ใต้ชายคารัก
ตอนที่ 77
บทที่ 77 คนเพี้ยนแซ่ซู... คุณชายซูจอมอนามัย... (7)
ซ่งชิงชุนบีบผ้าเช็ดโต๊ะในมือแน่น ประหนึ่งว่าชีวิตเธอแขวนอยู่กับมัน หลังจากรวบรวมสติได้ เธอจึงเอ่ยถาม “คุณซูคะ ต้องการอะไรหรือคะ”
เขาชะงักไปครู่หนึ่ง สายตาของซูจือเนี่ยนค่อยๆ ผละจากเสื่อโยคะ ขึ้นมามองใบหน้าของซ่งชิงชุน “ขอกาแฟให้ผมแก้วหนึ่ง”
สายตาเขาทอดอ้อยอิ่งไปที่เสื่อโยคะครู่ใหญ่ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องไปพร้อมปิดประตูตามหลัง
ซ่งชิงชุนกำลังทอดถอนใจใหญ่ และขณะกำลังจะดึงมือถือออกมาจากใต้เสื่อโยคะอยู่นั้น จู่ๆ ประตูพลันเปิดออกอีกครั้ง ทำให้เธอเกือบลืมหายใจ พร้อมกับเสียงที่ดังขึ้นมาว่า “ไม่ใส่นมกับน้ำตาลนะ” แล้วซูจือเนี่ยนก็ปิดประตูลงอีกครั้ง
ซ่งชิงชุนจ้องมองประตูที่ปิดลงอยู่ราวสามนาทีเต็มๆ เพื่อให้แน่ใจว่าประตูจะไม่ถูกเปิดออกอีก ก่อนจะทรุดตัวลงบนพื้น เธอกุมหน้าอกไว้ขณะสูดหายใจเข้าลึกๆ สองครั้งสองครา
อยู่บ้านเดียวกับอีตาเพี้ยนซูนี่ เหมือนกำลังทำการทดลองทางจิตอยู่เลย สาบานได้เลยว่า ไม่วันใดก็วันหนึ่ง เขาต้องทำให้ฉันประสาทกินแน่...
หลังจากสงบสติควบคุมอารมณ์ได้แล้ว ซ่งชิงชุนก็รีบรุดไปที่ครัวเพื่อเตรียมกาแฟให้ซูจือเนี่ยนอย่างไวที่สุดเท่าที่ทำได้ แล้วถือกาแฟขึ้นมายังชั้นบน
ประตูห้องทำงานเปิดอยู่ ซูจือเนี่ยนนั่งหน้าโต๊ะทำงาน ตามองจอคอมพิวเตอร์ด้วยสีหน้าว่างเปล่า เธอได้ยินเสียงผู้ชายพูดประโยคยาวๆ เป็นภาษาอังกฤษดังออกมาจากคอมพิวเตอร์
ซ่งชิงชุนหยุดยืนที่หน้าประตู ก่อนจะเคาะเบาๆ ซูจือเนี่ยนหันมามอง และชี้ไปยังที่ว่างบนโต๊ะข้างคอมพิวเตอร์ ก่อนจะหันกลับไปมองหน้าจอต่อ
ซ่งชิงชุนบรรจงวางถ้วยกาแฟลงให้เบาที่สุด ขณะหมุนตัวเตรียมจะเดินออกจากห้องทำงานของเขา เธอได้ยินเสียงซูจือเนี่ยนดังขึ้นจากด้านหลัง “เดี๋ยวก่อน”
ซ่งชิงชุนคิดว่าเขาพูดอยู่กับชายในจอคอมพิวเตอร์ เธอจึงช่วยปิดประตูให้เขา
“ซ่งชิงชุน” ขณะที่ดึงประตูปิด เธอก็ได้ยินเขาเรียกชื่อของเธอ จึงหันกลับไปมองโดยอัตโนมัติ เห็นเขาเอ่ยขึ้นอย่างช้าๆ และชัดเจนว่า “ผมจะเข้านอนเวลาเที่ยงคืนตรง และเวลาขณะนี้คือ...”
ซูจือเนี่ยนก้มมองดูนาฬิกาข้อมือก่อนจะเอ่ยต่อ “สี่ทุ่มสิบนาที คุณมีเวลาเหลืออยู่อีกหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ผมจะไปตรวจเช็กความสะอาดตอนห้าทุ่มสี่สิบนาที และถ้าผมยังไม่พอใจในผลงานของคุณ จงเตรียมตัวเตรียมใจทำความสะอาดบ้านทั้งคืนได้เลย”
อะไรนะ เขาจะเดินตรวจตราด้วยตัวเองอย่างนั้นหรือ
หมายความว่าไอ้ที่แอบอู้เมื่อกี้นี้ กำลังจะย้อนกลับเล่นงานตัวเธอแล้วสิ นี่ฉันยังไม่ได้เริ่มทำความสะอาดเลย!
ซ่งชิงชุนมองตอบซูจือเนี่ยนอย่างงุนงง เธอแสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ
ถึงแม้ซูจือเนี่ยนจะดูเหมือนจดจ่ออยู่กับการประชุมทางวีดีโออยู่ แต่เขาลอบจับตามองซ่งชิงชุนอย่างใกล้ชิด
เขาเห็นเธอแสดงสีหน้าหลากหลายอารมณ์ เริ่มตั้งแต่ตกอกตกใจ แล้วแปรเปลี่ยนไปเป็นโกรธเคือง จากนั้นก็โศกเศร้า และสุดท้ายก็ยอมรับความจริง เธอทำปากยื่น พึมพำอย่างไม่เต็มใจออกมากับเขา “ตกลงค่ะ” จากนั้นเธอปิดประตูลงเงียบๆ แล้วเดินจากไป
ไม่ถึงห้านาทีต่อมา ซูจือเนี่ยนก็ได้ยินเสียงซ่งชิงชุนสบถสาบานก่นด่าออกมาเป็นชุดอย่างหัวฟัดหัวเหวี่ยง เสียงดังมาเข้าหูจากชั้นล่าง “ผิดมนุษย์มนา! คนประสาท! ปีศาจร้าย! จอมวายร้าย!
“อีตาเพี้ยนซู อีตาคุณชายซูจอมอนามัย อีตาซูเป่าสาก อีตาคนเลือดเย็น...”
ถ้อยคำต่อว่าต่อขานทั้งหลายแหล่ล้วนหลั่งไหลเข้าหูซูจือเนี่ยน จนเขาอดหัวเราะไม่ได้ เมื่อเช้านี้เขายังเป็นแค่อีตาเพี้ยนซูกับอีตาคุณชายซูจอมอนามัยอยู่เลย แต่ตอนนี้เขาเป็นทั้ง อีตาเพี้ยนซู อีตาคุณชายซูจอมอนามัย อีตาซูจอมเป่าสาก และอีตาคนเลือดเย็น... ไปเสียแล้ว
