ชาติ ลำชี
ตอนที่ 11
ชาติกับสาลินีมาถึงรังเสือโดยไม่รู้เห็นเส้นทางเพราะฤทธิ์ยาสลบ เมื่อรู้เห็นว่ามีผู้ป่วยจำนวนมากรออยู่จริงด้วยโรคกาฬหลังแอ่นสายพันธุ์ใหม่ สาลินีไม่รอช้าฉีดยารักษาพวกเขาโดยให้ชาติเป็นลูกมือ
สองคนเร่งมือจนไม่ได้หลับได้นอน แต่ผลลัพธ์ที่ได้น่าพอใจเพราะไม่มีคนตายเพิ่มและอาการพวกเขาก็ดีขึ้นทันตา ลุงหวันในฐานะหัวหน้าชาวบ้านกล่าวขอบคุณชาติกับหมอและถือเป็นบุญคุณอย่างสูงสุด
หลังการทำงานที่หนักหน่วง ชาติกับสาลินีมีโอกาสใกล้ชิดกัน สองคนดีใจที่ทำให้คนป่วยพ้นวิกฤติ หลังจากนั้นสาลินีตั้งท่าจะออกไปจากที่นี่ แต่เจ๊หมากับเจิดไม่ยอม ควบคุมตัวเธอไปที่ห้องพักกว้างขวางดูดีกว่าของชาติ
“นี่เป็นห้องพักของหมอ เราให้เกียรติหมอมากนะ ห้องนี้เป็นห้องที่ดีกว่าห้องพักส่วนใหญ่ของไตรพยัคฆ์ เราเตรียมเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวไว้ให้แล้ว หวังว่าหมอจะชอบนะ”
“ฉันอยากกลับ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่”
“คนที่จะให้หมอออกไปจากรังเสือได้มีเพียงคนเดียวคือนายใหญ่ นอกนั้นไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์ ถ้าหมอแอบหนีออกไปเอง...อาจจะถูกฆ่าได้”
“หมอพิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่าหมอเป็นหมอที่เก่ง หมอคงต้องอยู่กับเราไปอีกนาน ยินดีต้อนรับสู่ไตรพยัคฆ์”
เจ๊หมากับเจิดเดินออกไปโดยไม่สนใจสาลินีที่โวยวายอยากคุยกับนายใหญ่ ชาติเกรงว่าเธอจะเป็นอันตรายรีบเข้ามาห้าม
“คุณสาใจเย็นก่อนครับ อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่าครับ แล้วเดี๋ยวเราค่อยคุยเรื่องนี้กัน”
สาลินียินยอมเดินกลับเข้าห้อง ชาติเป่าปากโล่งใจก่อนตามเข้ามานั่งคุยกันสองต่อสอง
“ที่นี่คือไตรพยัคฆ์ เป็นองค์กรผิดกฎหมาย”
“อะไรนะ! เมืองทั้งเมืองเนี่ยนะ”
“ใช่ครับ แล้วทั้งเมืองนี่ก็ถูกปกครองโดยนายใหญ่ ไม่มีใครรู้ว่าตัวจริงเขาเป็นใคร”
“แล้วเมืองนี้อยู่ได้ยังไง มันต้องใช้เงินมากมายมหาศาลแน่ๆ นายใหญ่เอาเงินมาจากไหน”
“เมืองนี้ผลิตยาเสพติด”
สาลินีตกใจมาก ต่อว่าเขาพาเธอมาในที่แบบนี้ได้ยังไง
“ผมขอโทษ แต่มันช่วยไม่ได้ ยังไงผมก็ต้องพาหมอเข้ามาสักคนอยู่แล้ว”
“ช่วยไม่ได้เหรอ...คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง”
“เวลานั้นผมไม่มีทางเลือกจริงๆ”
สาลินีเงียบพยายามข่มความโกรธ อยากรู้ว่าเขามีหน้าที่อะไรในเมืองนี้
“พูดตรงๆ ผมคือลูกน้องนายใหญ่”
“นายใหญ่ที่คุณรู้เต็มอกว่าเขาขายยาเสพติด คุณยอมเป็นลูกน้องคนแบบนี้เหรอ แล้วก่อนหน้านี้คืออะไร ที่คุณบอกว่างานของคุณคือความลับ ที่ทำเพื่อประเทศและประชาชน มันคืออะไร คุณหลอกฉันใช่ไหม”
ชาติพูดไม่ออกบอกไม่ถูก สาลินีตบหน้าเขาอย่างแรง ผิดหวังและเจ็บแค้นที่สุด
“คุณมันเลว...ฉันขยะแขยงคุณที่สุด...ออกไปเดี๋ยวนี้ ออกไป!”
สาลินีตบหน้าเขาอีกครั้งแล้วร้องไห้โฮ ชาติเสียใจแต่ไม่อาจอธิบายความจริงในตอนนี้ได้
ooooooo
