วิหคหลงลม

ขวัญเรือนได้ยินที่ภุมวารีพูดว่าภานุโรจน์คือภาระ แล้วยังคิดจะฆ่าเขาด้วย เธอจึงประกาศจะอยู่ดูแลภานุโรจน์จนถึงที่สุด ทำให้ภุมวารีโกรธมากไปโวยวายภาสกรว่าเขากับขวัญเรือนรวมหัวกันหลอกเธอ

“คุณขวัญเรือนเป็นคนเสนอทางออกว่าจะมาดูแลนายโรจน์แค่ตอนกลางวัน คุณผึ้งจะได้ไม่ต้องเกะกะรำคาญไงครับ”

“ไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืน ผึ้งก็ไม่อยากให้มันเหยียบบ้านนี้”

“ถ้างั้นคุณผึ้งจะยอมอยู่บ้านเฝ้าคนป่วยทั้งวันไหมล่ะครับ”

“ก็ทำไมต้องเป็นหน้าที่ผึ้งล่ะ จ้างคนใช้เอาก็ได้ จะได้มีคนทำงานบ้านด้วย”

“แล้วคนใช้แบบไหนที่คุณจะยอมจ้างโดยไม่โมโหหึงแบบคุณขวัญเรือน”

“ก็เลือกที่แก่ๆ เหี่ยวๆ หรือไม่ก็อ้วนเผละ ดูซิว่าคุณภาสยังจะกระเดือกลงไหม”

“ผมไม่ยอม...คุณก็ได้ยินที่หมอเตือนแล้ว นายโรจน์ต้องได้รับการดูแลอย่างดี ผมยอมให้ใครก็ไม่รู้ที่ไม่มีทักษะพยาบาลคนป่วยมาเฝ้าน้องชายผมไม่ได้”

“งั้นก็หาพยาบาลคนอื่นที่ไม่ใช่มันสิ”

“ผมจะให้หมอชาญวิทย์ลองหาดู เผื่อจะมีซักคนที่อยากมาอยู่กับเรา ทั้งที่วีรกรรมที่คุณทำกับคุณขวัญเรือนดังทั่วโรงพยาบาล” ภาสกรพูดประชดแล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำ ภุมวารีได้แต่เดือดดาล พูดอะไรก็แพ้เหตุผลภาสกรทุกประตู

พอเช้าวันถัดมาภุมวารีก็หาเรื่องขวัญเรือนอีกด้วยการขนเสื้อผ้าของตัวเองมาให้เธอซัก แต่อีกฝ่ายปฏิเสธเพราะตกลงกับภาสกรไว้ว่ารับหน้าที่ดูแลภานุโรจน์คนเดียว ทำงานแค่ช่วงเช้าถึงเย็น ถ้าต้องทำงานบ้านด้วยคงไม่ทัน ภุมวารีไม่พอใจทำท่าจะเอาเรื่อง แต่พอขวัญเรือนพูดเรื่องที่ได้ยินเธอบอกว่าภานุโจน์เป็นภาระและยังคิดจะฆ่าเขา ภุมวารีชะงักงันแล้วเงียบไปเพราะกลัวโดนแฉ หากเรื่องนี้รู้ถึงหูภาสกรย่อมไม่เป็นผลดีกับตัวเองแน่

คืนนั้นภุมวารีทำดีกับภาสกร สร้างบรรยากาศโรแมนติกเพื่อกระชับความสัมพันธ์ฉันผัวเมีย แต่พอกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มภาสกรมีอันต้องผละไปเพียงเพราะได้ยินเสียงไอของภานุโรจน์ที่นอนคนเดียวอยู่อีกห้อง

ooooooo

นวลหลบอยู่ในบ้านพักของรุจน์โดยที่ไม่มีใครระแคะระคาย จนกระทั่งวันนี้หญิงเล็กกับขิมเดินเฉียดมาเห็นรุจน์ถือถาดอาหารและเกิดการซักไซ้จนเกือบได้เห็นพี่สะใภ้ แต่นวลไหวตัวหลบหนีออกทางหน้าต่างเสียก่อน

นวลหนีออกไปหายายสาที่หมู่บ้านและได้รู้ข้อมูลของนวลกับแม่เพิ่มเติม รวมทั้งจักรที่ยายสายืนยันว่าเป็นพี่ชายที่นางจันแม่ของนวลขอจากหลวงตามาเลี้ยง แต่เธอสงสัยทำไมใครต่อใครบอกว่าจักรเป็นสามี

เมื่อยายสาพาเธอไปดูบ้านเก่าที่ถูกไฟไหม้ นวลคุ้นมากและมักปวดหัวขึ้นมาทุกครั้งที่เห็น ยายสาให้ข้อมูลเรื่องเทพลูกชายกำนันโตด้วยว่ามาชอบนวล แต่นวลไม่เล่นด้วย มันเลยจะใช้กำลังข่มเหง แต่มันตายในคืนที่บ้านถูกไฟไหม้ ซึ่งยังเป็นปริศนาว่าโดนฟ้าผ่าหรือโดนจักรฆ่าตาย

นวลขอบคุณยายสาแล้วไปต่อที่วัดเพื่อดูรูปถ่ายของนางจันกับเทพยังที่เก็บอัฐิ แต่นางจันไม่มีรูป มีเพียงชื่อเขียนกำกับ ส่วนเทพนั้นนวลเห็นรูปขาวดำ แต่ไม่ทันจะคิดทบทวน กำนันโตกับลูกน้องก็พรวดพราดเข้ามาเค้นถาม นวลไม่อยากมีปัญหาจึงบอกลาแล้วรีบเดินหนีไปทันที ทิ้งให้พวกกำนันโตข้องใจว่าถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ นวลแล้วจะมาไหว้อัฐินางจันทำไม...

ทางฝ่ายภุมวารี...ความสัมพันธ์ของเธอกับภาสกรนับวันยิ่งแย่ลง เช้าวันนี้เธอตื่นมาไม่เห็นใครสักคน จึงโทร.ไปถามหาภาสกรที่บริษัท แต่ทางนั้นบอกว่าเขาลากิจ พาน้องชายไปเที่ยวสวนสัตว์ ภุมวารีได้ยินก็ปรี๊ดทันที และแทบคลั่งเมื่อตามไปเห็นภาพสองพี่น้องอยู่กับขวัญเรือนอย่างมีความสุข

ความหึงหวงกลายเป็นความโกรธแค้นแน่นอก ภุมวารีทำใบปลิวด่าขวัญเรือนอย่างหยาบคายหาว่าแย่งผัวคนอื่นแล้วนำไปแจกที่หน้าหอพักของเธอ ภาสกรมาส่งขวัญเรือนเห็นกับตา คาดไม่ถึงว่าภรรยาจะทำได้ถึงขนาดนี้ แต่ภุมวารีกลับไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน แถมยังด่าขวัญเรือนด้วย