ชาติ ลำชี
ตอนที่ 11
สาลินีกระโดดจากรถกลิ้งลงน้ำ ชาติผลักเจ๊หมาพ้นทางแล้วกระโดดตามลงไปช่วย แต่ด้วยสายน้ำเชี่ยวกรากทำให้เจิดเชื่อว่ารอดยากทั้งสองคน จึงไม่ได้ใส่ใจ ต่างจากเจ๊หมาที่เชื่อมือชาติว่าต้องจับสาลินีมาได้ เธอป้องปากตะโกนบอกเขาว่า...ไปเจอกันที่บ้านท้ายทุ่ง
ชาติไม่มีทางปล่อยให้สาลินีจมน้ำตายแน่ เขาช่วยเธอขึ้นฝั่งในสภาพหมดสติ ไม่นานก็ปั๊มหัวใจจนเธอฟื้น แต่เธอตอบแทนเขาด้วยฝ่ามือเต็มใบหน้า
“อะไรเนี่ย อุตส่าห์ช่วย รอดมาได้ก็ตบผมเลย”
“อย่ามาทวงบุญคุณนะ ที่ฉันต้องตกน้ำแบบนี้เพราะใคร”
“ก็เพราะคุณกระโดดลงมาจากรถน่ะสิ”
“ก็ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันต้องขึ้นรถบ้าๆคันนั้นมั้ย”
“เออ...ก็จริงแฮะ แต่จริงๆต้องโทษลุงเอ๋นะ”
“เกี่ยวอะไรกับลุงเอ๋”
“ก็ตอนแรกผมจะพาไปหาหมอในเมือง ลุงเอ๋นั่นแหละตัวดี ยุให้มาหาหมออาสา บอกว่าหมอสาลินีน่ะเก่งที่สุดในโลก ไปหาหมอสาเถอะ ผมเอาหัวเป็นประกันเขาต้องช่วยได้แน่...คุณตบผิดคนแล้ว เดี๋ยวถ้าผมเจอตัวลุงเอ๋ ผมจะตบคืน”
“ห้ามยุ่งกับลุงเอ๋เด็ดขาด คุณไม่เห็นรึไง เขาโดนไอ้พวกนั้นเอาปืนตีหัวจนสลบน่ะ ก็ความผิดคุณอีกนั่นแหละ”
“อะไรเนี่ย ผมไม่ได้แตะต้องลุงเอ๋แม้แต่ปลายขน”
“ทั้งหมดเพราะคุณไปยุ่งกับพวกมัน เพราะคุณนั่นแหละ ชาติ ลำชี ฉันเกลียดคุณ”
สาลินีตะโกนใส่หน้าชาติแล้วลุกเดินหนีทั้งที่ไม่รู้ทิศทาง ชาติตามยื้อยุดต้องการให้เธอไปกับเขา แต่เธอดิ้นรนไม่ยอมเลยโดนเขากอดแน่น
“จะทำอะไรฉันน่ะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”
“ไม่ต้องกลัว ผมไม่มีอารมณ์พิศวาสคุณตอนนี้หรอก...เราต้องรีบ ไม่งั้นคนจำนวนมากต้องตาย”
ชาติไม่รอช้าอุ้มเธอพาดบ่า สาลินีดิ้นรนจนรองเท้าหลุดหล่นอยู่แถวนั้น นานเข้าชาติต้องเปลี่ยนจากอุ้มเป็นลากเพราะเธอดิ้นไม่หยุด
“ปล่อยฉันนะ ฉันบอกให้ปล่อยไง ไอ้บ้า”
“คุณเป็นหมอจริงหรือเปล่าเนี่ย มีคนจะตายคุณไม่ไปช่วยได้ไง”
“ฉันไม่เชื่อ”
“ผมจะโกหกคุณทำไม”
“ฉันจะไปรู้เหรอ อย่ากุเรื่องคนเจ็บมาโกหก ถ้ามีจริงทำไมไม่พามา”
“คนตั้งหลายสิบ ให้พาออกมายังไง”
“โกหกอีกแล้ว คนหลายสิบเลยเหรอ แค่ห้าหกคนค่อยน่าเชื่อหน่อย”
“คุณทำให้ผมเสียเวลาที่มีค่าไปนะคุณสา”
สาลินีโกรธจัดกัดมือเขาจมเขี้ยวแล้ววิ่งหนีไป ชาติไล่กวดมาก็โดนเธอข่วนอุตลุดจนตั้งหลักไม่ทัน เจ็บตัวไม่น้อยกว่าจะสยบเธอลงได้
เจ๊หมากับเจิดรออยู่ที่หมู่บ้านท้ายทุ่ง เจิดคาดเดาว่ามันสองคนอาจจมน้ำตาย หรือไม่ก็พากันหนีไปแล้ว เจ๊หมาไม่เชื่อเพราะมั่นใจว่าคนอย่างชาติไม่ชอบหนีอะไร...พูดไม่ทันขาดคำ ก็เห็นชาติลากสาลินีเข้ามา
เจิดทำเหมือนเดิมคือส่งยาให้ชาติสองเม็ด ชาติส่งให้สาลินีหนึ่งเม็ดพร้อมทำมือจะฟันที่ต้นคอ เธอจำยอมรับยามากินแต่ไม่วายกล่าวอาฆาต ชาติให้ความมั่นใจกระซิบเธอว่า “ผมก็จะเป็นเหมือนคุณนั่นแหละ ผมไม่ทิ้งคุณหรอก”
ooooooo
