วนิดา

ประจักษ์ไปถึงบ้านวนิดา สมหมายรีบออกมารับหน้าบอกวนิดาไม่อยู่ นายดาวก็ไม่อยู่ ประจักษ์บอกว่าถ้าอย่างนั้นตนจะเข้าไปรอ สมหมายผายมือตามความเคยชิน แต่พอนึกได้รีบบอกว่าเข้าไม่ได้ พอประจักษ์ ถามหน้าขึงขังว่าทำไมไม่ได้ สมหมายประหม่าโพล่งออกไปว่า "คุณนิดสั่งไว้" พอนึกได้ก็รีบเอามือปิดปากตัวเอง ประจักษ์หรี...

เพราะถูกทั้งแม่และพิสมัยกดดันบีบคั้นหนัก ประจักษ์หงุดหงิดงุ่นง่านจนป้าทองสงสัยว่าเป็นอะไรพอถามก็บอกว่าไม่มีอะไร เขามองหาถามป้าทองว่าวนิดาไปไหน พอป้าทองบอกว่าไปบ้านอำไพตั้งแต่เช้า เขาก็ยิ่งเศร้า ป้าทองสงสัยเขม้นมองคิดจนหน้ายับก็ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร วนิดาไปบ้านอำไพแต่เช้า ไปทำต้มยำแต่ไม่มีสมาธิเ...

ทางฝ่ายคุณนายน้อมกับพิสมัย พากันไปหาหลวงพ่อที่วัด ปรากฏว่าท่านออกธุดงค์ คุณนายหงุดหงิดบ่นอย่างไม่เห็นแก่ผ้าเหลืองขณะเดินเข้าบ้านว่า "โชคร้ายอะไรอย่างนี้ ร้อยวันพันปีหลวงพ่อไม่เคยออกไปไหน แต่ดั๊น...ไปธุดงค์ช่วงนี้พอดี!" เมื่อกลับมาแล้วไม่เห็นประจักษ์ ทั้งสองคาดคั้นจนรู้จากป้าทองว่าทั้งสองไปพระวิหารกล...

งานเลี้ยงเลิกแล้ว แขกพากันกลับไปเกือบหมด เหลือแต่นายดาว อำพันธ์ อำไพ และมนตรี นายดาวขอกลับก่อน อำพันธ์จึงชวนน้องสาวกลับบ้าง ส่วนมนตรียังไม่อยากกลับ ชวนประจักษ์กรึ๊บกันสักหน่อย ประจักษ์ ปฏิเสธเพราะจะช่วยวนิดาเก็บกวาด วนิดาบอกว่าไม่เป็นไรเชิญทั้งสองตามสบาย มนตรีได้ทีเลยลากประจักษ์ไป บอกให้เขารอที่สวนต...

อาทิตย์หน้าจะเป็นวันแซยิดของคุณนายน้อม ปราณีขอเป็นธุระจัดฉลองวันเกิด 60 ปีให้เอง ส่วนพิสมัยขอเป็นแม่งานให้ ปราณีเสนอว่าอายุ 60 ปีทั้งทีน่าจะหาอะไรใหม่ๆเข้ามาในบ้าน เช่นพวกของตกแต่งบ้านและอะไรที่เก่าๆ ก็น่าจะโละทิ้งไป สิ่งไม่ดีจะได้ออกไปและจะได้มีแต่โชคลาภเข้ามา "ความคิดเข้าท่า จะว่าไป ไอ้ข้าวของในบ้...