ใต้ชายคารัก

ตอนที่ 16 ความลับทั้งสามข้อ (6)

“ตอนฉันขึ้นมา ฉันเห็นซ่งชิงชุนที่หน้าบริษัทนายด้วย คงมารอนายน่ะ อีกอย่างถ้าจำไม่ผิดอุณหภูมิวันนี้ต่ำเป็นประวัติการณ์ซะด้วย ดูแล้วเธอสวมเสื้อผ้าไม่ค่อยหนาเท่าไหร่” พูดแค่นั้น ถังนั่วก็ปิดประตูเดินจากไป

…

หลังจากถังนั่วจากไปสักพักใหญ่ ซูจือเนี่ยนจึงหยิบกุญแจรถเดินออกจากห้องทำงาน เขาลงไปที่จอดรถชั้นใต้ดิน ขึ้นรถแล้วตั้งใจจะไปตามนัดหมายรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านเซียงหยวน เมื่อขับรถออกจากชั้นใต้ดิน เขานำรถมาจอดบริเวณริมถนน ซูจือเนี่ยนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาท่านประธานจางคนที่เขามีนัดหมายด้วย เขาเอ่ยขออภัยที่ยกเลิกนัด แล้วขับรถย้อนกลับยังทางเข้าบริษัท

เป็นดังคำพูดของถังนั่ว ซ่งชิงชุนยืนอยู่บนถนนตรงข้ามทางเข้าของบริษัท อาจเป็นเพราะเขาตักเตือนยามรักษาการณ์ไปเมื่อก่อนหน้านี้ จึงไม่มีใครกล้าให้เธอเข้าไปรอในห้องโถงที่อบอุ่น

วันนี้อากาศหนาวมากจริงๆ เธอสวมแค่เพียงเสื้อแจ็กเก็ตบางๆ ไม่มีทั้งถุงมือหรือหมวก อาจเป็นเพราะรอมาเป็นเวลานาน เธอจึงหลบเข้าไปอยู่ในตู้โทรศัพท์ไม่ไกลจากทางเข้าบริษัทเพื่อหาความอบอุ่น ถึงกระนั้นสายตาของเธอยังคงจดจ้องอยู่ที่ประตูราวกับวิตกกังวลว่าอาจพลาดไม่เห็นคนที่เธอรออยู่

คงมีสายโทรเข้ามาเพราะเธอหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเสื้อแจ็กเก็ต และคงเป็นเพราะรออยู่ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บมานาน โทรศัพท์จึงลื่นหลุดจากมือหล่นลงพื้น เธอรีบก้มลงเก็บ แต่พยายามอยู่หลายครั้งกว่าจะหยิบขึ้นมาได้สำเร็จ

“สวัสดีค่ะ พี่สะใภ้… ซูจือเนี่ยนยังไม่ตกลงค่ะ… ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูจะทำให้เขาตกลงช่วยซ่งเอ็มไพร์ให้ได้ค่ะ”

เธอวางสายทันทีหลังจบการสนทนา เขาได้ยินเสียงถอนใจเฮือกใหญ่ของเธอดังตามหลังมา ถึงแม้ถนนจะกว้างใหญ่ การจราจรคับคั่งทั้งสองฝั่งขวางทั้งคู่อยู่ แต่เขาก็ได้ยินบทสนทนาทางโทรศัพท์ของเธออย่างชัดเจน

ใช่แล้ว... เขาได้ยินเสียงของเธอ และนี่คือความลับข้อหนึ่งของเขา

เขาค้นพบความลับนี้เมื่อยังเด็กมาก การได้ยินของเขาพิเศษกว่าคนปกติทั่วไป เขาได้ยินเสียงพูดและเสียงต่างๆ ได้อย่างชัดเจนถึงแม้แหล่งที่มาของเสียงนั้นจะอยู่ห่างไกล ไม่เพียงแค่นั้น เขายังสามารถอ่านความคิดของคนอื่นได้ผ่านการสัมผัสแตะต้อง 

นี่เป็นความลับสุดยอดที่เขาปิดบังไว้ เพราะตอนเด็ก พอรับรู้ถึงพลังพิเศษนี้ เขาก็เล่าให้คนอื่นฟัง แต่ไม่มีใครเชื่อสักคน แม้แต่มารดายังสงสัยว่าเขามีปัญหาทางจิต และเกือบจะส่งเขาไปโรงพยาบาลโรคจิตเวช เขาจำเรื่องนั้นเป็นบทเรียน ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังอีกเลย เขารู้ว่าพลังพิเศษเฉพาะที่ติดตัวมาแต่กำเนิดนี้ จะทำให้คนอื่นระแวงและหวาดกลัว ดังนั้นเขาจึงเก็บเป็นความลับไว้กับตัวเอง 

เขาอธิบายไม่ได้จริงๆ ว่าทำไมถึงมีพลังพิเศษเช่นนี้ นอกจากพลังพิเศษแล้ว เขาก็เป็นเช่นคนปกติทั่วไป ป่วยได้ แก่ได้ มีความรู้สึกและตายได้...

ที่แน่ๆ เขามีความลับมากกว่าหนึ่งข้อที่ไม่ได้บอกใคร เป็นความลับทั้งสามข้อของเขา