น แต่ในช่วงเวลา 2-3 เดือนที่ผ่านมาการแพร่เชื้อในอากาศมีความเป็นไปได้
ทั้งนี้ ได้เรียกร้องไปยังองค์การอนามัยโลก (Who) เพื่อให้ปรับคำแนะนำในการป้องกันโรคนี้ทางสาธารณะใหม่
ที่ผ่านมามีคำแนะนำเพียงว่าโควิด-19 แพร่จากคนสู่คนผ่านละอองฝอยเล็กๆที่ถูกพ่นออกจากจมูกหรือปาก ผ่านการไอจามหรือพูดคุยกัน
แต่องค์การอนามัยโลกยังไม่มีคำตอบในเรื่องนี้...
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละประเทศนั้นมีข้อสังเกตอยู่อย่างหนึ่งก็คือ หลายประเทศสามารถควบคุมและป้องกันได้อย่างมีประสิทธิภาพคือผู้ติดเชื้อไม่มากนัก ผู้เสียชีวิตพอสมควรและสามารถหยุดการแพร่ระบาดได้ในเวลาที่ไม่นานนัก
อีกหลายประเทศตรงกันข้าม...ราวฟ้ากับดิน
...
ที่สำคัญก็คือจนถึงขณะนี้ยังไม่สามารถควบคุมได้กลับเพิ่มจำนวนมากขึ้นและยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดยั้งได้
ปัญหาที่มองข้ามไม่ได้ก็คือหลักคิด วิธีการป้องกันและความร่วมมือของประชาชนทำให้เห็นถึงผลที่เกิดขึ้นตามมา
ประเทศไทยถือเป็นหนึ่งในประเทศที่ได้รับการยกย่องว่าสามารถบริหารจัดการได้เป็นอย่างดี ด้วยมาตรการที่ดำเนินการอย่างเป็นขั้นเป็นตอนด้วยความรอบคอบใช้หลักการแพทย์เป็นธงนำ
พูดง่ายๆว่าใช้มาตรการที่เข้มข้นจัดลำดับความเป็นไปอย่างเป็นระบบ
มาถึง ณ จุดนี้กำลังเกิดปัญหาในเชิงขัดแย้งกันทางความคิดระหว่าง “สุขภาพ” กับ “เศรษฐกิจ” ซึ่งว่าไปแล้วล้วนมีความสำคัญที่ไม่ต่างกัน
ที่ผ่านมาระหว่างที่มีการแพร่ระบาดหนักๆนั้น ไทยมุ่งไปที่ “สุขภาพ” เป็นด้านหลักเพื่อรักษาชีวิตคนเอาไว้ก่อน
แต่เมื่อเห็นว่าสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ระดับหนึ่งจึงผ่อนคลายมาตรการไล่เป็นลำดับจนมาถึงเฟส 5 เกือบเข้าสู่ภาวะปกติ
อีกด้านหนึ่งก็คือเศรษฐกิจที่คู่ขนานกันเป็นเงาตามตัว เพราะได้รับผลกระทบในทุกระดับก็ต้องการให้เกิดการฟื้นตัวขึ้นมาโดยเร็ว เมื่อเห็นว่าโอกาสเปิดให้แล้ว
ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดเรื่องถูกแต่อย่างใด
ทุกอย่างจึงขึ้นอยู่กับการสร้างความเข้าใจในทุกฝ่ายด้วยเหตุผล เพราะคงจะทิ้งน้ำหนักไปทางใดทางหนึ่งก็คงไม่ได้
ยังไงเสีย...เราจะต้องผ่านพ้นไปด้วยกันให้ได้.
“สายล่อฟ้า”