สิทธิพิเศษทางด้านปศุสัตว์เป็นที่รู้กันดีว่ามีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาในทวีปยุโรป แต่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมเศรษฐกิจหรือทางการเมืองของการตั้งถิ่นฐานในสมัยโบราณมากเพียงใด เมื่อไม่นานนี้ เอเรียดนา นิเอโต เอสปิเนต นักวิจัยจากสภาวิจัยแห่งชาติสเปน ในนคร บาร์เซโลนา ได้รายงานลงในวารสารพอลส วันว่าสัตววิทยาทางโบราณคดี (Zooarchaeo logy) ซึ่งเป็นศึกษาซากสัตว์จากแหล่งโบราณคดีมีศักยภาพมากพอต่อการให้ข้อมูลเกี่ยวกับชุมชนมนุษย์ในอดีต ซึ่งอาจเฉลยคำตอบได้จากการรวบรวมข้อมูลในแหล่งโบราณคดี 101 แห่งทั่วทางตะวันออกเฉียงเหนือของคาบสมุทรไอบีเรีย ตั้งแต่ปลายยุคสัมฤทธิ์ไปจนถึงยุคโบราณตอนปลาย ซึ่งเป็นช่วงเวลาประมาณ 1,700 ปีในห้วงที่การปฏิบัติทางวัฒนธรรมและการเกษตรของยุโรปมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ ในแต่ละแห่งได้ถูกนำมาเปรียบเทียบการทำปศุสัตว์กับข้อมูลด้านสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น อย่างข้อมูลพืชพรรณ สภาพภูมิอากาศ รวมถึงสภาพเศรษฐกิจและการเมืองของการตั้งถิ่นฐานในยุคโบราณนักวิจัยพบว่าข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าปัจจัยทางการเมืองและเศรษฐกิจมีความสำคัญที่สุดในการกำหนดการกระจายพันธุ์และขนาดของปศุสัตว์ในสมัยก่อน ซึ่งในช่วงปลายยุคสัมฤทธิ์และยุคโบราณตอนปลายนั้น เมื่อระบบการเมืองมีการแยกส่วนมากขึ้น การผลิตอาหารมุ่งเน้นไปที่ตลาดท้องถิ่นมากขึ้น การเลือกปศุสัตว์เลยขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นมากขึ้น ซึ่งการใช้วิชาสัตววิทยาทางโบราณคดีมาศึกษา ได้เผยให้เห็นว่าระบบการเมืองมีอิทธิพลต่อการปฏิบัติด้านปศุสัตว์เมื่อเวลาผ่านไป.ภาพ Credit : Ariadna Nieto-Espinet
