ใต้ชายคารัก
ตอนที่ 88
ตอนที่ 88 กรรมตามสนอง (8)
ซ่งชิงชุนเข้าใจความรู้สึกสิ้นหวังหดหู่ของถังหน่วนเป็นอย่างดี เพราะเธอเคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน ตอนที่เธอกลับมายังสถานีโทรทัศน์และพบว่าแหล่งข่าวของเธอถูกขโมยไปหมด ความรู้สึกพออกพอใจที่ซ่งชิงชุนรู้สึกอยู่ในขณะนี้ มิอาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้
...
หลังจากการประชุมจบลง มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ซ่งชิงชุนจะต้องจัดการ และกว่าเธอจะเคลียร์ทุกสิ่งอย่างเสร็จ ก็เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงแล้ว หลังจากแวะเข้าห้องพักของสถานีแล้ว ซ่งชิงชุนก็เดินไปเข้าห้องน้ำ
เธอเดินเข้าไปยังห้องอยู่เกือบด้านในสุด แต่ก่อนจะเปิดประตู ประตูห้องน้ำห้องข้างๆ พลันเปิดออก
ซ่งชิงชุนหันไปมองโดยอัตโนมัติ และเห็นถังหน่วนเดินออกมา
บางทีนี่อาจจะเป็นโชคชะตา เพราะเธอเจอถังหน่วนตามลำพังในห้องน้ำเช่นนี้มาสองครั้งแล้ว
จากนั้น เมื่อซ่งชิงชุนเสร็จธุระ เดินออกจากห้องน้ำ เธอรู้สึกแปลกใจที่เห็นถังหน่วนยังยืนอยู่ที่เดิม คุยโทรศัพท์อยู่ตรงหน้ากระจก
ถังหน่วนเหลือบมองซ่งชิงชุนผ่านทางกระจก และเมื่อเห็นว่าซ่งชิงชุนกำลังเดินมาทางเธอ จึงเจตนาพูดเสียงดังขึ้นอย่างมีนัย ”อี่หนานคะ วันนี้ฉันไม่ได้ขับรถมา และต้องนั่งรถไฟใต้ดินไปอำเภอหนานเฉิง วันนี้คงไม่สะดวกหรอก เอาไว้เรานัดกันวันอื่นดีไหมคะ”
ลูกไม้เดิมๆ อีกแล้ว เมื่อใดก็ตามที่ถังหน่วนพ่ายแพ้ต่อเธอ เจ้าหล่อนเป็นต้องเอาฉินอี่หนานมาเกทับเธอเสมอ พอถึงจุดนี้ ซ่งชิงชุนรู้สึกสมเพชผู้หญิงคนนี้จริงๆ...
ซ่งชิงชุนไขก๊อกน้ำเพื่อเปิดน้ำล้างมือ ท่ามกลางเสียงน้ำไหล เธอได้ยินถังหน่วนออดอ้อนออเซาะว่า “ตกลง คุณจะมารับฉันใช่ไหม... แต่ฉันอาจต้องทำงานล่วงเวลานะคืนนี้ คงต้องอยู่ถึงหนึ่งทุ่ม... ตกลงค่ะ ตอนมาอย่าลืมเอาเกาลัดคั่วเจ้าที่ฉันชอบมาฝาก...”
ซ่งชิงชุนปิดก๊อกน้ำ และเตรียมจะเดินออกมา เธอได้ยินถังหน่วนเอ่ยว่า “บ๊ายบาย”
หลังจากถังหน่วนวางสาย เธอหันมามองซ่งชิงชุน ผู้ซึ่งกำลังดึงกระดาษเช็ดมือ
พอซ่งชิงชุนเช็ดมือเสร็จ ถังหน่วนพลันเอ่ยขึ้นในทันที “ซ่งชิงชุน เมื่อกี้ทำได้ไม่เลวเลยนี่”
ซ่งชิงชุนค้อมรับคำชมที่ฟังเหมือนประชดกลายๆ ด้วยความยินดี แล้วส่งยิ้มให้ถังหน่วน “ขอบคุณค่ะ”
แน่นอน ถังหน่วนรู้ดีว่าซ่งชิงชุนเจตนาทำเช่นนั้น เธอเชิดหน้าใส่พร้อมกับเอ่ยเสียงเยาะหยัน “ซ่งชิงชุนอย่าเพิ่งดีอกดีใจไป ยังไงในสถานีนี้ ข่าวของฉันก็ได้ลงพาดหัวมากกว่าของเธอ! ฉันมีโอกาสชนะคว้าตำแหน่งผู้ประกาศข่าวหญิงมากกว่าเธอ!”
“อย่าห่วงเลย ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้”
ซ่งชิงชุนทำตัวตามปกติไม่อินังขังขอบอะไร พอเธอทิ้งกระดาษเช็ดมือลงถังขยะแล้ว ก็หันไปคุยกับถังหน่วน สีหน้าที่มองถังหน่วนนั้นสงบนิ่งไม่ทุกข์ร้อน ราวกับกำลังพูดเรื่องที่ไม่สลักสำคัญอะไร “อีกไม่นานหรอก ฉันก็จะได้กลับไปเป็นผู้ประกาศข่าวหญิงของสถานีนี้อีกครั้ง”
ถังหน่วนอึ้งไปเลยเมื่อเผชิญกับความมั่นอกมั่นใจเต็มเปี่ยมของซ่งชิงชุน เธอมองซ่งชิงชุนตั้งแต่หัวจรดเท้า ขณะครุ่นคิดบางอย่างอยู่ในใจ สุดท้ายก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงดูถูกดูหมิ่นว่า “ซ่งชิงชุน ฉันสงสัยจังว่า เธอไปทำเรื่องงามหน้าอะไรมา ถึงทำให้ผู้จัดการสถานีตอบตกลงกับเธอ หลังจากดูข่าวเธอไปแค่ห้านาที! อีกอย่างนะ ข่าวนั้นน่ะ เห็นได้ชัดเป็นข่าวของเซี่ยจี้...”
พอยิ่งพูด ถังหน่วนก็ยิ่งข้องใจมากขึ้น “...มิน่าล่ะเธอถึงมั่นอกมั่นใจนักหนาว่าจะได้เป็นผู้ประกาศข่าวหญิงของสถานีนี้ สงสัยจะแลกมาด้วยวิธีสกปรกอย่างว่า...”
ซ่งชิงชุนพูดแทรกขึ้น “เธอไม่ต้องเป็นกังวลไป เพราะว่าถ้าฉันมีความสามารถขนาดนั้นจริงๆ ละก็ สิ่งแรกที่ฉันจะทำคือ ไล่เธอออกไปจากสถานีโทรทัศน์แห่งนี้!”
